Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Frontpage Slideshow | Copyright © 2006-2011 JoomlaWorks Ltd.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΜΕΘΟΔΕΥΕΤΑΙ Η ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ “ΧΑ” ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΠΑΡΩΔΙΑ - ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

 

Με τη να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α ό­χι μό­νο νό­μι­μη, αλ­λά και με κα­θε­στώς κυ­βερ­νη­τι­κού ε­ταί­ρου με­τά την το­πο­θέ­τη­ση Βού­τση ό­τι εί­ναι κα­λο­δε­χού­με­νες οι ψή­φοι της για το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα, ε­ξε­λίσ­σε­ται η δί­κη-πα­ρω­δί­α της “ΧΑ” στην ο­ποί­α με­θο­δεύ­ε­ται η α­θώ­ω­ση του­λά­χι­στον των κα­τη­γο­ρου­μέ­νων για συμ­με­το­χή σε ε­γκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρί­α βου­λευ­τών της.

                                Με κυβερνητική ευθύνη αποφυλακίστηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι

Το πρώ­το δώ­ρο που έ­κα­νε η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ στους να­ζι­στές της “ΧΑ” ή­ταν η α­πα­ρά­δε­κτη κω-λυ­σιερ­γί­α στην ε­ξέ­λι­ξη της δι­κα­στι­κής δια­δι­κα­σί­ας που ο­δή­γη­σε στην α­πο­φυ­λά­κι­ση ό­λων των να­ζι­στών, και του ί­διου του δο­λο­φό­νου του Π. Φύσ­σα, Ρου­πα­κιά, χω­ρίς να έ­χει υ­πάρ­ξει ού­τε μί­α κα­τα­δί­κη. Αυ­τό έ­γι­νε συ­νει­δη­τά και συ­γκε­κρι­μέ­να α­πό την κυ­βέρ­νη­ση και την η­γε­σί­α της δι­καιο­σύ­νης που δεν ε­ξα­σφά­λι­σαν μί­α αί­θου­σα ει­δι­κά για τη διε­ξα­γω­γή της και δεν δέ­σμευ­σαν την έ­δρα α­πο­κλει­στι­κά για την εκ­δί­κα­ση αυ­τής της υ­πό­θε­σης.

Η α­πο­φυ­λά­κι­ση των κα­τη­γο­ρού­με­νων δεν έ­χει μό­νο η­θι­κή ση­μα­σί­α, αλ­λά πο­λύ συ­γκε­κρι­μέ­νες ε­πι­πτώσεις στο πό­σο ε­λεύ­θε­ρα θα κα­τα­θέ­σουν οι μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας ό­ταν ξέ­ρουν ό­τι α­κό­μα και ο ί­διος ο α­να­τίρ­ρη­τος δο­λο­φό­νος Ρου­πα­κιάς έ­χει α­πο­φυ­λα­κι­στεί έ­στω και με πε­ριο­ρι­στι­κούς ό­ρους.

Ει­δι­κή αί­θου­σα στο Ε­φε­τεί­ο βρέ­θη­κε μό­νο στις 27 Ιού­νη αυ­τού του χρό­νου έ­να χρό­νο με­τά την έ­ναρ­ξη της δί­κης, μό­νο με­τά την α­πο­φυ­λά­κι­ση, και ε­νώ μπρο­στά βρί­σκο­νται οι δι­κα­στι­κές δια­κο­πές του Αυ­γού-στου. Ή­ταν κά­τω α­πό την πί­ε­ση της μά­νας του Π. Φύσ­σα, που α­να­γκά­στη­καν οι Πα­ρα­σκευό­που­λος και Τσί­πρας να ε­νερ­γή­σουν για αυ­τό το σκο­πό α­φού κω­λυ­σιερ­γού­σαν για έ­να χρό­νο, ό­πως το ί­διο έ­κα­νε και η κυ­βερ­νη­τι­κή πρό­ε­δρος του Α­ρεί­ου Πά­γου, Θά­νου που εί­χε ψη­φί­σει υ­πέρ της α­θω­ω­τι­κής α­πό­φα­ση του να­ζι­στή Κ. Πλεύ­ρη. Για το πό­σο αρ­γά ε­ξε­λίσ­σε­ται η δί­κη εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι α­πό τους 132 μάρ­τυ­ρες δεν έ­χει ε­ξε­τα­στεί ού­τε το 1/3! Αν συ­νε­χι­στεί με τους ί­διους ρυθ­μούς θα χρεια­στεί του­λά­χι­στον 7 χρό­νια για να ο­λο­κλη­ρω­θεί…

Το βα­ρύ­νο­ντα ρό­λο τους στην α­πο­φυ­λά­κι­ση εί­χαν και τα διοι­κη­τι­κά συμ­βού­λια των δι­κη­γο­ρι­κών συλ­λό­γων, ό­που οι συν­δι­κα­λι­στές ό­λων των κομ­μά­των έ­ξω και ε­νά­ντια α­πό κά­θε λο­γι­κή δεν φρό­ντι­σαν να δώ­σουν ά­δειες στους δι­κη­γό­ρους που συμ­με­τέ­χουν στη δί­κη με α­πο­τέ­λε­σμα να πά­ει κι άλ­λο πί­σω η δια­δι­κα­σί­α.

Μία από τις πιο σημαντικές δίκες της μεταπολίτευσης εξελίσσεται στο σκοτάδι

Το δεύ­τε­ρο δώ­ρο που έ­κα­νε η κυ­βέρ­νη­ση σε α­γα­στή συ­νερ­γα­σί­α με τις υ­πό­λοι­πες η­γε­σί­ες των κοι­νο-βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των ή­ταν η φί­μω­ση της δί­κης, δη­λα­δή η α­πό­λυ­τη πο­λι­τι­κή σιω­πή που έ­χει ο­δη­γή­σει στο να ξε­χα­στούν τα ε­γκλή­μα­τα της συμ­μο­ρί­ας και να στα­μα­τή­σει η κα­τα­κραυ­γή της κοι­νής γνώ­μης που ξέ­σπα­σε την πρώ­τη πε­ρί­ο­δο των συλ­λή­ψε­ων.

Ο λα­ός δεν μα­θαί­νει τί­πο­τα σχε­δόν α­πό ό­τι γί­νε­ται μέ­σα στις δι­κα­στι­κές αί­θου­σες στην πιο ση­μα­ντι­κή δί­κη των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων με­τά τη με­τα­πο­λί­τευ­ση, ό­που στο ε­δώ­λιο βρί­σκε­ται η η­γε­σί­α, η κοι­νο­βου-λευ­τι­κή ο­μά­δα και αρ­κε­τά μέ­λη της συμ­μο­ρί­ας της “Χρυ­σής Αυ­γής” με 68 συ­νο­λι­κά κα­τη­γο­ρού­με­νους. Με α­πό­φα­ση της έ­δρας η δια­δι­κα­σί­α ό­χι α­πλώς δεν βι­ντε­ο­σκο­πεί­ται αλ­λά δεν η­χο­γρα­φεί­ται καν!

Έ­τσι συ­γκα­λύ­πτε­ται ό­λο το κλί­μα της τρο­μο­κρά­τη­σης, α­κό­μα και του ε­ξευ­τε­λι­σμού των μαρ­τύ­ρων κα­τη­γο­ρί­ας και των θυ­μά­των, για το ο­ποί­ο έ­χει κύ­ρια ευ­θύ­νη η έ­δρα που δεν ε­φαρ­μό­ζει κα­νέ­να μέ­τρο προ­στα­σί­ας α­πό τους τρα­μπου­κι­σμούς και τις προ­κλή­σεις των να­ζι­στών. Ταυ­τό­χρο­να, η α­πο­βο­λή της πο­λι­τι­κής α­γω­γής κα­τά των βου­λευ­τών της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας σε ό­τι α­φο­ρά την κα­τη­γο­ρί­α της συμ­με­το­χής τους σε ε­γκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση, και ο τε­μα­χι­σμός της σε δύ­ο κομ­μά­τια, στο έ­να που α­φο­ρά τα ί­δια τα ε­γκλή­μα­τα και στο δεύ­τε­ρο που α­φο­ρά το χα­ρα­κτή­ρα της “Χρ. Αυ­γής” ως ε­γκλη­μα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας, στε­γα­νο­ποι­η­μέ­να το πρώ­το α­πό το δεύ­τε­ρο, ε­πέ­τρε­ψε στην έ­δρα να μην ε­ξε­τά­ζει αλ­λά και να ε­μπο­δί­ζει κά­θε α­να­φο­ρά στη σύν­δε­ση α­νά­με­σα στο να­ζι­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα της “ΧΑ” και των με­λών-τρα­μπού­κων της και της ε­γκλη­μα­τι­κής βί­ας. Με αυ­τό τον τρό­πο α­δυ­να­τί­ζει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο το κα­τη­γο­ρη­τή­ριο κα­τά των να­ζι­στών βου­λευ­τών. Κυ­ρί­ως ό­μως με την α­πο­βο­λή της πο­λι­τι­κής α­γω­γής δη­μιουρ­γού­νται οι κα­τάλ­λη­λες προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την α­θώ­ω­ση των να­ζι­στών βου­λευ­τών για το α­δί­κη­μα της συμ­με­το­χής τους σε ε­γκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση, το ο­ποί­ο θα ε­ξε­τά­σει α­πο­κλει­στι­κά η έ­δρα, και στο ο­ποί­ο οι συ­νή­γο­ροι των να­ζι­στών, θα ε­πι­τί­θε­νται στα θύ­μα­τα μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας που θα συν­θλί­βο­νται για­τί δεν θα έ­χουν κα­μιά δι­κη­γο­ρι­κή κά­λυ­ψη. Αυ­τή η μέ­θο­δος εί­χε ε­φαρ­μο­στεί με την α­πο­βο­λή της πο­λι­τι­κής α­γω­γής α­πό τη δί­κη Πλεύ­ρη ό­που τε­λι­κά οι μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας με­τα­τρά­πη­καν σε κα­τη­γο­ρού­με­νους σε μια δί­κη που εί­χε α­τμό­σφαι­ρα δι­κα­στι­κής αί­θου­σας Τρί­του Ρά­ιχ και ο αρ­χι­να­ζι­στής α­θω­ώ­θη­κε.

Η τρομοκράτηση των μαρτύρων κατηγορίας

H α­δρά­νεια της έ­δρας στα πε­ρι­στα­τι­κά της τρο­μο­κρά­τη­σης μαρ­τύ­ρων κα­τη­γο­ρί­ας α­πό τους να­ζι­στές κα­τη­γο­ρού­με­νους εί­ναι του­λά­χι­στον σκαν­δα­λώ­δης.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό εί­ναι το πε­ρι­στα­τι­κό τρο­μο­κρά­τη­σης μί­ας αυ­τό­πτου μάρ­τυ­ρα που α­να­γνώ­ρι­σε τον συ­νο­δη­γό του Ρου­πα­κιά, Ιω Κα­ζα­ντζό­γλου. Το ρε­πορ­τάζ εί­ναι α­πό την η­λε­κτρο­νι­κή πύ­λη “thetoc” (http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/apeiles-apo-katigoroumeno-stin-upothesi-tis-xrusis-augis):

<<Τρέ­μο­ντας και κλαί­γο­ντας βγή­κε ά­ρον-ά­ρον α­πό το δι­κα­στή­ριο η μάρ­τυ­ρας Δή­μη­τρα Ζώρ­ζου που εί­χε την τόλ­μη να α­να­γνω­ρί­σει στον σω­μα­τό­τυ­πο του συ­γκε­κρι­μέ­νου κα­τη­γο­ρού­με­νου τον συ­νο­δη­γό του Γ. Ρου­πα­κιά.... “Α­φή­στε με να βγω έ­ξω και να της δεί­ξω ε­γώ”, υ­πο­στη­ρί­ζουν ό­σοι ή­ταν κο­ντά ό­τι φώ­να­ξε ο κα­τη­γο­ρού­με­νος που ση­κώ­θη­κε α­πό το ε­δώ­λιο με ε­πι­θε­τι­κές δια­θέ­σεις προς την νε­α­ρή μάρ­τυ­ρα. Πά­ντως ο συ­νή­γο­ρος του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου αρ­νή­θη­κε ό­τι ο πε­λά­της του α­πη­ύ­θυ­νε ο­ποια­δή­πο­τε α­πει­λή στην μάρ­τυ­ρα.   

Ό­λα ξε­κί­νη­σαν ό­ταν η πρό­ε­δρος του δι­κα­στη­ρί­ου ρώ­τη­σε τη μάρ­τυ­ρα αν α­να­γνω­ρί­ζει τον συ­νο­δη­γό του Γ. Ρου­πα­κιά στο αυ­το­κί­νη­το με το ο­ποί­ο έ­φτα­σε στο ση­μεί­ο της δο­λο­φο­νί­ας ...Η κο­πέ­λα γύ­ρι­σε και κοί­τα­ξε στο ε­δώ­λιο τους κα­τη­γο­ρου­μέ­νους και δεί­χνο­ντας τον Ιω­άν­νη Κα­ζα­ντζό­γλου εί­πε : “Εί­ναι αυ­τός, ο δεύ­τε­ρος α­πό δε­ξιά”.

Πρό­ε­δρος: Εί­στε α­πό­λυ­τα σί­γου­ρη ό­τι εί­ναι  αυ­τός;

Μάρ­τυ­ρας: Α­πό­λυ­τα α­σφα­λής δεν εί­μαι  αλ­λά ο σω­μα­τό­τυ­πος εί­ναι αυ­τός.

Κα­ζα­ντζό­γλου:(ση­κώ­νε­ται όρ­θιος καθ΄υ­πό­δει­ξη της προ­έ­δρου) Κοί­τα­ξε με κα­λά με θυ­μά­σαι  α­πό ε­κεί­νο το βρά­δυ;

Μάρ­τυ­ρας: Ναι....

Τό­τε  ε­κεί­νος με έ­ντο­νες κι­νή­σεις, και με τον δι­πλα­νό του συ­γκα­τη­γο­ρού­με­νο να τον κρα­τά α­πό το χέ­ρι για να τον συ­γκρα­τή­σει, φέ­ρε­ται να εί­πε:

“Α­φή­στε με να βγω έ­ξω και θα της δεί­ξω ε­γώ....”

Η μάρ­τυ­ρας ζή­τη­σε διά­λειμ­μα και κλαί­γο­ντας βγή­κε α­πό το α­κρο­α­τή­ριο....>>

Η μάρ­τυ­ρας ε­πέ­μει­νε και συ­νέ­χι­σε την κα­τά­θε­σή της με α­πο­τέ­λε­σμα να δε­χθεί νέ­α ε­πί­θε­ση αυ­τή τη φο­ρά α­πό το συ­νή­γο­ρο υ­πε­ρά­σπι­σης του να­ζι­στή, ξα­νά χω­ρίς κα­μί­α προ­στα­σί­α α­πό την έ­δρα:

<<Πο­λι­τι­κή α­γω­γή.: η πα­ρέ­α του Παύ­λου με την εμ­φά­νι­ση της προ­κα­λού­σε τρό­μο

Μαρ.:  Ο­χι, σε α­ντί­θε­ση με τους άλ­λους.

Πολ.αγ.: Το σύν­θη­μα “ αί­μα, τι­μή, Χρυ­σή Αυ­γή” τι σας λέ­ει;

Μαρ.: Τους εκ­φρά­ζει και ξε­χω­ρί­ζει ό­πως πι­στεύ­ουν τη φυ­λή α­πό τους άλ­λους.

Πολ.αγ.: Πριν α­πό τη δια­κο­πή της συ­νε­δρί­α­σης φο­βη­θή­κα­τε;

Μαρ. Βε­βαια

Πολ.αγ.: Α­πό τις α­πει­λές του κου Κα­ζα­ντζό­γλου

Υ­περ: Αυ­τό εί­ναι λά­σπη, αν έ­χει γί­νει  κά­ποιο α­δί­κη­μα να το κα­ταγγεί­λει ο πα­θών.

Τε­λι­κά στην ε­πα­νά­λη­ψη της δια­δι­κα­σί­ας η μάρ­τυ­ρας εί­πε ό­τι εί­ναι πο­λύ τα­ραγ­μέ­νη και δεν μπο­ρεί να συ­νε­χί­σει την κα­τά­θε­ση της>>.

Σύμ­φω­να με ρε­πορ­τάζ του Βή­μα­τος, 25/11: “Η μάρ­τυς φαι­νό­ταν κα­τα­βε­βλη­μέ­νη ψυ­χι­κά, με α­πο-τέ­λε­σμα η πρό­ε­δρος κυ­ρί­α Λε­πε­νιώ­τη να τη ρω­τή­σει ξανά και ξα­νά αν εί­ναι σε θέ­ση να συ­νε­χί­σει. Η πρό­ε­δρος τό­νι­σε ό­τι οι μάρ­τυ­ρες πρέ­πει να κα­τα­θέ­τουν “α­βί­α­στα και α­νε­πη­ρέ­α­στα”. “Ε­νας μάρ­τυ­ρας που είναι έ­τοι­μος να κλά­ψει, με κά­νει να πι­στεύ­ω ό­τι η στιγ­μή δεν εί­ναι κα­τάλ­λη­λη”, εί­πε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά”.

Τέ­τοιος κυ­νι­σμός. Τις α­βί­α­στες και α­νε­πη­ρέ­α­στες συν­θή­κες έ­πρεπε να τις ε­ξα­σφα­λί­σει η έ­δρα, και ό­χι να θε­ω­ρεί­ται αυ­το­νό­η­το ό­τι σε μια δί­κη με κα­τη­γο­ρού­με­νους να­ζι­στές, πρέ­πει να εί­σαι έ­τοι­μος να δε­χθείς κά­θε είδους προ­πη­λα­κι­σμό λες και βρί­σκε­σαι σε αί­θου­σα βα­σα­νι­στη­ρί­ων, και ό­χι σε δι­κα­στή­ριο.

Σε μια άλ­λη αυ­τό­πτη μάρ­τυ­ρα οι δι­κη­γό­ροι των κα­τη­γο­ρού­με­νων βγάλα­νε μέ­σα στο δι­κα­στή­ριο με­ζού­ρα για να με­τρή­σουν υπο­τί­θε­ται την α­πόστα­ση α­πό το πα­γκά­κι ό­που κα­θό­ταν μέ­χρι το ση­μεί­ο της δο­λο­φο­νί­ας. Και πά­λι η έ­δρα πα­ρα­κο­λου­θού­σε α­διά­φο­ρη μέ­χρι που α­ντέ­δρα­σε κά­ποιος α­πό τους φίλους του Π. Φύσ­σα, ο­πό­τε η πρό­ε­δρος, α­φού α­πεί­λη­σε ό­τι θα τον α­πο­βά­λει α­πό την αί­θου­σα, έ­κα­νε σύ­στα­ση στους δι­κη­γό­ρους να προ­σέ­χουν για­τί “υ­πάρ­χουν α­ντι­δρά­σεις α­πό το κοι­νό”!!!

Αλ­λά οι δι­κη­γό­ροι των να­ζι­στών δεν έ­χουν λό­γους να …αυ­το­συ­γκρατού­νται. Σε μί­α συ­νε­δρί­α­ση, συ­νή­γο­ρος της ΧΑ έ­σπρω­ξε έ­ναν γερ­μα­νό δη­μο­σιογρά­φο, ε­πει­δή ό­πως εί­πε βρι­σκό­ταν στο χώ­ρο που χρη­σι­μο­ποιούν οι δι­κη­γόροι της ΧΑ και οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι, και στη συ­νέ­χεια χα­στού­κι­σε μια νε­α­ρή κο­πέ­λα α­πό το α­κρο­α­τή­ριο, ό­ταν έ­σπευ­σε να δει τι συμ­βαί­νει. Ό­ταν οι δι­κη­γόροι της πο­λι­τι­κής α­γω­γής θέ­λη­σαν να κά­νουν δή­λω­ση για το κλί­μα της βί­ας και της τρο­μο­κρα­τί­ας στο ο­ποί­ο διε­ξά­γε­ται η δί­κη με­τά α­πό αυ­τές τις ε­πι­θέσεις, η πρό­ε­δρος αρ­νή­θη­κε να την κα­τα­χω­ρί­σει στα πρα­κτι­κά, ε­νώ η ί­δια δεν έκα­νε κα­μί­α α­πο­λύ­τως δή­λω­ση κα­ταγ­γε­λί­ας των πε­ρι­στα­τι­κών. Ό­ταν στη συ­νέχεια εί­παν ό­τι σε έν­δει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας θα α­πο­χω­ρή­σουν, η πρό­ε­δρος τους συ­νέ­στη­σε να μην το κά­νουν για­τί ό­σο κα­θυ­στε­ρεί η δί­κη τό­σο πλη­σιά­ζει η απο­φυ­λά­κι­ση του Ρου­πα­κιά!!!

Η αποβολή της πολιτικής αγωγής, πρώτο βήμα υπονόμευσης της δίκης

Σε α­να­κοί­νω­ση της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας που εί­χε δη­μο­σιευ­τεί στην ι­στο­σε­λί­δα της (www.antinazi.gr) στις 17/6/2015 ό­ταν έ­γι­νε η ει­σαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση για την α­πο­βο­λή της πο­λι­τι­κής α­γω-γής η ο­ποί­α έ­γι­νε τε­λι­κά α­πο­δε­κτή α­πό το δι­κα­στή­ριο, πε­ρι­γρα­φό­ταν διε­ξο­δι­κά πως μί­α τέ­τοια ε­ξέ­λι­ξη θα με­τέ­τρε­πε τη δί­κη σε μί­α α­ρέ­να υ­πέρ των να­ζι­στών ό­που αυ­τοί θα με­τα­τρέ­πο­νταν σε κα­τή­γο­ροι και τα θύ­μα­τα θα φι­μώ­νο­νταν. Αυ­τή α­κρι­βώς εί­ναι η μέ­χρι σή­μερα ε­ξέ­λι­ξη της δι­κα­στι­κής δια­δι­κα­σί­ας. Συ­γκε­κρι­μέ­να στην α­να­κοί­νω­ση της Α.Π α­να­φέ­ρο­νταν τα ε­ξής:

<<Τι ση­μαί­νει πρα­κτι­κά αυ­τή η ει­σαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση;

Πρώ­το: Ό­τι τα θύ­μα­τα της να­ζι­στι­κής βί­ας θα φι­μω­θούν α­φού δεν θα μπο­ρούν να πα­ρα­στα­θούν με συ­νη­γό­ρους τους για να στη­ρί­ξουν το ό­τι η βία που δέ­χτη­καν δεν ή­ταν α­πο­τέ­λε­σμα κά­ποιας προ­σω­πι­κής α­ντι­δι­κί­ας με το θύ­τη, ή α­πλά της ε­πι­θε­τι­κό­τη­τας ε­νός διε­στραμμέ­νου ε­γκλη­μα­τι­κού μυα­λού, αλ­λά ό­τι αυ­τή η βί­α ή­ταν μί­α ορ­γα­νω­μέ­νη και προ­σχε­δια­σμέ­νη εκ­δή­λω­ση της δρά­σης της “Χρυ­σής Αυ­γής”, του κόμ­μα­τος-μαν­δύ­α μί­ας δο­λο­φο­νι­κής συμ­μο­ρίας που η ε­γκλη­μα­τι­κό­τη­τα της εί­ναι ά­με­ση συ­νέ­πεια του δη­λω­μέ­νου να­ζι­στικού φι­λο­χι­τλερι­κού της χα­ρα­κτή­ρα. Δεν θα μπο­ρέ­σουν να προ­βά­λουν σαν το πιο α­τρά­ντα­χτο ε­πι­χεί­ρη­μα τη βί­α που δέ­χθη­καν οι ί­διοι για να ζη­τή­σουν την κα­τα­δί­κη αυ­τών που αύ­ριο μπο­ρεί να ε­ξα­πο­λύ­σουν νέ­ους δο­λο­φό­νους ε­νάντια στα ί­δια αυ­τά θύ­μα­τα ή σε άλ­λους σαν κι αυ­τούς ε­πειδή έ­χουν δια­φορε­τι­κό χρώ­μα, άλ­λη ε­θνι­κό­τη­τα, θρη­σκεί­α, ε­πει­δή εί­ναι ο­μο­φυ­λό­φι­λοι, ή τελι­κά ε­πει­δή εί­ναι α­ντι­φα­σί­στες. Δεν θα δο­θεί το δι­καί­ω­μα στους γο­νείς του δο­λο­φο­νη­μέ­νου Παύ­λου Φύσ­σα, να α­πο­δεί­ξουν ό­τι αυ­τό το έ­γκλη­μα που έ­βγα­λε στους δρό­μους τους δη­μοκρά­τες και συ­γκλό­νι­σε ό­λη την Ελ­λά­δα, ή­ταν έρ­γο ό­λης της η­γε­σί­ας της “ΧΑ” που έ­χει στον πυ­ρή­να της λει­τουρ­γί­ας της τη δολο­φο­νι­κή βί­α κα­τά των πο­λι­τι­κών της α­ντι­πά­λων.

Δεύ­τε­ρο: Οι μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας για τη συμ­με­το­χή σε ε­γκλη­ματι­κή ορ­γά­νω­ση θα βρε­θούν στη θέση του α­να­κρι­νό­με­νου για ώ­ρες α­πό τους πολ­λούς συ­νη­γό­ρους των κα­τη­γο­ρού­με­νων και α­πό τους ί­διους τους κα­τη­γο­ρού­με­νους, με­τα­ξύ των ο­ποί­ων 13 εν ε­νερ­γεί­α βου­λευ­τές, που θα εί­ναι α­σύ­δο­τοι α­φού δεν θα υ­πάρ­χει η άλ­λη πλευ­ρά, η πο­λι­τι­κή α­γω­γή, δη­λα­δή οι δι­κη­γόροι των θυ­μά­των για να δια­μαρ­τυ­ρη­θεί και να ε­μπο­δί­σει τις ε­πι­θέ­σεις τους. Η κα­τά­λη­ξη θα εί­ναι να βρε­θεί ο κά­θε με­μο­νω­μέ­νος μάρ­τυ­ρας κα­τη­γο­ρί­ας μπροστά στα μα­ζε­μέ­να πυ­ρά και τις α­τέ­λειω­τες ε­ρω­τή­σεις και τις α­γο­ρεύ­σεις δεκά­δων να­ζι­στών. Δη­λα­δή, οι μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας θα βρε­θούν υ­πο­χρε­ω­τικά στη θέ­ση του κα­τη­γο­ρού­με­νου και αυ­τό θα α­πο­τε­λέ­σει μια πο­λι­τι­κή νί­κη για τους να­ζί και την προ­ϋ­πό­θε­ση της πα­νη­γυ­ρι­κής α­θώ­ω­σής τους. Ο μό­νος που θα μπο­ρού­σε θε­ω­ρη­τι­κά να υ­πε­ρα­σπί­σει κά­πως τα θύ­μα­τα-μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρίας α­πό τις ε­πι­θέ­σεις των να­ζι­στών θα ή­ταν ο έ­νας και μο­να­δι­κός δη­μό­σιος κα­τή­γο­ρος, η ει­σαγ­γε­λέ­ας, αλ­λά τι υ­πε­ρά­σπι­ση θα κά­νει μί­α ει­σαγ­γε­λέ­ας που η πρώ­τη του δου­λειά σε αυ­τή τη δί­κη ή­ταν να προ­τεί­νει να πε­τα­χτεί έ­ξω από την αί­θου­σα η πο­λι­τι­κή α­γω­γή, δη­λα­δή οι δι­κηγόροι που θα υ­πε­ρά­σπιζαν τα θύ­μα­τα;

Θα γί­νει α­κρι­βώς το α­νά­πο­δο α­πό αυ­τό που πρό­βα­λαν σαν υ­πε­ρα­σπιστι­κό ε­πι­χεί­ρη­μα οι να­ζι­στές. Οι συ­νή­γο­ροι των να­ζι­στών ι­σχυ­ρί­στη­καν ό­τι δεν μπο­ρεί να εί­ναι “ό­λοι ε­να­ντί­ον ό­λων”, δηλ. ό­λα τα θύ­μα­τα ε­να­ντί­ον ό­λων των κα­τη­γο­ρού­με­νων βου­λευ­τών. Με την α­πο­βο­λή της πο­λι­τι­κής α­γω­γής θα είναι μό­νο ό­λοι οι να­ζι­στές κα­τά ό­λων των θυ­μά­των, ε­νώ α­πό την άλ­λη δεν θα είναι ού­τε έ­να θύ­μα για να υ­πε­ρα­σπι­στεί το δί­κιο του α­πέ­να­ντι σε ό­λους τους να­ζι­στές.

Το έρ­γο αυ­τό εί­ναι γνω­στό και η πρώ­τη του ε­κτέ­λε­ση έ­γι­νε στη δί­κη κα­τά του να­ζι­στή Πλεύ­ρη>>.

Α­σφα­λώς η δί­κη έ­χει πο­λύ δρό­μο να φτά­σει α­κό­μα στη φά­ση της ε­ξέ­τασης του α­δι­κή­μα­τος της συμ­με­το­χής σε ε­γκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρί­α, ό­που α­να­μέ­νεται να ε­ξε­λι­χθεί και το πιο ντρο­πια­στι­κό για τη δι­καιο­σύ­νη και τη χώ­ρα κομμά­τι της, για­τί αν στην εκ­δί­κα­ση των ε­γκλη­μάτων των με­λών της συμ­μο­ρί­ας έ­χουν α­φε­θεί οι να­ζι­στές να α­πο­θρα­συν­θούν τό­σο πο­λύ, δεν θέ­λει πο­λύ φαντα­σί­α για να κα­τα­λά­βει κα­νείς πως θα ε­ξε­λι­χθεί η δια­δι­κα­σί­α για την πιο γε­νι­κή κα­τη­γο­ρί­α της συμ­με­τοχής σε ε­γκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση.

Το πολιτικό κλίμα στο οποίο εξελίσσεται η δίκη. Για να γίνει αληθινή δίκη πρέπει να βγουν εκτός νόμου οι ναζί

Η δί­κη αυ­τή ε­ξε­λίσ­σε­ται σε μί­α πο­λι­τι­κή στιγ­μή ό­που στην ε­ξου­σία βρί­σκε­ται μια φι­λο­να­ζι­στι­κή κυ­βέρ-νη­ση και οι η­γε­σί­ες των α­ντι­πο­λι­τευό­με­νων κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των α­νοί­γουν το δρό­μο στον εκ­φα­σι­σμό της πο­λι­τι­κής ζω­ής, μέ­σα α­πό την α­νο­χή τους στην κα­λύ­τερη πε­ρί­πτω­ση στο φασι­στι­κά μέ­τρα της κυ­βέρ­νη­σης με πρώ­το αυ­τό τη­ε φί­μω­σης των κα­να­λιών. Άλ­λωστε ό­λοι μα­ζί υ­πο­δέχτη­καν με δου­λι­κό εν­θου­σια­σμό τον αρ­χη­γό της νε­ο­χιτλε­ρι­κής Ρω­σί­ας, και έ­στρω­σαν κόκ­κι­νο χα­λί στην ε­γκα­τά­στα­ση του κά­τερ­γου της συμ­μα­χι­κής της φα­σι­στι­κής Κί­νας σε ό­λο το λι­μά­νι του Πει­ραιά.

Μέ­σα σε αυ­τό το κλί­μα, έ­χει στα­μα­τή­σει κά­θε εί­δους πο­λι­τι­κή κα­ταγγε­λία των να­ζι­στών της “Χρ. Αυ­γής”. Μά­λι­στα, το ψευ­τοΚ­ΚΕ που υ­πο­τί­θε­ται θα έ­πρε­πε να έ­χει ι­διαί­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον για τη δί­κη α­φού μί­α α­πό τις ε­πι­θέσεις που ε­ξε­τά­ζο­νται εί­ναι αυ­τή ε­νά­ντια στα μέ­λη του ΠΑ­ΜΕ, κά­νει ό­τι μπο­ρεί για να κρα­τά­ει την υ­πό­θε­ση στα ψι­λά του Ρι­ζο­σπά­στη.

Τη σιω­πή σπά­νε μό­νο οι φι­λο­να­ζι­στι­κές το­πο­θε­τή­σεις α­πό κα­θώς πρέ­πει φα­σι­στό­μου­τρα. Τέ­τοια ή­ταν αυ­τή του ψευ­το­φι­λε­λεύ­θε­ρου, κρυ­φο­φα­σίστα Θ. Τζή­με­ρου που έ­κα­νε την ε­ξής χυ­δαί­α φι­λο­να­ζι­στι­κή δή­λω­ση: “Βλέ­πο­ντας τη μά­να του Φύσ­σα κα­τα­λα­βαί­νεις πώς έ­γι­νε έ­τσι ο φα­σι­στα­ράς, που ε­πει­δή τον μα­χαί­ρω­σε έ­νας άλ­λος φα­σι­στα­ράς πά­νε να τον με­τα­μορ­φώ­σουν σε περι­στέ­ρι της ει­ρή­νης”, έ­γρα­ψε στο facebook.”Ο Φύσ­σας ή­ταν έ­νας φα­σί­στας, ί­διος κι απα­ράλ­λα­χτος με τους δο­λο­φό­νους του. Η μό­νη δια­φο­ρά ή­ταν ό­τι αυ­τοί κρα­τού­σαν το μα­χαί­ρι”, συ­μπλή­ρω­σε σε άλ­λη α­νάρ­τη­ση” (http://www.thetoc.gr/politiki/article/xudaios-tzimeros-kata-fussa-kai-tis-miteras-tou). Αυ­τή ή­ταν μί­α ω­μή κα­τα­συ­κο­φά­ντη­ση ε­νός θύ­μα­τος των να­ζι­στών που δο­λο­φονή­θη­κε για την α­ντι­να­ζι­στι­κή του δρά­ση, και της μη­τέ­ρας του που η­ρω­ι­κά το τε­λευ­ταί­ο διά­στη­μα έ­χει στα­θεί μέ­σα στην κό­λα­ση της δι­κα­στι­κής αί­θου­σας, και ω­μή α­θώ­ω­ση της να­ζι­στι­κής βί­ας.

Κι ό­μως δεν α­κο­λού­θη­σε έ­να κύ­μα πο­λι­τι­κής κα­τα­κραυ­γής. Σε αυ­τή την πε­ρί­πτω­ση ή­ταν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή η σιω­πή, της συ­ρι­ζαί­ας Δού­ρου, που ό­φειλε να το κά­νει ζή­τη­μα στο πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο, α­φού ο Τζή­με­ρος εί­ναι μέ­λος του.

Σή­με­ρα, στη δί­κη αυ­τή α­πο­κα­λύ­πτε­ται πό­σο φι­λο­να­ζι­στι­κό εί­ναι το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα που έ­χει κρα­τή­σει για χρό­νια στη νο­μι­μό­τη­τα τους να­ζιστές, με πλή­ρη α­συ­λί­α στη βί­α τους, και πως εί­ναι αυ­τό το κα­θε­στώς της νο­μιμό­τη­τας που υ­πο­νο­μεύ­ει ο­ποια­δή­πο­τε δυ­να­τό­τη­τα να γί­νει μια πραγ­μα­τι­κή, μια δί­και­η δί­κη. Για­τί αυ­τή η νο­μι­μό­τη­τα λει­τουρ­γεί σαν τεκ­μή­ριο α­θω­ό­τητας και σαν μί­α ε­νερ­γή α­πει­λή α­πέ­να­ντι στα θύ­μα­τα της να­ζιστι­κής βί­ας.

Ή­ταν μοι­ραί­ο η δί­κη αυ­τή να γί­νει η ε­πα­νά­λη­ψη της δί­κης του να­ζιστή Πλεύ­ρη αλ­λά σε προ­ω­θη­μέ­νη κλί­μα­κα με δε­δο­μέ­νο ό­τι έ­χει προ­χω­ρή­σει ο εκφα­σι­σμός της χώ­ρας.

Πρό­σφα­τα σε μια συ­νέ­ντευ­ξή των στε­λε­χών της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρωτο­βου­λί­ας Άν­νας Στά­η και Ρέ­νας Κού­τε­λου στο α­ρι­στε­ρό α­ντι­φα­σι­στι­κό ηλε­κτρο­νι­κό πε­ριο­δι­κό Shades που δη­μο­σιεύ­ε­ται στην ι­στο­σε­λί­δα της (www.antinazi.gr) με κεντρι­κό θέ­μα τη δί­κη Πλεύ­ρη, στις ε­ρω­τή­σεις του πε­ριο­δι­κού για τη δί­κη της “Χρ. Αυ­γής” το­νί­στη­κε ι­διαί­τε­ρα η ση­μα­σί­α του αιτή­μα­τος να βγει ε­κτός νό­μου η “ΧΑ” για να γί­νει α­λη­θι­νή δί­κη:

<<Ε­ρώ­τη­ση Shades: Έ­χε­τε στη­ρί­ξει το αί­τη­μα να βγει ε­κτός νό­μου η χρυ­σή αυ­γή. Θε­ω­ρεί­ται ό­τι εί­ναι ε­φι­κτό και συ­νταγ­μα­τι­κό; Πολ­λοι/ες λέ­νε ό­τι είναι α­ντι­συ­νταγ­μα­τι­κό.

Α­πά­ντη­ση ΑΠ:  Ε­δώ το ελ­λη­νικό πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς εί­ναι υ­πο­κριτι­κό για­τί γνω­ρί­ζει ό­τι γι αυ­τό το ζή­τη­μα το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έ­χει δε­σμευτεί με το άρ­θρο 4 της Διε­θνούς Α­ντι­ρα­τσι­στι­κής Σύμ­βα­σης του Ο­Η­Ε την ο­ποί­α έχει υ­πο­γρά­ψει και ε­πι­κυ­ρώ­σει και σύμ­φω­να με το ο­ποί­ο ο­φεί­λει να κη­ρύ­ξει πα­ράνο­μες τις να­ζι­στι­κές και ρα­τσι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις. Αυ­τή η υ­πο­χρέ­ωση έ­χει α­νώ­τε­ρη νο­μο­θε­τι­κή ι­σχύ. Ε­πι­πλέ­ον το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έ­χει δε­χθεί να δί­νει πε­ριο­δι­κές εκ­θέ­σεις για την τή­ρη­ση της σύμ­βα­σης στην αρ­μό­δια επι­τρο­πή του Ο­Η­Ε, η ο­ποί­α συ­χνά κά­νει ε­λέγ­χους και συ­στά­σεις ε­πει­δή δια­πι­στώ­νει τη συ­στη­μα­τι­κή πα­ρα­βί­α­ση αυ­τής της κρα­τι­κής υ­πο­χρέ­ω­σης. Μά­λιστα το 2009 η Ελ­λά­δα εί­χε α­να­γκα­στεί να πει ψέμ­μα­τα σε αυ­τή την Ε­πι­τρο­πή ό­τι δεν υ­πάρ­χει κα­μί­α να­ζι­στι­κή ορ­γά­νω­ση στη χώ­ρα !!! Τους εί­χα­με κα­ταγ­γεί­λει στέλ­νο­ντας στοιχεί­α α­πό τη δρά­ση της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­α της “Χρυ­σής Αυγής” (http://www.antinazi.gr/articles/un.htm).

Σε ό­τι α­φο­ρά το ί­διο ελ­λη­νι­κό σύ­νταγ­μα :

1. Σύμ­φω­να με το άρ­θρο 5 παρ. 2 “προ­στα­τεύ­ε­ται το δι­καί­ω­μα της α­πό­λυτης προ­στα­σί­ας της ζω­ής, της τι­μής και της ε­λευ­θε­ρί­ας ό­σων βρί­σκο­νται στην ελ­λη­νι­κή ε­πι­κρά­τεια, α­νε­ξάρ­τη­τα α­πό φυ­λή, χρώ­μα, κα­τα­γω­γή ή ε­θνι­κή ή εθνο­λο­γι­κή προ­έ­λευ­ση”, και κα­το­χυ­ρώ­νε­ται η αρ­χή της ι­σό­τη­τας (4Σ). Και ρω­τάμε: Πως μπο­ρούν να προ­στα­τευ­τούν ό­λα τα πα­ρα­πά­νω ό­ταν εί­ναι νό­μι­μο το να­ζιστι­κό κόμ­μα;

2. Σε συν­δυα­σμό με τα πιο πά­νω άρ­θρα του Συ­ντάγ­μα­τος, το άρ­θρο 29: “Έλλη­νες πο­λί­τες που έ­χουν το ε­κλο­γι­κό δι­καί­ω­μα μπο­ρούν ε­λεύ­θε­ρα να ι­δρύ­ουν και να συμ­με­τέ­χουν σε πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα, που η ορ­γά­νω­ση και η δρά­ση τους οφεί­λει να ε­ξυ­πη­ρε­τεί την ε­λεύ­θερη λει­τουρ­γί­α του δη­μο­κρα­τι­κού πο­λιτεύ­μα­τος”.

Συ­νε­πώς για μας α­ντι­συ­νταγ­μα­τι­κή εί­ναι η δρά­ση και η ορ­γά­νω­ση της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της “Χρυ­σής Αυ­γής” αλ­λά και η ε­πι­μο­νή των ελ­λη­νικών κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των να συ­νε­χί­ζουν να λέ­νε το τε­ρά­στιο αυ­τό ψέμα ό­τι δεν μπο­ρεί η “Χρυ­σή Αυ­γή” να βγει “ε­κτός νό­μου” με βά­ση το Σύ­νταγ­μα.

Ε­ρώ­τη­ση Shades: Τι πι­στεύ­ε­τε για τη δί­κη της χρυ­σής αυ­γής ό­πως ε­ξε­λίσσε­ται;

Α­πά­ντη­ση ΑΠ: Η δί­κη αυ­τή εί­ναι μί­α πα­ρω­δί­α και α­να­μέ­να­με αυ­τή την ε­ξέ­λι­ξη. Υ­πο­στη­ρί­ζου­με ό­τι μια τέ­τοια δί­κη θα ή­ταν δί­και­η μό­νο αν: 1. Είχε βγει ε­κτός νό­μου το κόμ­μα της συμ­μο­ρί­ας για­τί μό­νο τό­τε τα θύ­μα­τα και οι μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας θα μπο­ρού­σαν να κα­τα­θέ­σουν ε­λεύ­θε­ρα στο δι­κα­στήριο και 2. Εί­χε προ­η­γη­θεί μια πλα­τιά πο­λι­τι­κή κα­μπά­νια κα­ταγ­γε­λί­ας της συμμορί­ας ο­πό­τε η δί­κη αυ­τή θα ή­ταν α­νοι­χτή στο λα­ό και θα τολ­μού­σαν να εμ­φα­νι­στούν τα χι­λιά­δες θύ­μα­τα της 30χρο­νης ε­γκλη­μα­τι­κής της δρά­σης. Ε­πει­δή δεν υ­πάρ­χουν οι πιο πά­νω προ­ϋ­πο­θέ­σεις ή­ταν φυ­σι­κό να α­πο­βλη­θεί η πο­λι­τική α­γω­γή που α­φο­ρά την κα­τη­γο­ρί­α ε­να­ντί­ον των βου­λευ­τών της Χ.Α, να “σέρνε­ται”  η δί­κη ε­δώ και δύ­ο χρό­νια,  να α­πο­φυ­λα­κί­ζο­νται ό­λοι οι κα­τη­γο­ρού­μενοι συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του δο­λο­φό­νου του Παύ­λου Φύσ­σα και να υ­πάρ­χει κλί­μα τρο­μο­κρα­τί­ας ε­να­ντί­ον των μαρ­τύ­ρων κα­τη­γο­ρί­ας. Έ­τσι ό­πως ε­ξε­λίσ­σεται αυ­τή η δί­κη - πα­ρω­δί­α, πε­ρι­μέ­νου­με το πο­λύ-πο­λύ να κα­τα­δι­κα­στούν κά­ποιοι α­πό τους ε­λά­χι­στους φυ­σι­κούς αυ­τουρ­γούς που εί­ναι κα­τη­γο­ρού­με­νοι και η συμ­μο­ρί­α να μεί­νει α­νέ­πα­φη.

Ε­ρώ­τη­ση Shades: Πολ­λοί λέ­νε ό­τι η χρυ­σή αυ­γή εί­ναι μια μα­φί­α κυ­ρί­ως και ό­τι ως τέ­τοια πρέπει να α-ντι­με­τω­πί­ζε­ται και ό­τι ο να­ζι­σμός ως ι­δε­ο­λογί­α εί­ναι κά­τι δευ­τε­ρεύ­ον γι’ αυ­τή. Τι γνώ­μη έ­χε­τε γι’ αυ­τό το ε­πι­χεί­ρη­μα;

Α­πά­ντη­ση ΑΠ: Ο να­ζι­σμός εί­ναι το πρω­τεύ­ον για­τί εί­ναι πο­λι­τι­κό και ι­δε­ο­λο­γι­κό ρεύ­μα και υ­πη­ρε­τεί συμ­φέ­ρο­ντα του πιο ε­πι­θε­τι­κού κομ­μα­τιού του με­γά­λου κε­φά­λαιου και του ι­μπε­ρια­λι­σμού. Ό­ταν τον υ­πο­βι­βά­ζεις σε μα­φί­α ση­μαί­νει ό­τι προ­στα­τεύ­εις τους προ­στά­τες του, δη­λα­δή υ­πο­βι­βά­ζεις α­σύλ­λη­πτα την ε­πικιν­δυ­νό­τη­τά του, και συ­γκε­κρι­μέ­να την ι­κα­νό­τη­τα του να κι­νεί μά­ζες>>.

Αλ­λά πώς να κα­τα­φερ­θούν ε­να­ντί­ον του να­ζι­σμού, η κυ­βέρ­νη­ση και οι κοι­νο­βου­λευ­τι­κές η­γε­σί­ες που υ­πη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντα του πιο ε­πι­θε­τικού ι­μπε­ρια­λι­σμού, του διε­θνούς κέ­ντρου του να­ζι­σμού σή­με­ρα;

Α­νά­χω­μα στο να­ζι­σμό μπο­ρούν να βά­λουν μό­νο οι δη­μο­κρά­τες με κε­ντρικό αί­τη­μα πά­λης να στα­μα­τή­σει ε­δώ και τώ­ρα η α­συ­λί­α των να­ζι­στών για τα εγκλή­μα­τά τους και να βγει η να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α ε­κτός νό­μου.