Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΔΙΠΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Η φυσική του εξόντωση και η ηθικο-πολιτική του κατασυκοφάντηση από το ρωσικό νεοχιτλερισμό με τη βοήθεια του ψευτοΚΚΕ είναι ένα έγκλημα παγκόσμιου βάρους, και δε θα μείνει αναπάντητο από το ελληνικό και το παγκόσμιο προλεταριάτο

 

 

Το προσφυγικό είναι το μόνο ζήτημα στο οποίο όλο το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται τόσο υποκριτικό και τόσο θρασύ όσο είναι ο αρχηγός του Τσίπρας.

Γιατί την ίδια ώρα που αυτό το σύστημα σύσσωμο κατηγορεί την Ευρώπη για τα κλειστά άκαρδα σύνορα της, σύσσωμο έχει κλείσει από την πρώτη στιγμή τα μόνα ασφαλή για τους πρόσφυγες σύνορα της χώρας μας στον Έβρο. Αυτό, την ώρα που ο Τσίπρας άνοιγε τα θαλάσσια σύνορα και άφηνε τους πρόσφυγες να πνίγονται κατά εκατοντάδες λέγοντας ότι απλά τους διέσωζε καθώς έπεφταν στο Αιγαίο για να σωθούν από τους βομβαρδισμούς στη Συρία.

Ενώ η μεγάλη εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση συγκλονίζοντας όλο τον πλανήτη, οι ιρανοί πρόσφυγες στην Ελλάδα συνεχίζουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους.

Οργάνωσαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα το απόγευμα της Κυριακής, 16/10 για να καταγγείλουν τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των πολιτικών κρατούμενων στις διαβόητες φυλακές-κολαστήρια του Εβίν από το εγκληματικό καθεστώς του Ιράν. Αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη κινητοποίηση μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία του Ιράν της 14/10.

Το κίνημα των τοπικών φορέων (δήμων, εκκλησίας κλπ) κατά των κλειστών κέντρων είναι σύμφωνα με όλες τις μέχρι τώρα ενδείξεις ένα βρώμικο κίνημα το οποίο καθοδηγείται από τη μία πλευρά από ρατσιστικούς, φιλοναζιστικούς, ακροδεξιούς κύκλους στο όνομα της τάξης και της υπεράσπισης της νησιώτικης ταυτότητας από τον δήθεν κίνδυνο της αλλοίωσης ενός κύματος αλλοδαπών ξένων προς το ελληνικό έθνος και την ελληνική κοινωνία, και από την άλλη πλευρά από τη σοσιαλφασιστική ψευτοαριστερά στο όνομα των ανοιχτών συνόρων και της δήθεν αλληλεγγύης στο δράμα μεταναστών και προσφύγων. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη στήριξη των ηγεσιών των κοινοβουλευτικών κομμάτων έχει μετατρέψει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έφτασαν στα ελληνικά νησιά σε ομήρους στρατοπέδων συγκέντρωσης, με πιο φρικτό από αυτά το κολαστήριο της Μόρια.

«Ο αγώνας της Ελλάδας για τους πρόσφυγες αναδεικνύει το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης» διακήρυττε ο Τσίπρας με τη συνηθισμένη του γεμάτη θράσος έπαρση τον Ιούνη του ’16. Ενάμισι χρόνο μετά, τα αποτελέσματα της προσφυγικής κρίσης παραμένουν εμφανή στη χώρα μας για να τη μετατρέψουν σε μοναδικό στην ΕΕ φαινόμενο, συνώνυμο του κολαστηρίου για χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο έδαφός της.

Κανείς από τους έγκυρους πολιτικούς σχολιαστές δεν μπορεί να εξηγήσει με κάποια σχετική σαφήνεια γιατί έγινε το ταξίδι του Ερντογάν στην Ελλάδα. Οι πιο έντιμοι το ομολογούν κιόλας. Γιατί τα ταξίδια συνήθως αφορούν στην αντιμετώπιση και επίλυση των πιο βασικών διμερών προβλημάτων. Μάλιστα στην περίπτωση της Τουρκίας επίσκεψη τούρκου ηγέτη έχει να γίνει 65 ολόκληρα χρόνια γιατί τα βασικά διμερή προβλήματα είναι όλα μεγάλα, άλυτα, διαρκώς συσσωρευόμενα και στην καλύτερη περίπτωση τελματωμένα.

  Ό­λο τον κα­νι­βα­λι­σμό της δεί­χνει σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση στο προ­σφυ­γικό ό­ταν κρα­τά­ει στην ο­μη­ρεί­α, στην πεί­να, και στην ε­ξα­θλί­ω­ση χι­λιά­δες πρόσφυ­γες και μετανάστες, σαν ερ­γα­λεί­α για τη διά­σπα­ση και τον εκ­φα­σι­σμό της Ευ­ρώ­πης ε­νώ δεν διστά­ζει να τους ρίχνει βο­ρά στα να­ζι­στι­κά σκυ­λιά που δυ­να­μώ­νουν ο­λο­έ­να μέ­σα στο ντό­πιο πληθυσμό ιδιαί­τε­ρα το νη­σιω­τι­κό. Το ελλη­νι­κό κρά­τος αρ­νεί­ται να αποσυμφορήσει τα νησιά, κά­τι που εύ­κο­λα θα μπορού­σε να γί­νει αν ε­φάρ­μο­ζε τη συμφω­νί­α του Μάρ­τη με­τα­ξύ Ε­Ε και Τουρ­κί­ας για ε­πα­να­προ­ώθηση των με­τα­να­στών. Κι ό­μως στην πρά­ξη την έ­χει καταργήσει με  το εφευρη­μέ­νο πρό­σχη­μα  ό­τι η Τουρ­κί­α δεν είναι “α­σφα­λής Τρί­τη χώ­ρα”.

Ο λαός μας κινδυνεύει να δοκιμάσει ασύλληπτη οδύνη και δυστυχία αν δεν αντισταθεί στην κυβέρνηση Τσίπρα. Η αντίσταση αυτή είναι δυνατή μόνο αν δεν την αντιμετωπίσει σαν κάτι το μεμονωμένο, αλ­λά σαν τον «ε­θνι­κό» εκ­φρα­στή ε­νός ο­λό­κλη­ρου κα­θε­στώ­τος που α­πο­τε­λεί­ται πο­λι­τι­κά α­πό τις πιο στε­νές η­γε­τι­κές ο­μά­δες ό­λων α­νε­ξαί­ρε­τα των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των, και οι­κο­νο­μι­κά α­πό ό­λους τους κρα­τι­κο­ο­λι­γάρ­χες και, κυ­ρί­ως, τα ρώ­σι­κα και κι­νέ­ζι­κα μο­νο­πώ­λια που α­γο­ρά­ζουν τη με σχέ­διο πτω­χευ­μέ­νη χώ­ρα μας.

Στις 16 Σεπτέμβρη κλείνει ένας χρόνος από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το καθεστώς των μουλάδων γιατί φορούσε «με λάθος τρόπος» τη μαντίλα της (χιτζάμπ). Αυτή η δολοφονία άναψε τη σπίθα της ηρωϊκής εξέγερσης του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων με το σύνθημα «Γυναίκα, ζωή, ελευθερία». 

Η μαζική εξέγερση στην οποία πρωτοστάτησαν οι γυναίκες και η νεολαία του Ιράν συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη και αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο την κτηνωδία του τυραννικού καθεστώτος που καταδυναστεύει το λαό του Ιράν με απαγχονισμούς, με βασανιστήρια και φυλακίσεις δημοκρατών. Είναι αυτό το φασιστικό καθεστώς που στέκεται σύμμαχο στο νεοχιτλερικό άξονα Ρωσίας-Κίνας, που βοήθησε τη Ρωσία να καταπνίξει τη συριακή δημοκρατική αντίσταση στο χασάπη Άσαντ, και εξόπλισε με ντρόουνς το ρώσικο στρατό εισβολής στην Ουκρανία.