δηλαδή τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές, τους ντόπιους επιχειρηματίες και τους συνεταιρισμούς. Το τίμημα ήταν 20,8 εκ ευρώ, που είναι χαμηλό για την αξία της επιχείρησης, αλλά κατεβαίνει ακόμα περισσότερο αν συνυπολογιστεί η ζημία που φορτώθηκε η Δωδώνη, επειδή οι ρώσοι διάλεξαν σα ντόπιο συνεταίρο τους με ποσοστό 10%, την εταιρεία διακίνησης των προϊόντων της Δωδώνης, τη SIMOS FOODS που χρωστάει στη βιομηχανία 11 εκ ευρώ! Μαζί με το ρώσικο όμιλο η «Δωδώνη» φορτώθηκε σα δανειστή την υπό ρώσικο έλεγχο Πειραιώς στην οποία μεταφέρθηκε το δάνειο της μετά την εξαγορά της «υγιούς» Αγροτικής Τράπεζας από την Πειραιώς που έγινε κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού!
Στο μετοχικό κεφάλαιο της «Δωδώνης», συμμετέχει με ποσοστό 67,77% η Αγροτική. Αυτές οι μετοχές της ΑΤΕ μεταβιβάστηκαν με το διαγωνισμό στο ρώσικο όμιλο. Το υπόλοιπο ποσοστό ανήκει στους συνεταιρισμούς, δηλ.24,78% η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων, 0,55% η ΕΑΣ Αρτας-Φιλιππιάδας, 2,90% η ΕΑΣ Πωγωνίου, 2,40% η ΕΑΣ Πρεβέζης και 1,60% η ΕΑΣ Θεσπρωτίας. Οι συνεταιρισμοί κράτησαν το ποσοστό τους, είναι εξαιρετικά αμφίβολο όμως αν μπορέσουν να το διατηρήσουν χωρίς τη στήριξη της Αγροτικής, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχουν να αντιμετωπίσουν το ρώσικο αρπακτικό μονοπώλιο.
Η επιλογή του ρώσικου ομίλου από το κράτος προκάλεσε αντιδράσεις στην Ήπειρο από συνεταιρισμούς και κτηνοτρόφους που είναι προμηθευτές γάλατος στη Δωδώνη και οι οποίοι κατέλαβαν το εργοστάσιο «σε λειτουργία». Στόχος της κατάληψης ήταν να εμποδίσουν τη νέα διοίκηση να συγκροτηθεί και να αναλάβει το εργοστάσιο, ενώ η παραγωγή συνεχιζόταν κανονικά. Στόχος δηλαδή της κατάληψης που κράτησε σχεδόν ένα μήνα ήταν να εμποδίσουν το νέο ιδιοκτήτη να εγκατασταθεί. Μετά την υπογραφή της οριστικής συμφωνίας μεταξύ κράτους και ρώσικης εταιρείας, η νέα ιδιοκτησία υπέβαλε μηνύσεις κατά των καταληψιών, οπότε η αστυνομία κινητοποιήθηκε αμέσως σε αντίθεση με ότι συνηθίζεται, και μάλιστα έκανε συλλήψεις των επικεφαλής των κτηνοτρόφων και ενός τοπικού βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Μετά από αυτό οι κτηνοτρόφοι ανέστειλαν την κατάληψη, και δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν με άλλα μέσα την κινητοποίηση.
Το κίνημα αυτό υπονομεύτηκε κυρίως από την ψευτοαριστερά αλλά και από τους συνδικαλιστές που του αφαίρεσαν την αιχμή του, αφού επιμελώς και σκανδαλωδώς κρύβουν μέχρι σήμερα την κρατική ταυτότητα του νέου αγοραστή, μιλάνε δηλαδή απατεωνίστικα για άγγλους, γάλλους, για πολυεθνική σύνθεση της εταιρείας αλλά και για «ανύπαρκτους» επενδυτές και σηκώνουν το προβοκατόρικο σύνθημα «όχι στην ιδιωτικοποίηση» λες και το μεγάλο πρόβλημα είναι η ιδιωτικοποίηση γενικά και όχι ποιοι είναι οι όροι, η νομιμότητα και η διαφάνεια αυτής της ιδιωτικοποίησης ή λες και δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο πως ποδοπατήθηκε η συμμετοχή των ντόπιων συνεταιρισμών σε αυτήν την ιδιωτικοποίηση. Με τον ίδιο τρόπο οι διακομματικοί συνδικαλιστές και τα κόμματα τους στον Πειραιά είχαν ονομάσει την Cosco “πολυεθνική» και αντί να στραφούν εναντίον της, έκαναν ένα κίνημα κατά του ελληνικού κράτους διεκδικώντας παχυλές αποζημιώσεις και συντάξεις για τους παλιούς λιμενεργάτες. Το κράτος έδωσε σε αυτούς μεγάλες αποζημιώσεις και τους έστειλε σπίτι τους ώστε η ΚΟΣΚΟ ήρθε ατσαλάκωτη μετά τη λήξη των απεργιών να προσλάβει καινούργιους κυρίως μέσω εργολάβων με ασήμαντους μισθούς και κινέζικες συνθήκες δουλειάς. Έτσι εξασφάλισαν «εργασιακή ειρήνη γαλέρας» με κρατικά χρήματα για λογαριασμό της Cosco.
Έτσι ακριβώς σχεδιάζουν κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες να κάνουν και στη «Δωδώνη». Ήδη η ρωσόφιλη ψευτοαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αντί να στρέψει τα πυρά της στην σκανδαλώδη παράδοση- ξεπούλημα στους ρώσους κρατικοφασίστες σαν τέτοιους άρχισε να προβάλλει σαν κεντρικά μία σειρά αιτήματα για αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων από το κράτος. Αυτό έχει σα στόχο να ακυρώσει κάθε κινητοποίηση κατά του ίδιου του ρώσου αγοραστή, φροντίζοντας όπως ακριβώς έγινε και με την Cosco, να διασφαλίσει με κρατικά χρήματα για λογαριασμό του αγοραστή την «ηρεμία» που θα του επιτρέψει εγκατασταθεί και να ασκήσει ανενόχλητος την εξουσία του στην περιοχή. Όπως και με την Cosco δεν είναι βέβαια στη φύση του ρώσικου κρατικο-μονοπωλιακού κεφάλαιου να συμμορφώνεται ούτε με συναλλακτικούς ούτε με εργασιακούς κανόνες που δεν έχει καθορίσει το ίδιο με τους δικούς του φασιστικούς όρους, ώστε να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής του πολιτικής. Ας δούμε συγκεκριμένα ποιοι είναι οι άνθρωποι πίσω από τη ρώσικη εταιρεία “SI-CP” στην οποία το κράτος έδωσε τζάμπα τη «Δωδώνη».
Γιούρι Ζέκτσερ, ένας άνθρωπος του Κρεμλίνου στην ιδιοκτησία της Δωδώνης
Μόνο το γεγονός ότι ο Γιούρι Ζέκτσερ έχει την ιδιότητα του Συμβούλου του Προέδρου της VneshEkonomBank (VEB), της ρώσικης κρατικής τράπεζας επενδύσεων δείχνει τις στενές του σχέσεις με το Κρεμλίνο. Η VEB είναι ένας κολοσσός και αποτελεί το βασικό χρηματοδότη κρατικών προγραμμάτων στη Ρωσία, καθώς και των Ολυμπιακών Αγώνων που θα γίνουν στο Σότσι το 2014. Αλλά η πορεία του Γ. Ζέκτσερ δεν ξεκινάει από την VEB.
Έως και το 2005 ο Ζέκτσερ ήταν διευθύνων σύμβουλος της AVVA θυγατρικής εταιρείας της AVTOVAZ, δηλαδή της μεγαλύτερης ρώσικης κρατικής αυτοκινητοβιομηχανίας, κατασκευάστριας των LADA, δηλαδή μιας βαριάς με μεταλλουργικά χαρακτηριστικά βιομηχανίας ενώ είχε και τη θέση του επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Avtovaz στη Μόσχα. Από το 2005 τη διοίκηση της Avtovaz ανέλαβε η Rosoboronexport, η ναυαρχίδα της βιομηχανίας όπλων της Ρωσίας. Πρόεδρος της Avtovaz σήμερα είναι ο Sergey Chemezov, που ήταν Γενικός Διευθυντής της Rosoboronexport μεταξύ 2004 και 2007. Η Rosoboronexport είναι γνωστή στην Ελλάδα από το σκάνδαλο των άχρηστων TOR M-1 τους οποίους μας πούλησε ύστερα από απόφαση του ΚΥΣΕΑ της κυβέρνησης Σημίτη. Η VEB στην οποία ο Γ. Ζέκτσερ διορίστηκε σύμβουλος προέδρου, είναι δεμένη με την Avtovaz της οποίας ήταν μέτοχος τουλάχιστον έως και το 2007, και έχει μέχρι σήμερα στις προτεραιότητες της τη χρηματοδότησή της. Έτσι, η σχέση του Γ. Ζέκτσερ με την Avtovaz συνεχίστηκε μετά το πέρασμα της στη Rosoboronexport, κάτι που δείχνει ότι πρόκειται για έμπιστο στέλεχος του Κρεμλίνου. Επίσης, η SI-CP έχει αναλάβει τη διοίκηση της Delta Motor Group, της πρώην εμπορικής αντιπροσώπου των Lada στη Φινλανδία, της οποίας η Avtovaz είναι μέτοχος του 5%.
Στο διοικητικό συμβούλιο της SI-CP συμμετέχει ένα δεύτερο πρώην διευθυντικό στέλεχος της Avva, ο Dmitry Razonerov.
Ένα προβεβλημένο μέλος του Δ.Σ. της SI-CP είναι η Elena Lokteva πρώην διευθυντικό στέλεχος της AvtoAgregate, ρώσικης εταιρείας κατασκευής ανταλλακτικών για την αυτοκινητοβιομηχανία, με πελάτη την Avtovaz.
Στα μέλη του Δ.Σ. συμπεριλαμβάνεται ο Mikhail V. Dubinin που παρουσιάζεται ως ιδρυτής και πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της κρατικής Wimm-Bill-Dann, του μεγαλύτερου παραγωγού γαλακτοκομικών στην πρώην Σοβιετική Ένωση και δεύτερου μεγαλύτερου παραγωγού χυμών στη Ρωσία.
(πηγές επίσημη ιστοσελίδα της SI-CP www.si-cp.com, αγγλική ιστοσελίδα της Autostat, εταιρείας ανάλυσης της αγοράς αυτοκινήτων στη Ρωσία, αναφορά της Autostat της 21.12.2007-eng.autostat.ru, Rianovosti - http://en.rian.ru/russia/20051124/42204704.html (Rianovosti),Reuters- http://www.reuters.com/finance/stocks/companyOfficers?symbol=AVAZ.MM, http://www.reuters.com/article/2009/09/30/russia-avtovaz-idUSLU3636620090930).
Δηλαδή το Δ.Σ. της SI-CP συγκροτείται από στελέχη του ρώσικου κρατικού μονοπώλιου με επικεφαλής τον Ζέκτσερ, και όχι κάποιοι τυχαίοι ρώσοι ιδιώτες επιχειρηματίες, ούτε ακόμα περισσότεροι κάποιοι άγγλοι και γάλλοι.
Έτσι, ενώ ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ρώσικου παράγοντα στην SI-CP βγάζει μάτι, ο ελληνικός τύπος, ειδικά ο τοπικός και ακόμα περισσότερο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ επικεντρώθηκαν σε δευτερεύοντα στοιχεία όπως η συμμετοχή στο Δ.Σ. ενός πρώην διευθυντικού στελέχους της Renault (που μάλιστα συμμετείχε στη συμφωνία για τη μεταβίβαση σε αυτήν του 25% των μετοχών της Avtovaz) για να βγάλουν το νέο αφεντικό ευρωπαίο καπιταλιστή. Το άλλο στοιχείο που αφορά τον δήθεν «αγγλικό» χαρακτήρα των αγοραστών της Δωδώνης είναι η καταστατική έδρα της μητρικής του ομίλου, δηλαδή οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι (BVI) που αναφέρει το καταστατικό της σαν έδρα. Πρόκειται όμως για μία εταιρεία υπεράκτια (όφσορ). Σε αυτό τον τύπο των εταιρειών η έδρα είναι τυπική, και χρησιμοποιείται κυρίως για λόγους ευνοϊκής φορολογικής αντιμετώπισης ή πιο ευέλικτου εταιρικού δίκαιου για την επιχειρηματική δραστηριότητα. Γι΄ αυτό διακρίνεται η καταστατική από την πραγματική έδρα, που είναι η χώρα όπου η εταιρεία έχει τη βάση της και ασκεί τον όγκο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας. Και αυτή η έδρα είναι αναμφισβήτητα η Ρωσία. Μία ματιά και μόνο στις δραστηριότητες της SI-CP όπως παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της αρκεί για να το διαπιστώσει κανείς αυτό.
Οι επενδύσεις του ομίλου αφορούν το γεωργικό εξοπλισμό με αντιπροσωπείες σε 4 περιφέρειες της Ρωσίας, τις αερομεταφορές σε συνεργασία με εταιρεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και δραστηριοποίηση στη Ρωσία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τις υπηρεσίες διαχείρισης και συντήρησης εταιρικών αυτοκινήτων για εταιρείες που λειτουργούν στη Ρωσία και την αντιπροσωπεία αυτοκινήτων μέσω της φινλανδικής Delta στην οποία είναι μέτοχος η Avtovaz. Άλλες επενδύσεις που παρουσιάζουν είναι μία εταιρεία επενδυτικών συμβούλων στον τομέα του εμπόριου ηλεκτρονικών στη Γαλλία, και μία εταιρεία εξόρυξης χρυσού στην Τανζανία στην οποία διευθύνων σύμβουλος είναι ένα πρώην στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών της ΕΣΣΔ και της Ρώσικης Ομοσπονδίας.
Ως εκπρόσωπος του ομίλου, και της θυγατρικής «Strategic Initiatives UK LLP» που συμμετείχε εκ μέρους του ομίλου στο διαγωνισμό, εμφανίζεται ο Michael O’ Neill, πρόεδρος του Δ.Σ. του «τομέα τροφίμων» της S.I. που φημολογείται ότι προορίζεται και για πρόεδρος της Δωδώνης, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ. Όμως στην παρουσίαση της εταιρείας ο Michael O’ Neill δεν εμφανίζεται να ανήκει στο στελεχικό της δυναμικό και προφανώς επιλέχτηκε για να φαίνεται ότι ένας μη ρώσος κινεί τη διαδικασία της μεταβίβασης και έτσι μόλις κλείσει η βρωμοδουλειά να εμφανιστεί ο Ζέκτσερ και να αρχίσει να κάνει τον προστάτη της Ηπείρου, να αγοράζει τον ΠΑΣ Γιάννενα κλπ . Επίσης βάζουν μπροστά τον έλληνα «συνεταίρο» των ρώσων SIMOS FOODS που ως καταχρεωμένος είναι ουσιαστικά υπό τον απόλυτο έλεγχο τους. Έτσι εξηγείται και πως τον επέλεξαν.
Υπήρξε μάλιστα μία μεθοδευμένη διαρροή στοιχείων για να συσκοτίσουν την πραγματική εθνική ταυτότητα του αγοραστή. Ενώ από το Σεπτέμβρη έως τις αρχές Οκτώβρη όλα τα σχετικά ρεπορτάζ μιλούσαν για ρώσικο fund και εταιρεία ρώσικων συμφερόντων (Καθημερινή 9/9-2012, Βήμα 9/9, Νέα, 8/10, Ναυτεμπορική, 6/10, τοπική πύλη thessalianews.gr 8/10), μετά την πώληση-αστραπή το ρώσικο fund μετατράπηκε σε τριεθνικό ή και πενταεθνικό.
Τι θέλει το ρώσικο μονοπώλιο της βαριάς βιομηχανίας, αδελφό της βιομηχανίας όπλων, με τη φέτα;
Το ερώτημα είναι γιατί αποφάσισε τώρα να εγκατασταθεί στη γαλακτοβιομηχανία της Ηπείρου ένας ρώσικος όμιλος που φαίνεται ότι αποτελεί εργαλείο της οικονομικής διείσδυσης του Πούτιν στην Ευρώπη; Ή αλλιώς τι δουλειά έχει ο Πούτιν με τη φέτα; Προφανώς οι φιλοδοξίες του Πούτιν για την Ελλάδα δεν εστιάζουν στα τυροκομικά προϊόντα. Υπάρχουν άλλες πλευρές που μπορεί να προσελκύσουν μία ιμπεριαλιστική υπερδύναμη να επενδύσει στη Δωδώνη:
Η Δωδώνη δεν είναι απλά μία γαλακτοβιομηχανία είναι το κύτταρο ζωής όλης της Ηπείρου, για αυτό και την ονομάζουν «ακρόπολη της Ηπείρου». Η Δωδώνη δίνει δουλειά σε όλο το ντόπιο πληθυσμό και αποτελεί το βασικό παράγοντα ανάπτυξης της περιοχής. Είχε εκσυγχρονιστεί μετά από μια μεγάλη παραγωγική επένδυση που έγινε στο εργοστάσιο και σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί είναι σήμερα κερδοφόρα.
H Δωδώνη ιδρύθηκε το 1963 από την Αγροτική και τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών της Ηπείρου. Οι εγκαταστάσεις της εταιρίας συμπεριλαμβανόμενων και των σταθμών συγκέντρωσης και πρόψυξης γάλακτος καλύπτουν εκτάσεις 151.080 τ.μ., ενώ η κτιριακή εγκατάσταση καλύπτει περίπου 31.460 τ.μ. σε ιδιόκτητα ακίνητα. Η Δωδώνη προμηθεύεται γάλα από 7.000 παραγωγούς - κτηνοτρόφους, και συναλλάσσεται με 350 προμηθευτές, ενώ απασχολεί 150 μόνιμους εργαζομένους, 250 εποχιακούς και 130 παραλήπτες γάλακτος. Είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική εταιρία στη χώρα στο τομέα των τυροκομικών προϊόντων.
Δηλαδή, όποιος έχει τη Δωδώνη είναι σε θέση να ασκήσει οικονομικό έλεγχο σε ολόκληρη την περιοχή της Ηπείρου πράγμα που ενδιαφέρει τη Ρωσία από πολλές απόψεις, και συγκεκριμένα: α) Γιατί το λιμάνι της Ηγουμενίτσας αποτελεί το κοντινότερο λιμάνι της δυτικής Ελλάδας στο δρόμο από τα Νότια Βαλκάνια και την Τουρκία προς την Ιταλία και την ΕΕ μέσω της πολύ στρατηγικής Εγνατίας οδού, β) Γιατί από την Ήπειρο περνάει ο δρόμος των αγωγών φυσικού αερίου που έρχεται από τη Ρωσία αλλά και από τον Καύκασο. Είναι στρατηγικής σημασίας για τη Ρωσία να ελέγξει τις διόδους των αγωγών ώστε να αποτρέψει την Ευρώπη από τις εναλλακτικές πηγές προμήθειας αερίου (όπως είναι οι χώρες του Καυκάσου, ιδίως το Αζερμπαϊτζάν).
Ο αληθινός χαρακτήρας του κεφαλαίου της «Strategic Initiatives-Capital Partners», όπως τον σηματοδοτεί άλλωστε και ο τίτλος του, αποκαλύπτεται και από την εξέλιξη του διαγωνισμού, δηλαδή από το ότι κινήθηκε σύσσωμος ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός για να σπρώξει με κάθε τρόπο το συγκεκριμένο όμιλο. Τέτοιο ζήλο τον δείχνει ο κρατικός μηχανισμός στην Ελλάδα μόνο όταν παίρνει εντολές από τις ηγεσίες των κοινοβουλευτικών κομμάτων και μόνο για να διευκολύνει πάσει θυσία το ρώσικο, κινέζικο ή κάθε συμμαχικό τους κεφάλαιο, μόνο δηλαδή όταν πρόκειται για τα νέα αφεντικά. Αλλιώς παίρνει εντολές να διαλύσει την ενοχλητική επένδυση, δηλαδή κάθε μεγάλη δυτική και κυρίως ντόπια επένδυση.
Ένας διαγωνισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της Ρωσίας. Ο ρόλος της νέας Πειραιώς υπό την ηγεμονία του Νέσις.
Ο διαγωνισμός για τη μεταβίβαση της Δωδώνης ξεκίνησε την άνοιξη του 2012. Ο κρατικός μηχανισμός φρόντισε η εξαγορά της Αγροτικής από την Πειραιώς που έγινε στα τέλη Ιούλη, και σε χρόνο μηδέν, να γίνει ενώ ο διαγωνισμός βρισκόταν σε εξέλιξη (!)
Η εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) από την Πειραιώς σήμαινε την αλλαγή ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης έγινε πλέον η υπό εκκαθάριση Αγροτική. Με δεδομένο ότι υπήρχαν ήδη εκκρεμή ζητήματα, όπως το δάνειο της Δωδώνης στην Αγροτική, οι οφειλές της Δωδώνης στους κτηνοτρόφους, και μία παλιά νομική διαμάχη μεταξύ ΑΤΕ και ΕΑΣ για ένα ποσοστό 7,7% των μετοχών, η αλλαγή του ιδιοκτήτη στην πιο κρίσιμη στιγμή του διαγωνισμού ήταν ο καταλυτικός παράγοντας για να αποτρέψει από τη συμμετοχή μεγάλους ευρωπαϊκούς ομίλους όπως η αυστριακή πολυεθνική Friesland. Ταυτόχρονα, ο έλεγχος του δανεισμού και της χρηματοδότησής της βιομηχανίας πέρασε στην υπό ρώσικο έλεγχο Πειραιώς που εξαγόρασε την «καλή» Αγροτική, στην οποία μεταφέρθηκε το δάνειο της Δωδώνης ύψους 50 εκ ευρώ (Ναυτεμπορική, 11/8/2012). Θυμίζουμε ότι ένα στρατηγικό ποσοστό της καταχρεωμένης Πειραιώς, το 10%, το μεγαλύτερο από κάθε άλλο μέτοχο αγόρασε ξαφνικά πέρσι ο ρώσος κρατικο-ολιγάρχης Νέσις σε συνεργασία με έναν τσέχο άνθρωπό του.
Έτσι τρεις ήταν οι υποψήφιοι που έμειναν με αξιώσεις στο διαγωνισμό. Η μία ήταν αυτή των Ρώσων με τη SIMOS FOODS. Η άλλη ήταν αυτή των συνεταιρισμών, κατόχων της μειοψηφίας των μετοχών της Δωδώνης (του 32,3% της επιχείρησης), σε συμμαχία με ένα ντόπιο ιδιωτικό κεφάλαιο, την εταιρεία εμφιάλωσης νερού, ΒΙΚΟΣ. Η κοινοπραξία τους αποκλείστηκε από την τελική φάση χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία ενώ είχαν προσφέρει τίμημα ισόποσο με το ρώσικο όμιλο (περίπου 21 εκ ευρώ). Η τρίτη προσφορά ήταν αυτή της ΤΥΡΑΣ ΑΕ (Όλυμπος) που πέρασε στην τελική φάση. Η Όλυμπος πρόσφερε το μεγαλύτερο τίμημα, 28 εκ ευρώ με τμηματική καταβολή ενώ την ίδια εποχή η εταιρεία είχε γίνει στόχος με αποκλεισμούς της πύλης της από το ψευτοΚΚΕ-ΠΑΜΕ. Μετά τη μεταβίβαση της Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς, δηλαδή στο Νέσις, άλλαξαν ξαφνικά οι όροι του διαγωνισμού (!) με αποτέλεσμα η τμηματική καταβολή του τιμήματος να αποτελεί λόγο μείωσης της αξιολόγησης της προσφοράς της. ΤΥΡΑΣ Με αυτή τη μεθόδευση και μετά τον αποκλεισμό της κοινοπραξίας Συνεταιρισμών –Βίκου προκρίθηκε σαν καλύτερη προσφορά αυτή τη ρώσικης SI-CP. Η ΤΥΡΑΣ διαμαρτυρήθηκε επίσημα στο υπουργείο οικονομικών χωρίς αποτέλεσμα (Βήμα, 26/8/2012). Σημειώνεται ότι στην τελική φάση πέρασε και η γαλλική Lactalis που είχε δώσει όμως πολύ χαμηλή προσφορά. Το πόσο σκανδαλώδικα λειτούργησαν οι αρχές του διαγωνισμού υπέρ της ρώσικης κοινοπραξίας φαίνεται και από το ότι ο απερχόμενος διοικητής της Αγροτικής, Πανταλάκης, ενώ ο διαγωνισμός βρισκόταν σε εξέλιξη τον Ιούλη και πριν την αξιολόγηση των προσφορών έλεγε δημόσια ότι η καλύτερη προσφορά έχει υποβληθεί από τη Simos Foods, το συνεταίρο των Ρώσων που χρωστάει στη Δωδώνη (!!!) (http://www.epiruspost.gr/reportaz/politics/15480--------90-.html). Οι αξιολογητές των προσφορών ήταν η Εθνική και η Alpha (στην οποία έχει επίσης χωθεί με μειοψηφικά πλην όμως πολλά υποσχόμενα κεφάλαια το Κατάρ).
Όπως εξελίχθηκε ο διαγωνισμός τελικά επιλέχτηκε η κοινοπραξία που πρόσφερε όχι το ψηλότερο αλλά το χαμηλότερο τίμημα αν αφαιρεθεί από τα 20,8 εκ που έδωσε η «SI-CP» η ζημία από τις οφειλές του συνεταίρου της στην κοινοπραξία (χρέος 11 εκ ευρώ)!!!
Οι αντίπαλοι ντόπιοι ανταγωνιστές ΤΥΡΑΣ και ΒΙΚΟΣ δεν έκαναν ένσταση, γεγονός το οποίο φανερώνει την έλλειψη και χαρακτήρα και δύναμης της ντόπιας βιομηχανικής αστικής τάξης. Αυτή κατά κανόνα υποχωρεί απέναντι στο όποιο κρατικό καθεστώς εκφραστεί με αποφασιστικότητα, πόσο μάλλον τώρα πάνω στην κρίση. Ειδικά κάθε μεμονωμένο κεφάλαιο ξέρει ότι το περιμένει μαύρη επίθεση από 100 πλευρές αν αντισταθεί σε κάτι που το θέλει το κράτος και κυρίως όλα τα κόμματα.
Η μάχη για τη Δωδώνη και ο βρώμικος ρόλος της ψευτοαριστεράς
Κάθε αποκρατικοποίηση που επιχειρεί το ελληνικό κράτος, την εμποδίζουν σύσσωμες οι συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες με το σύνθημα «όχι στην ιδιωτικοποίηση» μέχρι να βρεθεί το χειρότερο κεφάλαιο, δηλαδή το ρώσικο, το κινέζικο ή κάποιο συμμαχικό τους να αγοράσει πάμφθηνα τη λεία. Αυτό έγινε και στην περίπτωση της Δωδώνης που η ιδιωτικοποίηση της ήταν πρόθεση της Αγροτικής εδώ και πολύ καιρό στα πλαίσια ενός προγράμματος αναδιάρθρωσης της.
Η διαφορά στην περίπτωση της Δωδώνης ήταν ότι τη διεκδίκησαν οι Συνεταιρισμοί σαν μέτοχοι της μειοψηφίας και για αυτό το σκοπό επέλεξαν να συμμαχήσουν με το ιδιωτικό κεφάλαιο της εταιρείας εμφιάλωσης νερού «Βίκος». Την πιο μεγάλη δύναμη την έχει ο ΕΑΣ Ιωαννίνων με το 24,4% των μετοχών και επικεφαλής τον Μπαλτογιάννη. Από αυτή τη θέση οι Συνεταιρισμοί επιχείρησαν να μπλοκάρουν νομικά την ανάθεση στους Ρώσους με το ισχυρό επιχείρημα ότι ο διαγωνισμός έγινε κατά παράβαση ενός άρθρου του καταστατικού της Δωδώνης που προβλέπει σε περίπτωση μεταβίβασης μετοχών δικαίωμα προτίμησης στους μετόχους της μειοψηφίας. Με αυτό το επιχείρημα ζήτησαν από το δικαστήριο με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων προσωρινή διαταγή για να σταματήσουν οι διαδικασίες της ανάθεσης. Το αίτημα απορρίφθηκε αν και η υπόθεση δεν έχει κριθεί οριστικά. Θα γίνει συζήτηση της αίτησης στις 7/12. Η πείρα μας πάντως ως τώρα λέει ότι όποτε δικαστήρια βρέθηκαν μπροστά σε πολιτική διακομματική απαίτηση λειτούργησαν καθαρά υπαλληλικά.
Από την άλλη, ο Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Ηπείρου με επικεφαλής τον Τζίμα διαφωνεί με το ρόλο των ΕΑΣ στη Δωδώνη, δηλαδή με το ότι μόνο οι ΕΑΣ έχουν μετοχές στην επιχείρηση και συμμετείχαν στο διαγωνισμό σαν υποψήφιοι (Ναυτεμπορική, 3/9/2012). Τη σύγκρουση αυτή όξυνε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό το άρθρο της Αυγής, (2/9/2012) όπου αναφέρεται ότι : «Αυτή τη στιγμή, οι χρεωκοπημένες αγροτικές ενώσεις λειτουργούν σαν Δούρειος Ίππος στην υπόθεση της εκποίησης της "Δωδώνης"» καθώς και το ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλαν το αίτημα να περάσει η Δωδώνη «σε πρωτοβάθμιο παραγωγικό συνεταιρισμό εισκομιστών γάλακτος» και η προσπάθεια αυτή να στηριχθεί από την πολιτεία σε συνδυασμό με «βραχυπρόθεσμο σχέδιο» επιβίωσης και χρηματοδότησης (Αυγή, 21/9/2012). Τους Συνεταιρισμούς έχει κατηγορήσει επίσης και ο περιφερειάρχης που πρόσκειται σε ΝΔ-ΛΑΟΣ ότι δεν θέλησαν να σχηματιστεί μία εταιρεία λαϊκής βάσης για τη Δωδώνη. Η όξυνση της σύγκρουσης αυτής έθαψε το αίτημα που έπρεπε να είναι πρώτο και κύριο για να σωθεί η βιομηχανία, δηλαδή να ακυρωθεί η συμφωνία κράτους – Ρώσων που βασίστηκε σε ένα στημένο διαγωνισμό. Μόνο μετά από αυτή την ακύρωση θα μπορούσε να αποτελεί θέμα συζήτησης μεταξύ των ξεχωριστών Συνεταιρισμών το πού πρέπει να πάνε οι μετοχές και με ποιον τρόπο, με γνώμονα τι είναι καλύτερο για τη βιομηχανία, τους εργαζόμενους, τους κτηνοτρόφους και το λαό της Ηπείρου. Μόνο άλλωστε με μια τέτοια τοποθέτηση οι συνεταιρισμοί θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την υποστήριξη του ντόπιου πληθυσμού στην υπόθεση της Δωδώνης επειδή υπάρχει ενάντια τους μια μεγάλη δυσπιστία και αντίθεση για τις μακρόχρονες και συνεχιζόμενες πρακτικές κρατικού παρασιτισμού, διαφθοράς, φουσκώματος τιμών, ευνοιοκρατίας που χαρακτηρίζουν τους περισσότερους συνεταιρισμούς αυτής της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλε επίσης το αίτημα της καταβολής των καθυστερούμενων οφειλών της Δωδώνης στους κτηνοτρόφους τις οποίες ζητάει από το κράτος να τις καλύψει. Όταν ο διαγωνισμός είχε μπει στην τελική φάση και είχε καθοριστεί το αποτέλεσμα, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε στις 26/9 η πύλη “ioanninatoday” ο εκκαθαριστής της ΑΤΕ διαβεβαίωσε ότι «έχουν διατεθεί στη βιομηχανία 2 εκατ. ευρώ για την εξόφληση των οικονομικών υποχρεώσεων απέναντι στους κτηνοτρόφους για τους μήνες Μάιο και Ιούνιο» και προγραμματίστηκε η καταβολή του ποσού για τα οφειλόμενα των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου. Οπότε η ρώσικη εταιρεία θα πάρει τη Δωδώνη και τζάμπα και καθαρή από οφειλές. Ένα άλλο ζήτημα που μπαίνει από τους κτηνοτρόφους είναι να διατηρηθεί σε ψηλά επίπεδα η τιμή γάλατος. Αυτή τη στιγμή είναι η ψηλότερη στην Ελλάδα. Και αυτά μπορεί να τα φροντίσει το κράτος για λίγο διάστημα για λογαριασμό των νέων αφεντικών ώσπου να σταματήσουν οι φωνές αντίστασης, να διασπαστεί το κίνημα και μετά οι πιο «ζωηροί» παραγωγοί και εργαζόμενοι του εργοστασίου να συντριβούν ένας-ένας.
Οι εργαζόμενοι της Δωδώνης στήριξαν τις κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων. Η νέα ιδιοκτησία δεν έχει ανακοινώσει τίποτα σχετικά με τις προθέσεις της, για απολύσεις ή μείωση μισθών, αλλά δεν υπάρχει καμία ρητή δέσμευση για το αντίθετο. Το θέμα των εργασιακών δεν είναι στην ημερήσια διάταξη, και προφανώς υπάρχει προφορική υπόσχεση ότι τίποτα δεν θα αλλάξει. Αλλά οι νέοι ιδιοκτήτες δεν δεσμεύονται καθόλου να μην αλλάξουν τίποτα και ούτε έχουν κανένα λόγο να μην το κάνουν μόλις σταθεροποιήσουν τη θέση τους. Για μας είναι σίγουρο ότι αν καθαρίσουν με τους κτηνοτρόφους οι ρώσοι φασίστες θα περιλάβουν τους εργαζόμενους και θα κάνουν ότι και η ΚΟΣΚΟ. Θα διώξουν με την οικονομική βοήθεια του κράτους όσους είναι κάπως ακριβοί και θα κρατήσουν όσους χρειάζονται με όρους καινούργιους που τους επιβάλει σε όλη την Ελλάδα όχι τόσο η τρόικα, όπως λένε οι ρωσόδουλοι, αλλά η ανεργία, δηλαδή το βιομηχανικό και οικονομικό σαμποτάζ που επιβάλλουν οι ίδιοι.
Είναι θέση αρχής για κάθε νοήμονα άνθρωπο ότι καμιά εγγύηση δεν μπορεί να υπάρχει για θετικούς όρους ανάπτυξης της περιοχής, για καλές εργασιακές συνθήκες, για επιβίωση των κτηνοτρόφων, όταν τα ηνία της «ακρόπολης» της Ηπείρου τα αναλαμβάνει ένα κεφάλαιο με τόσο βρώμικο, τόσο πραξικοπηματικό και τόσο παράνομο και άδικο τρόπο. Η μόνη εγγύηση που μπορεί να δοθεί είναι να φύγει αυτό το κεφάλαιο από την Ήπειρο. Όσο δεν προβάλλεται αυτό σαν πρώτο και κύριο αίτημα, όλα τα υπόλοιπα λειτουργούν υπέρ του.
Το ότι η κοινοπραξία “SI” εξυπηρετεί τα στρατηγικά ρώσικα συμφέροντα αποκαλύπτεται με τον καλύτερο τρόπο από τη στάση του ρωσόδουλου ψευτοΚΚΕ που ανέλαβε το ρόλο του …προστάτη της από τις κατηγορίες για σκανδαλώδη εξαγορά (!!!) Είναι αποκαλυπτική η ανακοίνωση της ΝΕ Ιωαννίνων του ψευτοΚΚΕ στο Ριζοσπάστη της 9/10: <<Καλλιεργείται επίσης αποπροσανατολιστικά στον αγροτικό κόσμο ως σκάνδαλο η επιλογή του συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου και το χαμηλό τίμημα εξαγοράς της ΔΩΔΩΝΗΣ. Η ΔΩΔΩΝΗ όμως, όπως και οι υπόλοιπες μεταποιητικές βιομηχανικές μονάδες βγαίνουν στο σφυρί για να αυγατίσουν τα κέρδη του κεφαλαίου >> (!!!) Δηλαδή αν είναι σκάνδαλο η κερδοφορία του κεφαλαίου, δεν είναι χίλιες φορές πιο σκάνδαλο η κερδοφορία του πιο σκοτεινού, πιο αρπακτικού και πιο φασιστικού κεφαλαίου; Όχι, σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη, δεν είναι. Το συμπέρασμα σύμφωνα με αυτούς είναι να αφήσουν ήσυχους οι συνεταιριστές και οι εργαζόμενοι τους κεφαλαιοκράτες του Πούτιν, αφού αν το πάρουν οι Συνεταιρισμοί σαν κεφαλαιοκράτες, ο Βίκος σαν κεφαλαιοκράτης, ο Όλυμπος σαν κεφαλαιοκράτης, με καθαρό διαγωνισμό είναι το ίδιο με το να το πάρει μια φασιστική ξένη κρατική δύναμη με βρώμικο διαγωνισμό. Να ποια είναι τα τσιράκια των νέων αφεντικών.
Με προστάτη λοιπόν την ψευτοαριστερά, η ρώσικη εταιρεία που εμφανίζεται σαν «πολυεθνική» έχει μείνει στο απυρόβλητο. Γι αυτό δεν έχει εγκατασταθεί ακόμα στο εργοστάσιο. Αυτή ήταν και η στάση της Cosco που αφού διασφάλισε μέσα από το διαγωνισμό ότι θα έχει το λιμάνι, δεν έδειξε καθόλου να βιάζεται να εγκατασταθεί σε αυτό. Περίμενε πρώτα τα ντόπια τσιαράκια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης να της καθαρίσουν το έδαφος και πρώτα-πρώτα να αντιμετωπίσουν τα κινήματα των θιγομένων κομματιών του πληθυσμού. Το επόμενο βήμα της διαδικασίας της ανάληψης της βιομηχανίας από τους ρώσους είναι η Γ.Σ. της Δωδώνης στις 19/11 της και η συγκρότηση νέου Δ.Σ.
Το πολιτικό καθεστώς της χώρας ακολουθεί με συνέπεια την πολιτική του ξεπουλήματος σε ρωσο-κινέζικα κεφάλαιο με στόχο την αποικιοποίηση της χώρας. Είναι μια εγκληματική πολιτική κατά της χώρας και του λαού που σύντομα θα έχουν την πιο πικρή εμπειρία από τα νέα κάτεργα που ετοιμάζονται μέσα στην πιο μεγάλη ανεργία, αποτέλεσμα του καθεστωτικού παραγωγικού σαμποτάζ για λογαριασμό των νέων αφεντικών. Την ώρα που τα 6 κόμματα και η ναζιστική συμμορία δείχνουν άμεσα ή έμμεσα τους δανειστές, ειδικά τη Γερμανία σαν τον κύριο εχθρό και δυνάστη του λαού (και αυτή κάνει ότι μπορεί για να το επιβεβαιώνει) και τον κρατάνε τάχα να μην μπει στο σπίτι, οι ίδιοι έχουν εγκαταστήσει στο σαλόνι τον αληθινό δολοφόνο. Η ΟΑΚΚΕ καλεί όλο το λαό και τους δημοκράτες να αντισταθούν στους εγκληματίες.