Η τοποθέτηση του συντρόφου μας Θαν. Κοφίνα στην Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λάρισας στις 25-7-2013
Στα πλαίσια των ψευτοκινητοποιήσεων που πραγματοποίησαν οι εγκάθετοι της ηγεσίας της ΟΛΜΕ ενάντια τάχα στις απολύσεις στον εκπαιδευτικό χώρο,
αποσιωπώντας όσο μπορούσαν από το λαό ότι αυτές βασικά αφορούσαν στο χτύπημα-εξόντωση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΤΕΕ) δηλαδή των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΛ, έγινε και μια συνελευση την ΕΛΜΕ Λάρισας στις 25 του Ιούλη. Στη συνέλευση ήταν πάνω από 200 καθηγητές, συνθήκη δηλαδή αρκετά μαζική σύμφωνα με τα συνηθισμένα μέτρα των τελευταίων χρόνων. Οι γενικές τοποθετήσεις των στελεχών της ΕΛΜΕ ήταν στο γνωστό κλίμα: «όλοι ενωμένοι με την ΟΛΜΕ μας στον κοινό αγώνα ενάντια στις απολύσεις που φέρνει η τρόικα και το μνημόνιο», και ταυτόχρονα λίγα λόγια με ένα όψιμο σύνθημα: «όχι στη διάλυση της τεχνική εκπαίδευσης». Αυτό το τελευταίο σύνθημα το ρίξανε μόνο τώρα τελευταια για να μαντρώσουν τους μισοαπολυμένους, δηλαδή σε διαθεσιμότητα, καθηγητές των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και να τους σύρουν πίσω από την ΟΛΜΕ, ενώ επί δεκαετίες η ΟΛΜΕ με επικεφαλής του κνιτοσυνασπισμαίους ςφωνάζει ενάντια στην τεχνική εκπαίδευση, και γενικά κάθε ειδική εκπαίδευση γιατί θέλει ενιαίο 12 χρονο σχολείο. Το λόγο πήρε και ο σύντροφός μας Θανάσης Κοφίνας, καθηγητής ΕΠΑΛ , που είπε τα εξής:
«Συνάδελφοι θα αρχίσω την ομιλία μου εντελώς διαφορετικά από τις προηγούμενες τοποθετήσεις. Οι εκπρόσωποι όλων των προηγούμενων παρατάξεων που αντιπροσωπεύουν την ΟΛΜΕ θα έπρεπε να χειροκροτήσουν την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου για το έγκλημα που έκανε σε βάρος της τεχνικής εκπαίδευσης καταργώντας ειδικότητες με άμεση συνέπεια την απόλυση συναδέλφων. Είναι η διακομματική ΟΛΜΕ που όλα τα προηγούμενα χρόνια πίεζε και ουσιαστικά καθοδηγούσε το Υπουργείο Παιδείας στην κατεύθυνση της πλήρους υποβάθμισης και ουσιαστικά της διάλυσης της ΤΕΕ.
Βρίσκομαι δύο χρόνια στο 1ο ΕΠΑΛΛ Λάρισας και αυτό που βιώνω καθημερινά είναι απερίγραπτο. Μόνο επαγγελματικό λύκειο δεν είναι. Στην πραγματικότητα πρόκειται για συνέχεια του σάπιου Γενικού Λυκείου με λίγη σάλτσα από κάποια μαθήματα ειδικότητας στην Β’ και Γ’ τάξη. Επειδή στην αίθουσα βρίσκονται αρκετοί συνάδελφοι της ΤΕΕ (τεχνικη επαγγελματικη εκπαιδευση) ας μας πει κάποιος αν όλα αυτά χρόνια οι μαθητές μας έπαιρναν πραγματικά εφόδια για την επαγγελματική τους πορεία. Κανένας δεν θα βρεθεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο.
Συνάδελφοι η χώρα χρεοκόπησε το 2009 και αυτή η χρεοκοπία προετοιμάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια από το διακομματικό καθεστώς σαμποτάροντας την βιομηχανική παραγωγή της χώρας με οικολογικά προσχήματα, με προβοκατόρικες και φασιστικές απεργίες, και με εργαλείο το Συμβούλιο Επικρατείας και άλλες πολιτικές αποφάσεις κατέστρεψαν ολόκληρο τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Πως λοιπόν μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες να είναι δυνατόν να αναπτυχθεί η ΤΕΕ;
Η διακομματική ΟΛΜΕ ήταν το εργαλείο αυτής της πολιτικής επιλογής και στόχευε στην πλήρη διάλυση της ΤΕΕ. Συνάδελφοι η ΟΛΜΕ ποτέ δεν θέλησε να ανοίξει ένας διάλογος για την ποιότητα της εκπαίδευσης και να πάμε σε ένα συνέδριο όπου τελικά θα είχαμε μια τελικά απόφαση. Αντίθετα οι παρατάξεις στην ΟΛΜΕ μέσα από ανίερες συμμαχίες πρότειναν το δωδεκάχρονο σχολείο της παπαγαλίας και της κούφιας θεωρητικολογίας έχοντας πάντοτε ως σύνθημα την ‘’μόρφωση’’ μέσα από αυτό το φασιστικό σχολείο.
Συνάδελφοι εμείς πρέπει να σηκώσουμε ψηλά την σημαία της ΤΕΕ, πρέπει να αναδείξουμε το έγκλημα που συντελείται χρόνια τώρα. Σας καλώ με το άνοιγμα των σχολείων να ενημερώσουμε πρώτα από όλα τους γονείς και τους μαθητές και αυτή την πρωτοβουλία να την πάρουμε μέσα από τους συλλόγους κάθε σχολείου. Εκεί είναι η πραγματική δύναμη μας, εκεί μαζί με τους γονείς και τους μαθητές θα διαμορφώσουμε το πλαίσιο του αγώνα μας για να ανατρέψουμε αυτή την τραγική κατάσταση που διαμόρφωσε το διακομματικό καθεστώς.
Σας καλώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας έξω από καταγγελτικούς λόγους, δημαγωγίες και λαϊκισμούς που είναι η σημαία της ΟΛΜΕ. Δεν μπορεί αυτοί που διέλυσαν την ΤΕΕ να έρχονται σήμερα με τόση υποκρισία να μιλάνε κατά των απολύσεων και εντελώς δημαγωγικά και ψεύτικα να ισχυρίζονται ότι είναι δίπλα στους συναδέλφους που απολύθηκαν.»
Η τοποθέτηση αυτή έγινε δεκτή με τα πιο εκτεταμένα και έντονα χειροκροτήματα, τα πιο θερμά από κάθε άλλη, όπως έχει γίνει και σε κάποιες άλλες συνελεύσεις ΕΛΜΕ όπου τοποθετούνται σύντροφοί μας. Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα από το τι συμβαίνει στα μυαλά των καθηγητών και στο πόσο είναι χρεωκοπημένη η ηγεσία της ΟΛΜΕ στα μάτια τους. Αυτή η αντίθεση με τον παλιό συνδιαλισμό υπάρχει και σε άλλους χωρους. Αυτό είναι ένα από τα καλά, και νομίζουμε το πιο καλό μέσα από την καταστροφή που ζει η χωρα μας.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ σ.Γ. ΜΠΟΥΡΙΤΗ ΣΤΗ ΓΣ ΤΗΣ Β' ΕΛΜΕ ΔΥΤ.ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ 5-9-13
Η παρακάτω τοποθέτηση έγινε δεκτή με έντονο προβληματισμό από τη γενική συνέλευση. Είχε προηγηθεί το Μάη μια άλλη τοποθέτηση που έβαζε το ζήτημα της καλά οργανωμένης απεργίας το Σεπτέμβρη από τη μεριά της ΟΛΜΕ, αλλιώς θα οδηγούμαστε σε ήττα. Η τοποθέτηση αυτή του Μάη επαληθεύτηκε από τα γεγονότα που ακολούθησαν μέχρι σήμερα.
«Αγαπητοί συνάδελφοι μετά το στραπάτσο μας από την απεργία του Μάη όπου η ΟΛΜΕ με την απαράδεκτη στάση της χάρισε μια νίκη στην κυβέρνηση, το υπουργείο προχωρά μέσα στο καλοκαίρι στο χτύπημα της τεχνικής εκπαίδευσης καταργώντας τους μισούς τομείς της και ρίχνοντας στη διαθεσιμότητα τους συναδέλφους που δούλευαν σε αυτούς. Το χτύπημα αυτό είναι ένα χτύπημα ενάντια στην παραγωγή της χώρας και είναι ενταγμένο στο πολύχρονο παραγωγικό σαμποτάζ που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας ρίχνοντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Άρα το πρώτο αίτημα που πρέπει να έχουμε είναι η υπεράσπιση της τεχνικής εκπαίδευσης, που θα πει την επαναφορά των τομέων και κατά συνέπεια την επιστροφή των συναδέλφων που είναι σε διαθεσιμότητα στις θέσεις τους.
Είναι αυτονόητο ότι για να κερδηθεί ένας αγώνας πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση. Αλλά η πλειοψηφία των συναδέλφων σήμερα δεν είναι εδώ. Και είναι επίσης γνωστό ότι η κατάσταση στο εσωτερικό μας δεν είναι καλή. Ξέρουμε για άλλους συλλόγους που έκαναν οι συνάδελφοι από το ΑΣΕΠ και για μια ανθρωποφαγία που έχει ξεκινήσει μέσα στους συλλόγους*. Από την άλλη δεν έχουμε την υποστήριξη της κοινωνίας και κύρια των γονέων και των μαθητών του σχολείου. Για να ξεκινήσει ένας τόσο μεγάλος αγώνας όπως λέει η ΕΛΜΕ εδώ πρέπει στην αίθουσα να ήταν καμιά 800αριά καθηγητές και επίσης εδώ καμιά 300αριά γονείς και άλλοι τόσοι μαθητές. Ένα πελώριο μέτωπο δηλαδή. Αλλά για να έρθουν αυτοί εδώ και να έχουμε πιθανότητες επιτυχίας πρέπει να πάμε στα σχολεία να μαζέψουμε γονείς και μαθητές και να κάνουμε την αυτοκριτική μας για τους εκβιασμούς που κάναμε τόσα χρόνια πιάνοντάς τους από το λαιμό πάνω στις εξετάσεις, για τις παθογένειες του σχολείου που είναι γνωστές τόσο στην τεχνική εκπαίδευση όσο και στα γενικά λύκεια, αν γίνεται μάθημα ή όχι, και κυρίως να τους φέρουμε πίσω από τα φροντιστήρια ελαφρύνοντας τους γονείς. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να νικήσουμε και μόνο τότε μπορούμε να απεργήσουμε.
Και κάτι τελευταίο επειδή πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνουν κάποια πράγματα που μπαίνουν σαν αιτήματα πάλης, δηλαδή τι σημαίνει το σύνθημα της ΟΛΜΕ** για 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και ενιαίο λύκειο. Στο 8ο εκπαιδευτικό συνέδριο της ΟΛΜΕ αναφέρεται: «Προτείνουμε την ανάπτυξη πραγματικού ενιαίου λυκείου και όχι την απλή μετονομασία των διαφόρων τύπων λυκείου (ΤΕΛ, ΕΠΛ, ΓΕΛ) σε Ενιαίο Λύκειο...γ) η παροχή γενικής μόρφωσης και επαγγελματικών δεξιοτήτων». Επίσης στο 16ο συνέδριο της ΟΛΜΕ τον περασμένο Ιούλη η τοποθέτηση των ΣΥΝΕΚ ήταν: «διεκδικούμε επίσης την άμεση ίδρυση ενός λυκείου της ΤΕΕ, που θα ενσωματώνει όλες τις δομές εντός και εκτός υπ. Παιδείας, με μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης για όλες τις ειδικότητες, με ισότιμη πρόσβαση των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων». Αυτό σημαίνει τρία χρόνια γενικό λύκειο και ένα χρόνο τεχνική εκπαίδευση. Ο αντιδραστικός Αρβανιτόπουλος δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόσει την γραμμή της ΟΛΜΕ. Η ΟΛΜΕ άνοιξε το δρόμο στην κατάργηση της τεχνικής εκπαίδευσης και αφού το υπουργείο τη σκότωσε τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και την κλαίνε σαν τεθλιμμένοι συγγενείς».
* Με αυτό εννοούμε ότι μετά την ανακοίνωση από το υπουργείο ότι όσοι καθηγητές κριθούν υπεράριθμοι θα μπουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, οι καθηγητές που διορίστηκαν μέσα από διαγωνισμούς ΑΣΕΠ έκαναν σύλλογο και ζητούσαν να εξαιρεθούν από μια πιθανή ένταξή τους σε διαθεσιμότητα. Μετά δηλαδή την ήττα του Μάη επικρατεί ένα πνεύμα στους συλλόγους ο καθένας να σώσει τον εαυτό του και όχι να προχωρήσει το κίνημα μέσα από συλλογικές διαδικασίες
** Η θέση της ΟΛΜΕ όπως έχει διατυπωθεί στα διάφορα συνέδριά της είναι η κατάργηση της τεχνικής εκπαίδευσης όπου μετά το γυμνάσιο έχουμε τρία χρόνια επαγγελματικές ειδικότητες και η αντικατάσταση των σημερινών ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ με το γενικό λύκειο και μετά από αυτό να υπάρχει ένα ή δύο χρόνια ειδίκευση για την απόκτηση επαγγελματικής εκπαίδευσης.
