Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

Τούτη η Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις άλλες. Κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά μετά την Πρωτομαγιά του 1945, που συνέπεφτε τότε με τις τελευταίες μέρες του χιτλερικού τέρατος που ξεψυχούσε, η ανθρωπότητα και η ραχοκοκαλιά της, η παγκόσμια εργατική τάξη, βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα ενός παγκόσμιου πολέμου. Αυτός προς το παρόν μπορεί να εκδηλώνεται μόνο στο ματωμένο σώμα της μαρτυρικής Ουκρανίας, αλλά όλοι λίγο-πολύ καταλαβαίνουν ότι δεν είναι μακριά από το να αγκαλιάσει όλη την Ευρώπη κι αργότερα ίσως όλο τον κόσμο. Η ισοπεδωμένη μέχρι εξαφάνισης από προσώπου γης, γενοκτονικά αδειασμένη από τον πληθυσμό της Μαριούπολη μιλάει πιο πολύ από 100.000 λέξεις, για όποιον μπορεί να δει τι σηματοδοτεί.

Τον πόλεμο αυτό, όχι τυχαία, τον εμπνεύστηκαν και τον κινούνε ακριβώς οι Ρώσοι (και ξωπίσω τους ως μαθητές τους οι Κινέζοι) πολιτικοί και ιδεολογικοί απόγονοι εκείνων που πρόδωσαν από τα μέσα τις πρώτες εφόδους των εργαζόμενων στον ουρανό. Αυτοί οι εμπρηστές του νέου παγκόσμιου σφαγείου είναι τα ταξικά και ιδεολογικά παιδιά αυτών που μαχαίρωσαν πισώπλατα τη ρώσικη επανάσταση του 1917 και πήραν την εξουσία από τα χέρια των Σοβιετικών εργατών στα 1956. Δίπλα τους έχουν τους ομολόγους τους, που έκαναν το ίδιο στους Κινέζους εργάτες το 1978. Αρχηγός όλου αυτού του μαύρου παγκόσμιου μπλοκ είναι ο Πούτιν, με υπαρχηγό του τον Σι της Κίνας.

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι φασίστες μεγαλοαστοί, αφού πρώτα μετέτρεψαν τις χώρες τους σε ταξικά κολαστήρια του πιο άγριου, μαφιόζικου και αντεργατικού καπιταλισμού, σκοτώνοντας όλα αυτά για τα οποία είχαν χύσει το αίμα τους οι πιο ευγενικοί άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο, ρίχτηκαν στον αγώνα για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας από τους προηγούμενους αφεντάδες του κόσμου, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τους άλλους δυτικούς συμμάχους τους. Όμως για να κατακτήσουν σήμερα αυτή την ηγεμονία, επειδή ο κόσμος δεν αποτελείται πια κατά τα δύο τρίτα από αποικίες, όπως το 1939, αλλά από ανεξάρτητα κράτη και έθνη, που έχουν ματώσει παλιότερα γι’ αυτή τους την ανεξάρτητη ύπαρξη, οι νέοι Χίτλερ της Μόσχας και του Πεκίνου πρέπει υποχρεωτικά να πατήσουν πάνω τους και να προσπαθήσουν να τα συντρίψουν. Πρέπει δηλαδή να αρνηθούν κάθε κρατική ανεξαρτησία, κάθε εθνική κυριαρχία, κάθε αυθόρμητη λαϊκή διάθεση για δίκιο και λευτεριά και να ασκήσουν ιμπεριαλιστική κατοχή όχι μόνο σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, αλλά και στις ίδιες τις δυτικές χώρες του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Γι’ αυτό ο πόλεμος που θα εξαπολύσουν πρέπει να είναι υποχρεωτικά χιτλερικού τύπου και όχι κλασικός ιμπεριαλιστικός για μοίρασμα σφαιρών επιρροής τύπου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Για όσους έχουν αντιληφθεί τη φασιστική πολιτική-ιδεολογική φυσιογνωμία του πρώην πρωθυπουργού η ομιλία του στην Έκθεση Θεσσαλονίκης δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει αυτή την άθλια εικόνα. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ήταν το σημείο όπου ο ομιλητής εμφανίζεται να κάνει αυτοκριτική για την κυβέρνηση του, επειδή όλοι τον κατηγορούν για το ασύλληπτο θράσος του να περνάει το μαύρο για άσπρο.

Να γιορτάζουμε στη χώρα μας την Πρωτομαγιά σημαίνει να ξεσκεπάζουμε πρώτα από όλα αυτούς που μιλάνε στο όνομα της εργατικής τάξης και έχουνε κάνει κουρέλι εδώ και χρόνια αυτό που είναι το πιο βαθύ στην ύπαρξή της, το διεθνή της χαρακτήρα, το γεγονός δηλαδή ότι όλοι οι εργάτες είναι σε τελική ανάλυση αδέλφια όποια εθνικότητα και να έχουν.

H κυβέρνηση στα μέσα Ιούλη  προχώρησε σε κατάργηση των μισών τομέων της τεχνικής εκπαίδευσης δίνοντάς της ένα ακόμη μεγάλο χτύπημα όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά και στην ίδια την παραγωγή της χώρας.

Η τοποθέτηση του συντρόφου μας  Θαν. Κοφίνα στην Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λάρισας στις 25-7-2013

Στα πλαίσια των ψευτοκινητοποιήσεων που πραγματοποίησαν οι εγκάθετοι της ηγεσίας της ΟΛΜΕ ενάντια τάχα στις απολύσεις στον εκπαιδευτικό χώρο,

Στις 25 του Γενάρη συζητιέται στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης μια πρόταση που εισηγείται μία από τις επιτροπές του, η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Αυτή η Επιτροπή

Όσα δεν φέρνανε παλιότερα τα χρόνια τα φέρνουν τώρα οι μέρες. Οι παγκόσμιες και οι τοπικές πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο καταρρακτώδεις και κυρίως τόσο απροσδόκητες ώστε ποτέ όσο σήμερα οι πολιτικά ανήσυχοι άνθρωποι δεν ήταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουν με αγωνία καινούργιες ερμηνείες των γεγονότων σε νέα εδάφη ανάλυσης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια όλο και περισσότεροι μαρξιστές ερευνούν με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από όσο παλιότερα τις πολιτικές αναλύσεις της ΟΑΚΚΕ και την πλησιάζουν.

Με αφορμή την 30η επέτειο από την έναρξη της διαδικασίας ανατροπής των σοσιαλφασιστικών, ψευτοκομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, το 1989, ο Σουηδός πολιτικός Carl Bildt, προσωπικότητα με οικουμενικό σεβασμό από τις βασικές φράξιες της δυτικού τύπου φιλελεύθερης αστικής τάξης ανά τον κόσμο, έγραψε ένα άρθρο στο οποίο ουσιαστικά αποτίει «φόρο τιμής» στη φράξια Γκορμπατσόφ - Γέλτσιν εντός του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλιστικού καθεστώτος, αναλογιζόμενος «πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα» εάν τότε στο Κρεμλίνο είχαν επικρατήσει οι «σκληροί», κλασικού μπρεζνιεφικού τύπου ψευτοκομμουνιστές*.

Η έλ­λει­ψη σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα α­ντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος με ξε­κά­θα­ρι­σμέ­νη δη­μο­κρα­τι­κή - ε­πα­να­στα­τι­κή γραμ­μή, αλ­λά και η α­χρειό­τητα και υ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα των δυ­τι­κών, οι­κο­νο­μι­κά κυ­ρί­αρ­χων ι­μπε­ρια­λι­στών α­πέ­να­ντι στη ρώ­σι­κη, φα­σι­στι­κή ι­μπε­ρια­λι­στι­κή ε­πι­θετικό­τη­τα έ­χει απο­χα­λι­νώ­σει τε­λεί­ως τους νέ­ους τσά­ρους του Κρεμ­λί­νου.