Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Ο ανωτέρω κύριος, ο Πανίκος (και όχι πανικός, αν και θα του ταίριαζε καλύτερα) Δημητριάδης, είναι ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου.

Το συγκεριμένο κυπριακό «όχι» δεν είναι αντίσταση στη Γερμανία, αλλά υποδούλωση στη Ρωσία   Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 21/3/2013

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Με αφορμή το περιστατικό που ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να παραδεχτεί την πρακτόρικη ανάμιξη της Μόσχας στα εσωτερικά της χώρας μας, η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», με άρθρο του συντάκτη Μ. Καλατζή που έχει τίτλο «Ορθοδοξία, Ρωσία, μπίζνες και κυπριακή αφέλεια» στις 15/7, αναδεικνύει ορισμένες πτυχές της ρωσικής παρέμβασης στην Κύπρο που και πολύπλευρη και αρκετά βαθιά είναι.

Στο άρθρο που ακολουθεί υποστηρίζουμε πως στην τωρινή φάση του Κυπριακού, όπου υποτίθεται ότι αναζητείται μια «δίκαιη και βιώσιμη λύση», όπως συνηθίζουν να λένε εδώ και πολλές δεκαετίες τα φερέφωνα του ρώσικου ιμπεριαλι­σμού σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι πια φανερό ότι η Ρωσία κάνει πλάτες στην Τουρκία για να προωθήσει τον οριστικό διαμελισμό και να τελειώσει κάθε λύση που αποσκοπεί στην αποκατάσταση του ενιαίου κράτους. Η ελληνική, όπως και η κυπριακή κυβέρνηση, καμώνονται πως νοιάζονται για λύση, αλλά αυτήν την έχουν προβοκάρει και πουλήσει εδώ και καιρό. Τώρα κάνουν πως θέλουν την Τουρκία σε νέες διαπραγματεύσεις, αλλά δεν κάνουν πια τόσο θόρυβο όπως πα­λιότερα, από την ώρα που η Τουρκία έχει γίνει πια φιλορώσικη παρά φιλοδυτική. Κυρίως όμως καλύπτουν σκανδαλωδώς τη Ρωσία, που υποστηρίζει έμμεσα, αλλά σαφώς, μια τουρκική προσάρτηση. Γιατί η θέση περί «δύο κυρίαρχων κρατών» εκεί οδηγεί.

Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι.

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα κείμενο του Μακάριου Δρουσιώτη, που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» πριν δυο χρόνια για την 40η επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο

Η συμφωνία ανάμεσα στην Τουρκία και την κυβέρνηση Σαράτζ της Λιβύης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ως προς το περιεχόμενό της, και κυρίως ως προς τη στιγμή που γίνεται, μια κίνηση καταστροφική για το μέλλον της Ευρώπης.

 

Πλήρης επιβεβαίωση της ΟΑΚΚΕ

Σε παλαιότερο άρθρο της Νέας Ανατολής γράφαμε για τις τελευταίες εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ ότι ουσιαστικά η κυπριακή ηγεσία εξωθούσε τους Τούρκους να βγάλουν το πλοίο Μπαρμπαρός,

 

Ενημέρωση 9/3/2024: Δημοσιεύουμε εδώ σήμερα το άρθρο της ανάλυσης μας για το νόμο για τα μη κρατικά ΑΕΙ ολοκληρωμένο (α και β μέρος) 

 

Με το νέο νόμο και τις μεθοδεύσεις του

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΑΕΙ ΣΤΟ ΨΕΥΤΟΚΚΕ, ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Γι αυτό κρατάει ανέπαφο το χουντικό και σοσιαλφασιστικό άρθρο 16

 

-Πρώτο Μέρος-

 

«Ίση λαϊκή εκπαίδευση; Τι να φαντάζονται μ’ αυτά τα λόγια; Πιστεύουν ότι μπορεί στη σημερινή κοινωνία (και μονάχα με δαύτην έχουν να κάνουν) να είναι η εκπαίδευση ίση για όλες τις τάξεις; Ή ζητάνε να περιοριστούν υποχρεωτικά και οι ανώτερες τάξεις στη λιγοστή εκπαίδευση του δημοτικού σχολείου, μια που μονάχα αυτό συμβιβάζεται με τις οικονομικές συνθήκες των μισθωτών εργατών και των αγροτών …Εντελώς για πέταμα είναι η «λαϊκή εκπαίδευση από το κράτος». Άλλο πράγμα τελείως είναι ο καθορισμός με γενικό νόμο των μέσων για τα δημοτικά σχολεία, της ειδίκευσης του διδακτικού προσωπικού, των κλάδων διδασκαλίας κλπ. και, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επίβλεψη με κρατικούς επιθεωρητές της τήρησης όλων αυτών των νομικών διατάξεων και ολότελα άλλο πράγμα είναι η ανακήρυξη του κράτους σε λαϊκό εκπαιδευτή! Μάλλον θα ‘πρεπε να αποκλειστούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η εκκλησία από κάθε επιρροή στο σχολείο».

Καρλ Μαρξ. Κριτική στο πρόγραμμα της Γκότα 

 

Με αφορμή τα 39 χρόνια από την επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο αναδημοσιεύουμε ένα σημαντικό άρθρο για το Κυπριακό που δημοσιεύτηκε στην 23η επέτειο της εισβολής