"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καταγγέλλουν την κατάπτυστη φιλοναζιστική εισαγγελική πρόταση που αποτελεί πρόκληση για τη δημοκρατία στη χώρα, και ένα σημείο καμπής για την πορεία εκφασισμού της από τη στιγμή που δεν ξεσήκωσε κύμα καταγγελιών από κοινοβουλευτικά κόμματα και θεσμικούς παράγοντες μέσα κι έξω από τη δικαιοσύνη. Κυρίως τώρα αποδεικνύεται περισσότερο από ποτέ πόσο πολύτιμες υπηρεσίες προσφέρουν οι πολιτικοί προστάτες των ναζιστών για τη νομιμοποίηση της ναζιστικής βίας όταν για χρόνια τους κρατάνε στη νομιμότητα σαν «πολιτικό κόμμα», και με επικεφαλής την ψευτοαριστερά έχουν με κάθε τρόπο αντιπαλέψει το αντιφασιστικό αίτημα για το «εκτός νόμου» της ναζιστικής Χ.Α.
Όλα τα εισαγγελικά επιχειρήματα βασίστηκαν πάνω σε αυτό το ένα και κεντρικό.
Έτσι μπόρεσε η εισαγγελέας να λειτουργήσει σα συνήγορος υπεράσπισης και να ρωτάει «τι όφελος θα είχε το κόμμα της Χ.Α;» από βίαιες και δολοφονικές επιθέσεις. Πράγματι ένα δημοκρατικό πολιτικό κόμμα δεν μπορεί να είχε όφελος. Μία ναζιστική οργάνωση όμως που ο ίδιος ο χαρακτήρας της σημαίνει ότι οι ηγέτες της και τα μέλη της οργανώνονται για έναν και μόνο λόγο, την άσκηση ρατσιστικής και φασιστικής βίας και τρομοκρατίας, έχει ακριβώς το όφελος που επιδιώκει από το σκοπό της σύστασης της. Γι’ αυτό πρέπει να βγαίνει εκτός νόμου.
Η εισαγγελέας πρότεινε την αθώωση των ναζιστών βουλευτών για συγκρότηση και λειτουργία εγκληματικής συμμορίας, και την απαλλαγή από κάθε ευθύνη της «Χρ. Αυγής» για την οργάνωση της δολοφονίας του Π. Φύσσα, και των δολοφονικών επιθέσεων ενάντια στους Αιγύπτιους ψαράδες και τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Βέβαια το δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο να ακολουθήσει την εισαγγελική πρόταση, και θεωρητικά έχει τη δυνατότητα και να την ανατρέψει ολοκληρωτικά. Ωστόσο, η εκκωφαντική σιωπή των κομμάτων εκτός από δυο τυπικές κουβέντες που ψέλισε το ψευτοΚΚΕ, και μια όχι κεντρική ανακοίνωση, αλλά του «Τομέα Δικαιωμάτων» του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ότι έχει στρωθεί ο δρόμος για αθωώσεις και ελαφριές ποινές κάποιων στελεχών. Σε κάθε περίπτωση η αθωωτική πρόταση από την εισαγγελέα της έδρας ενισχύει και τη «Χρυσή Αυγή» και το χρυσαυγιτισμό και δίνει ενθάρρυνση σε κάθε φασίστα και ρατσιστή τραμπούκο.
Σύμφωνα με την εισαγγελική αγόρευση ήταν όλα μεμονωμένα περιστατικά και τυχαία. Τυχαίοι δολοφόνοι και τραμπούκοι με μπλούζες της «Χρ. Αυγής» που τις φορούσαν χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό, και κυρίως χωρίς συγκεκριμένα κίνητρα, επέλεξαν τυχαία θύματα, σκότωσαν, μάτωσαν ανθρώπους, άνοιξαν κεφάλια, τυχαία όπλα περιφέρονταν κατά λάθος ή από ένα συλλεκτικό βίτσιο στα γραφεία της Χ.Α. και στα σπίτια των βουλευτών της. Η εκπρόσωπος του κράτους, δεν αναγνώρισε κανένα στοιχείο που να δικαιώνει τα θύματα σαν στόχους ναζιστικής και ρατσιστικής βίας, και να οδηγεί στην καταδίκη της ηγεσίας της συμμορίας και των δολοφόνων-τραμπούκων της σαν εντεταλμένων μελών της. Έδωσε δίκιο μόνο στο δολοφόνο Ρουπακιά, που δήλωσε μέσα στο δικαστήριο ότι το έγκλημά του ήταν απλά μια δολοφονία. Ήξερε σε ποιο δικαστήριο μίλαγε, σε αυτό που μπορούν οι δολοφόνοι να γράφουν εισαγγελικές αγορεύσεις. Υπάρχει μεγαλύτερος διασυρμός για ένα κράτος, για το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς μιας δημοκρατικής υποτίθεται χώρας από το να έχει στην έδρα τέτοιους εισαγγελείς; Κι όμως όλοι συνέχισαν τη μέρα τους ασυγκίνητοι με ψηλά το κεφάλι, Πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί δικαιοσύνης, νυν και πρώην, όλοι έμειναν ατάραχοι.
Για όλα τα κατάπτυστα «αθώος», που πρότεινε η εισαγγελέας υπάρχουν αντίστοιχοι πολιτικοί ένοχοι. Στην τελευταία φάση αυτής της δίκης ο πιο κραυγαλέος τέτοιος ένοχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, με την αλλαγή του ποινικού νόμου κυρίως στο σκέλος για την εγκληματική οργάνωση το οποίο άφησε ανέγγιχτο επίσης για να προστατεύσει τους ναζί η κυβέρνηση της ΝΔ. Έτσι, για να χαρακτηρισθεί μία συμμορία εγκληματική οργάνωση σύμφωνα με το νέο Ποινικό Κώδικα δεν αρκεί πλέον η συγκρότησή της με σκοπό την τέλεση κακουργημάτων, αλλά ηδιαρκής εγκληματική της δράση,δηλαδή να έχει πολλά τέτοια κακουργήματα και σε ένα βάθος χρόνου (!) Η Εισαγγελέας αξιοποίησε στο έπακρο αυτή τη διάταξη και δήλωσε ότι δεν αρκούν πέντε κακουργήματα που αναφέρθηκαν στη δίκη, για τα οποία δεν προκύπτει και με σαφήνεια ότι εμπλέκονταν μέλη της Χ.Α., όπως η περίπτωση της δολοφονίας του Λουκμάν.
Ασφαλώς θα ήταν πολλαπλάσια περισσότερες οι δικογραφίες αν σε αυτή τη δίκη είχαν ήδη βγει εκτός νόμου οι ναζί οπότε θα είχαν ανοίξει τα στόματα των πραγματικά χιλιάδων τρομοκρατημένων μεταναστών, προσφύγων, νεολαίων που έχουν δεχθεί δολοφονικές επιθέσεις χωρίς να τις έχουν καταγγείλει. Ακριβώς αυτό είναι που τόνιζαν από την πρώτη στιγμή της δίκης η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ λέγοντας ότι όταν πρόκειται για δίκες εγκληματιών ναζί πρώτα εξασφαλίζεται η στρατιωτική τους συντριβή (όταν είναι κράτη) ή η αστυνομική τους δίωξη και η θέση τους εκτός νόμου (όταν είναι συμμορίες) και μετά γίνεται η ποινική τους καταδίκη. Τέτοιες δίκες, που επιπλέον μένουν στο μεγαλύτερο μέρος τους μακρυά από τα φώτα της τηλεοπτικής δημοσιότητας είναι φτιαγμένες από τη μια για τον καθησυχασμό των δημοκρατών, κυρίως στο εξωτερικό και από την άλλη για την πολιτική ελάφρυνση της θέσης των ναζιστικών συμμοριών τουλάχιστον σαν πολιτικά διωκόμενων από το «σύστημα».
Σε ότι αφορά το χαρακτηρισμό των θυμάτων σα στόχων της Χ.Α., προϋπόθεση για την οργάνωση από αυτήν των επιθέσεων, η εισαγγελέας επέμεινε σε δύο σημεία:
Το ένα, και το πιο αποκαλυπτικό για τη φύση της πολιτικής αγωγής ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ ήταν η αμφισβήτηση των μαρτυριών των προστατευόμενων μαρτύρων κατηγορίας που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να έχουν καταλυτική μαρτυρία για το θέμα των στόχων αφού ήταν πρώην χρυσαυγίτες, και μίλησαν ειδικά για τη στοχοποίηση του Π. Φύσσα. Για αυτές η εισαγγελέας είπε ότι είναι αναξιόπιστες γιατί οι προστατευόμενοι μάρτυρες έπεσαν σε αντιφάσεις !!! Η εισαγγελέας μπόρεσε να ακυρώσει έτσι εύκολα τις μαρτυρίες των προστατευόμενων μαρτύρων γιατί αυτές είχαν ήδη ακυρωθεί από τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής ΚΕΕΡΦΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ΠΑΜΕ όταν ζήτησαν να μην εξεταστούν οι προστατευόμενοι μάρτυρες σε πλήρη σύμπλευση με τους συνηγόρους των ναζιστών, ενώ στη συνέχεια απείχαν από την εξέτασή τους. Δηλαδή την ίδια στιγμή που οι συνήγοροι των ναζιστών διατήρησαν το δικαίωμά τους για μια τέτοια εξέταση, ώστε να τους βγάλουν αναξιόπιστους ακριβώς αυτοί έμειναν ακάλυπτοι και απροστάτευτοι από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής!!! Αυτή την πρακτική την ακολούθησαν σε μία δίκη που είχε προηγηθείμπαράζ τρομοκράτησης, προσβολών και των προπηλακισμών των φανερών μαρτύρων κατηγορίας από τους ίδιους τους ναζιστές και τους δικηγόρους τους με την ανοχή της έδρας και των πολιτικών κομμάτων. Το επιχείρημα των συνηγόρων πολιτικής αγωγής της επιλογής των ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ ήταν ότι έτσι θα νομιμοποιήσουν την εφαρμογή του μέτρου στις περιπτώσεις διώξεων με τον «τρομονόμο». Την ίδια στιγμή, δηλαδή, που αμφισβητούσαν το κράτος σαν προστάτη αξιόπιστων μαρτύρων στην περίπτωση μιας βίας, της 17νοεμβρίτικου τύπου, που χαρακτήριζαν σαν επαναστατική, υποστήριξαν με τη στάση τους ότι το ίδιο κράτος κάνει μια επιχείρηση για να στήσει μάρτυρες κατηγορίας και κατά της ναζιστικής βίας, συμπλέοντας ουσιαστικά με τους ναζιστές που μιλούσαν για πολιτική δίωξη. Αλλωστε όλη η λογική των ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ για να μη βγει εκτός νόμου η ΧΑ είναι ότι αν βγει αυτή θα βγούν και οι κομμουνιστές. Ετσι όχι μόνο γίνονται σύμμαχοι των ναζί, αλλά δικαιώνουν το επιχείρημα των φιλελεύθερων ότι σταλινικοί ίσον ναζί. Θυμίζουμε ότι όταν οι αυτοαποκαλούμενοι κομμουνιστές ήταν πραγματικοί κομμουνιστές, δηλαδή πριν το 1956, ακόμα και όταν ήσαν στην παρανομία μετά το 1947 οι ίδιοι ζητούσαν να τεθούν εκτός νόμου οι ναζί και οι συνεργάτες των ναζί. Ποτέ δεν στήριξαν τους ναζί για να γίνουν ή να μείνουν νόμιμοι οι ίδιοι. Αλλωστε μόνο με την απόλυτη και άνευ όρων αντίθεση τους στο ναζισμό αποδεικνύουν στις μάζες οι κομμουνιστές ότι είναι οι πρωταθλητές της δημοκρατίας. Αλλά αυτοί εδώ οι ψευτοαριστεροί δεν είναι οι διάδοχοι των αντιναζιστών της Γ΄ Διεθνούς του 30 και του 40. Είναι οι διάδοχοι των τροτσκιστών που κραυγαζαν ούτε Χίτλερ ούτε Στάλιν ενάντια στα αντιφασιστικά μέτωπα και έμειναν στην ιστορία σαν αντικειμενικοί συνεργάτες των ναζί. Τώρα απλά αντι για αντικεμενικοί συνεργάτες είναι και υποκειμενικοί αφού απαιτούν τη νομιμότητα τους!!!
Το δεύτερο ελεεινό σημείο της αγόρευσης της εισαγγελέως ήταν η αμφισβήτηση του ναζιστικού χαρακτήρα της Χ.Α. που θα δικαιολογούσε την κατηγορία της στοχοποίησης των θυμάτων. Πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων πλήθος στοιχείων, που πρόσφεραν ακόμα και τα αρχεία της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας αλλά και η πολύχρονη και εντατική έρευνα πάνω σε αυτό δημοκρατών δημοσιογράφων για την οποία είπε ότι πρόκειται για «εκτιμήσεις». Είναι πολύ χαρακτηριστική η αναφορά της στον ειδικά προωθούμενο από το καθεστώς κραυγαλέα ρωσόδουλο Κασιδιάρη και στο ότι ακόμα κι αν αυτός σε άρθρο του υποστήριζετον Χίτλερ σα «μέγα αναμορφωτή» και «στρατιωτική ιδιοφυία», ο ίδιος διευκρίνισε αργότερα ότι έκανε απλά μια «ιστορική» αναφορά. Επίσης, σύμφωνα με την εισαγγελέα η σβάστικα είναι αρχαιοελληνικό σύμβολο (!!!), ενώ θεωρεί συντριπτικό στοιχείο για τη διερεύνηση της βασιμότητας της κατηγορίας ότι οι ναζιστές αυτοπροσδιορίζονται ως «εθνικιστές πατριώτες». Βάδισε δηλαδή στο μονοπάτι της προηγούμενης νομολογίας της ντροπής στην περίπτωση του ναζιστή Κ. Πλεύρη που έχει και τη βούλα του Άρειου Πάγου, σύμφωνα με την οποία μπορεί κάποιος να υποστηρίζει όσο θέλει τον Χίτλερ, αρκεί να το κάνει ως «επιστήμονας ιστορικός», χωρίς να σημαίνει ότι υποστηρίζει ή καλεί σε επανάληψη της βίας του και επίσης μπορεί και να θεωρεί ότι οι Εβραίοι είναι υπάνθρωποι, και άξιοι εξόντωσης, εφόσον τους κατηγορεί για διεθνή συνωμοσία για την καταστροφή της ανθρωπότητας. Με τον ίδιο τρόπο και η εισαγγελέας καλύφθηκε από τις εξηγήσεις της Ζαρούλια για τους «υπάνθρωπους μετανάστες».
Σκάνδαλο, ναι είναι το ξέπλυμα του ναζισμού και ρατσισμού από μία εισαγγελέα, αλλά έκπληξη όχι δεν είναι.
Οι δημοκράτες και οι αντιφασίστες βρέθηκαν μπροστά σε μια οδυνηρή έκπληξη χωρίς να μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως μετά το ποτάμι του λαού που ξεχύθηκε στο δρόμο μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα μπόρεσε μία εισαγγελέας να προσβάλει τόσο βάναυσα το αντιναζιστικό λαϊκό αίσθημα. Το ποτάμι όμως αυτό ξεφούσκωσε κυρίως όταν και επειδή οι αντιναζιστικές διαμαρτυρίες στις επετείους της δολοφονίας του Π. Φύσσα λερώθηκαν από αυτούς που έκαιγαν και έσπαγαν μαγαζιά και αυτοκίνητα στο Κερατσίνι τους οποίους αγκάλιασαν οι διοργανωτές τους, και η διάθεση του λαού για αντιχρυσαυγίτικη πάλη υποχώρησε μετά τη θυματοποίηση των ναζί με τη δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών. Η οικογένεια και οι φίλοι του Π. Φύσσα, το 2016με ανακοίνωσή τους είχαν καταγγείλει τους «επαγγελματίες αντιφασίστες» και είχαν διαχωρίσει τη θέση τους από αυτούς που καπηλεύονταν τη μνήμη του για να οργανώσουν την προβοκατόρικη βία τους με σπασίματα και καψίματα. Αυτή ήταν μία σημαντική αντίσταση στην ταύτιση του αντιναζισμού με τις σπασιματζίδικες προβοκάτσιες, που όμως δυστυχώς δεν συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια γιατί το αντιναζιστικό κίνημα γύρω από τη μεγάλη θυσία του Φύσσα συνέχισε να ηγεμονεύεται πολιτικά και έτσι να προβοκάρεται ασταμάτητα από τον ΣΥΡΙΖΑ σαν προστάτη του μπαχαλάκικου ψευτοαναρχισμού, αλλά και ρευμάτων σαν την ΟΡΜΑ που καθιέρωσε στις πορείες για το Φύσσα τα εντελώς αντιπαθητικά στις μάζες συνθήματα για τα νεκροτομεία και τις κρεμάλες. Έτσι, συνεχίστηκε ανεμπόδιστα το ξέπλυμα των ναζιστών στο λαό μέσα από τις προβοκάτσιες, αφού αυτοί αγόρευαν σαν καθώς πρέπει κύριοι με τις γραβάτες τους στη Βουλή, την ίδια στιγμή που οι επιθέσεις τους και το αίμα που έχυσαν περνούσε στην αφάνεια όσο η δίκη τους έμενε συστηματικά στο σκοτάδι από σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς.
Βαριά ευθύνη για την κατάπτυστη εισήγηση της εισαγγελέως έχουν και όσοι καθησύχαζαν τους δημοκράτες και τους διαβεβαίωναν ότι μετά το πέταγμα της Χ.Α. από τη Βουλή τσακίστηκε ο ναζισμός, και μάλιστα τον τσάκισε το δικό τους κίνημα που ήταν τάχα αυτό που κατάφερε και έκλεινε το ένα μετά το άλλο τα γραφεία της Χ.Α. Όλοι αυτοί δεν ήθελαν να βλέπουν ότι η ρατσιστική βία συνεχιζόταν ατιμώρητη, ότι ο χρυσαυγιτισμός σαν ιδεολογία δυνάμωνε στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό, αλλά και σαν προστάτης δήθεν του ντόπιου πληθυσμού στα νησιώτικα στρατόπεδα των βασανιστηρίων και μαρτυρίων για τους πρόσφυγες και μετανάστες, που έστησε η αντιευρωπαϊκή δήθεν φιλομεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ την οποία συνεχίζει με συνέπεια η κυβέρνηση της ΝΔ. Στο όνομα αυτού του πληθυσμού μίλησαν οι κατηγορούμενοι βουλευτές της Χ.Α, και οι αγορεύσεις τους ακούστηκαν χωρίς αντίκρουση από όλα τα κανάλια.
Για το πώς και το γιατί ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα καλύπτει τους ναζιστές, τους ξεπλένει, την ίδια στιγμή που προωθεί μέσα στον κρατικό μηχανισμό φίλους τους, στην αστυνομία, στο στρατό και στην ίδια τη δικαιοσύνη η απάντηση βρίσκεται στο ότι πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα που με συνέπεια προωθεί τη στρατηγική συμμαχία με τη νεοχιτλερική και πουτινική Ρωσία, την οποία με πάθος προασπίζονται οι ναζιστές. Αν θέλει κανείς να διαπιστώσει γιατί δεν εξοργίστηκαν με την εισαγγελική πρόταση μπορεί να μελετήσει απλά το κάτεργο της αγαπημένης τους Κόσκο, του κινέζικου φασιστικού κράτους στα ΣΕΜΠΟ, όπου οι χρυσαυγίτες είναι γενικοί κουμανταδόροι και τοποθετούν φίλους τους για δουλειά, και ενώ στο Πέραμα το ΠΑΜΕ και το ψευτοΚΚΕ κάνουν τα στραβά μάτια στο ρατσιστικό χρυσαυγίτικο σωματείο που βρίσκεται στην αυλή τους, δίπλα στο πιο ισχυρό σωματείο τους και το έχουν αφήσει να λειτουργεί διορίζοντας και εξαρτώντας πολιτικά ανέργους ανενόχλητο.
Το μόνο καλό σε αυτή την εισαγγελική πρόταση είναι ότι βάρεσε καμπανάκι συναγερμού σε όλους τους δημοκράτες και τους αντιφασίστες που είχαν εφησυχαστεί από το ότι η ΧΑ βγήκε εκτός Βουλής, και ότι αποκάλυψε πόσο βασικό είναι το «εκτός νόμου» για πραγματικές δίκες και καταδίκες.
Η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καλούν όλους τους δημοκράτες να βάλουνστην πρώτη γραμμή της αντιναζιστικής πάλης το σύνθημα:«ΕKTOΣ ΝΟΜΟΥ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ».Αν ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα θα σημαίνει ότι θα βγει εκτός νόμου η ΧΑ και κάθε συμμορία ή υποσυμμορία που θα προκύψει από το στελεχικό υλικό της. Εκτός νόμου πρακτικά σημαίνει ότι όλα τα θύματα των επιθέσεων, που στην πλειοψηφία τους είναι μετανάστες, δεν θα έχουν τον τρόμο να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για να αντιμετωπίζουν μια νόμιμη εγκληματική μηχανή. Οι αρνητές του «εκτός νόμου» δικαιολογούνται λέγοντας ότι αν υπάρχει μια εγκληματική συμμορία μέσα στη ΧΑ πρέπει τα μέλη της να τιμωρηθούν αλλά ποτέ η ΧΑ σαν κόμμα να απαγορευτεί.Αποδεικνύεται τώρα ότι με τους Χίτλερ να αλωνίζουν δεν υπάρχουν δίκες της Νυρεμβέργης έτσι δεν υπάρχουν πραγματικές δημοκρατικές αντιναζιστικές δίκες με νόμιμη τη ΧΑ.
Οι αυταπάτες για τη ΧΑ πρέπει να γκρεμιστούν από τώρα και να μην υπάρχει ταλάντευση για το στρατηγικό ρόλο των ναζήδων στη χώρα ακόμα και αν η απόφαση του δικαστηρίου μοιράσει κάποιες λίγο βαρύτερες ποινές στην ήδη αδυνατισμένη ηγετική φράξια του παλαιοασφαλίτη Μιχαλολιάκου. Ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση η συμμορία θα αθωωθεί από τη μόνη πολιτικά ουσιαστική κατηγορία ότι είναι «εγκληματική». Κατά τη γνώμη μας, που τη διατυπώσαμε το 2013, το πιο πιθανό που μπορεί να συμβεί χάρη σε αυτή τη δίκη είναι μια ηγετική αναδιάταξη στη συμμορία, δηλαδή η ισχυροποίηση της θέσης της φράξιας του πιο τυπικά ναζιστή, εκλεκτού τμημάτων της στρατιωτικής ηγεσίας και πιο ανοιχτά ρωσόδουλου Κασιδιάρη στην ηγεσία των τεράτων.
Οδηγητικό νήμα για την κατανόηση των εξελίξεων γύρω από τη συμμορία πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι η διαπίστωση ότι δεν γίνεται να μην συνεχίζεται η υποστήριξη του πολιτικπού καθεστώτος στους ναζί όσο δυναμώνει στην Ελλάδα ο ρόλος των ρωσοκινέζων μονοπωλιστών, των ντόπιων κρατικοολιγαρχών εγκαθέτων των πρώτων και των δυτικών φίλων των δύο προηγούμενων στη χώρα μας.
Οι ναζήδες δεν είναι πίσω μας. Είναι μπροστά μας. Η συντριβή τους και η θέση τους εκτός νόμου είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση και περνάει μέσα από την πολιτική ήττα των προστατών τους στο εσωτερικό του αριστερού και δημοκρατικού κινήματος, που είναι οι σοσιαλφασιστικές ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ. Αυτές με τη σειρά τους μπορούν να νικηθούν μόνο αν ταυτόχρονα αδυνατίσουν οι πολιτικές θέσεις των δικών τους αφεντικών που είναι οι ρωσοκινέζοι σοσιαλιμπεριαλιστές.