"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Οι φρικτές συνθήκες στα κέντρα υποδοχής των νησιών
Σε ένα χώρο που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 2330 άτομα, μας γνωστοποιούν οι δημοσιογράφοι που κατάφεραν να μπουν και να καταγράψουν τις συνθήκες στις εγκαταστάσεις, έχουν στοιβαχθεί τουλάχιστο 6780 άνθρωποι με χώρους υγιεινής και ύδρευσης που επαρκούν μόλις για 800. Άλλοι ζουν σε ακατάλληλα κοντέινερ κι άλλοι σε καλοκαιρινές σκηνές της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, έρμαια των ακραίων καιρικών φαινομένων, των μεταδοτικών ασθενειών και της δολοφονικής βίας. Με παλέτες και αυτοσχέδια μερεμέτια προσπαθούν μάταια να προστατευτούν από τη βροχή και μάλιστα αναγκάζονται να σκάβουν με πέτρες χαντάκια γύρω από τις σκηνές τους για να μην πλημμυρίσουν, ενώ καίνε ό,τι βρουν εύκαιρο για να ζεσταθούν, από τα άφθονα στο χώρο πλαστικά μπουκάλια μέχρι ξύλινους φράκτες, ακόμα και σκουπίδια, που σχηματίζουν σωρούς σε όλο το κέντρο. Δεν υπάρχει ζεστό νερό, οι ντουζιέρες δεν λειτουργούν, οι σωλήνες της αποχέτευσης έχουν σπάσει και η μυρωδιά των ούρων κατακλύζει την ατμόσφαιρα. Το μπάνιο γίνεται με νερό που χύνουν από σωλήνες σε πλαστικά μπουκάλια. Οι ελάχιστες τουαλέτες είναι τόσο βρόμικες ώστε οι έγκλειστοι αναγκάζονται να κόβουν την περίφραξη για να αφοδεύουν στον εξωτερικό χώρο του καταυλισμού. Οι ιατρικές υπηρεσίες παρουσιάζουν ελλείψεις. Υπάρχουν καταγγελίες για απαράδεκτο φαγητό, ακόμα και για στέρηση πόσιμου νερού (ένα ποτήρι την ημέρα) και η ουρά που σχηματίζεται για το συσσίτιο είναι τεράστια. Συχνά ξεσπούν καυγάδες εν αναμονή του συσσιτίου, η αστυνομία τους διώχνει όλους και οι άνθρωποι μένουν νηστικοί. Άνθρωποι που φεύγουν κυνηγημένοι από τις χώρες τους βασανίζονται, μαχαιρώνονται, βιάζονται ακόμα και πεθαίνουν σε αυτό το χώρο «φιλοξενίας». Για παράδειγμα, τον περσινό Γενάρη με τα χιόνια 3 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ το Νοέμβρη του ’16 άλλοι δύο, μια γυναίκα και το 6χρονο εγγόνι της, σκοτώθηκαν από έκρηξη υγραερίου που προκάλεσε τον τραυματισμό άλλων 8. Μία σύρια πρόσφυγας εκμυστηρεύεται στη δημοσιογράφο των ΝΥΤ ότι «στη Μόρια δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, χρησιμοποιούμε λάμπες πετρελαίου. Μοιάζει σαν να έχουμε επιστρέψει στη Λίθινη Εποχή. Φύγαμε από τη Συρία γιατί δεν υπήρχαν γιατροί και νοσοκομεία. Κανείς δεν μας προετοίμασε για αυτό που θα αντιμετωπίζαμε εδώ. Αν το ήξερα δεν θα είχα έρθει εδώ. Θα είχα πεθάνει στην πατρίδα μου» (CNNGreece, 23/12).
Εξίσου σοβαρό πρόβλημα είναι η δολοφονική βία που έχει αφεθεί να ασκείται σε βάρος προσφύγων και μεταναστών από συμμορίες εγκλείστων μαφιόζων αλλά και η απάνθρωπη συμπεριφορά της αστυνομίας, για να μη μιλήσουμε για τη ρατσιστική βία της χιτλερικής συμμορίας της ΧΑ που ασκείται με την κάλυψη των αστυνομικών. Οι «φιλοξενούμενοι» κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να μαχαιρωθούν ή να πετροβοληθούν από πανίσχυρες εκεί μέσα μαφίες. Οι γυναίκες αναγκάζονται να φορούν πάνες για να αποφύγουν το βιασμό. Το Σεπτέμβρη το Συμβούλιο της Ευρώπης έκφρασε την ανησυχία του για την κατάσταση στα κέντρα υποδοχής, επικαλούμενο έκθεση της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων, που επισκέφτηκε τη χώρα μας τον Απρίλη και τον Ιούλη του ‘16. «Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων στη Μόρια της Λέσβου και τη ΒΙΑΛ της Χίου, η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης διαπίστωσε υπερπληθυσμό στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης σε συνδυασμό με υψηλά επίπεδα βίας μεταξύ των διαμενόντων, ανεπαρκή παροχή βασικής υγειονομικής περίθαλψης, προβλήματα στην ποιότητα του πόσιμου νερού και του φαγητού, ανεπαρκή βοήθεια σε ευάλωτες ομάδες και ανεπαρκή νομική υποστήριξη, στοιχεία που έχουν δημιουργήσει εξαιρετικά εκρηκτική κατάσταση. Τα μέλη της Επιτροπής έλαβαν, επίσης, μεμονωμένες καταγγελίες από ασυνόδευτα παιδιά στη Μόρια για κακομεταχείριση και βία από αστυνομικούς» (iefimerida, 26/9).
Οι πελώριες ευθύνες του ελληνικού κράτους
Ποιος φταίει για όλη αυτή την κόλαση; Φυσικά όχι το δήθεν χαμηλό πολιτισμικό επίπεδο των προσφύγων που επικαλούνται οι απάνθρωποι ρατσιστές. Μήπως την κύρια ευθύνη την έχει η Ευρώπη που επιβάλλει την τάχα απάνθρωπη πολιτική της στην αλληλέγγυα Ελλάδα πάνω στο προσφυγικό, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι εξωκοινοβουλετικοί ψευτοαριστεροί φίλοι της; Ή μήπως είναι και θέμα «ανεπάρκειας», δηλ. ερασιτεχνισμού μιας κατά τα άλλα καλών προθέσεων κυβέρνησης, όπως μας λέει η νεοδημοκρατική και πασοκική αντιπολίτευση που δεν κουνάνε το δαχτυλάκι τους μπροστά σε αυτό το διεθνούς επιπέδου αίσχος;
Τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ξέρει πολύ καλά ότι το ελάχιστο που έχει να κάνει για να βελτιώσει την κατάσταση των ήδη αφιχθέντων προσφύγων και των μεταναστών είναι να εφαρμόσει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου 2016, που κλείστηκε αφενός για να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών στην Ευρώπη, που θα ανέβαζε, ήδη έχει ανεβάσει, παντού στην ΕΕ τους πιο αντιευρωπαίους συντηρητικούς και φασίστες στην εξουσία, κι αφετέρου για να στηριχθούν Ελλάδα και Τουρκία οικονομικά στο έργο της φιλοξενίας των προσφύγων, ένα βάρος που συμφωνήθηκε να επωμιστούν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες παίρνοντας στο έδαφός τους όλους τους πρόσφυγες που θα έπαιρναν άδεια ασύλου, δηλαδή θα ήταν πολιτικά καταδιωκόμενα ή στρατιωτικά απειλούμενα άτομα. Έτσι, η Ελλάδα σαν χώρα υποδοχής όφειλε στα παραμεθόρια κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης (hotspots) να καταγράψει τους αφιχθέντες και να επαναπροωθήσει στην Τουρκία όσους δεν πάρουν άδεια ασύλου, δηλαδή όσους δεν αναγνωριστούν σαν πρόσφυγες, αλλά σαν απλοί οικονομικοί μετανάστες. Η Τουρκία, που χρηματοδοτείται (εν μέρει) από την ΕΕ για την κάλυψη των αναγκών των 3 εκατομμυρίων προσφύγων που η ίδια φιλοξενεί, θα μπορεί με τη σειρά της να στείλει στις χώρες της ΕΕ μέχρι 72000 πρόσφυγες που όμως δεν θα είχαν προηγούμενα προσπαθήσει να μπουν παράτυπα στο εσωτερικό της ΕΕ.
Η συμφωνία αυτή σκάλωσε από την ελληνική πλευρά των συνόρων. Η καταγραφή των αιτούντων άσυλο από τις ελληνικές αρχές καθυστερεί σκανδαλωδώς, καθυστερεί δηλαδή η εξέταση των αιτήσεων των πραγματικών προσφύγων ενώ όσοι συναντούν απορριπτική απόφαση από την πρωτοβάθμια επιτροπή προσφεύγουν στη δευτεροβάθμια, που αργεί πολύ να εξετάσει το αίτημα τους. Έτσι τα κέντρα στα νησιά με ευθύνη της κυβέρνησης υπερφορτώνονται και στη συνέχεια με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης γίνονται κολαστήρια.
Η κυβέρνηση αποποιείται κάθε ευθύνη για την τραγική κατάσταση και επιχειρεί να τη μεταβιβάσει στην ΕΕ κατηγορώντας την ότι δε στέλνει τα απαιτούμενα χρήματα και το προσωπικό, είτε ότι τα στέλνει σε διάφορες ΜΚΟ που επικρίνουν την κυβέρνηση. Όμως από τον περασμένο Αύγουστο η διαχείριση των hotspots στα νησιά έχει περάσει από τις ΜΚΟ στην ελληνική κυβέρνηση, που χρηματοδοτείται από την DGHOME που βρίσκεται κάτω από την ευθύνη του επιτρόπου μετανάστευσης Αβραμόπουλου. Τα απαραίτητα ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν ήδη διατεθεί σε πρώτη φάση για τη στέγαση, σίτιση και ασφάλεια των φιλοξενουμένων, κι απλά περιμένουν το ελληνικό κράτος για να τα αξιοποιήσει. Όπως αναφέρει η Δημοκρατική της Ρόδου της 17/4: «Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δηλώσει επανειλημμένως πως έχει δεσμεύσει πάνω από 1 δισ. ευρώ για οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα και τους πρόσφυγες που μένουν εδώ. Τονίζεται, μάλιστα, πως το ποσό αυτό μπορεί να αυξηθεί εάν η Ελλάδα καταφέρει να επισπεύσει τις εκταμιεύσεις και να το απορροφήσει σε συγκεκριμένα έργα και δράσεις. Ομως η πολυπόθητη Διαχειριστική Αρχή, την οποία εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας από το καλοκαίρι του 2015, κατάφερε να συσταθεί το φθινόπωρο του 2016 και ακόμη δεν έχει καταφέρει να λειτουργήσει με τις μηχανές στο φουλ. Παλεύει ακόμη με τις αρχικές εντάξεις δράσεων ή, όπως έχουμε παλαιότερα δημοσιεύσει, με το να δημοσιεύει αποφάσεις που μοιράζει πεντοχίλιαρα σε συγκεκριμένο πρόσωπο για την εκπόνηση γενικόλογων μελετών». Σε επίσκεψή του στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φ. Τίμερμανς υπενθύμισε το 1 δις ευρώ που παραμένει στα αζήτητα και που θα μπορούσε να καλύψει τις υποδομές για 50.000 άτομα. Αυτή ήταν μια τόσο κατηγορηματική διαπίστωση που ανάγκασε τον υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Μουζάλα να αναδιπλωθεί και να καρφώσει σαν υπεύθυνο για τη διαχείριση των χρημάτων τον αναπληρωτή υπουργό οικονομικών Χαρίτση (Πρώτο Θέμα, 1/11). Με τη σειρά του ο συντονιστής της ΕΕ για την εφαρμογή της συμφωνίας με την Τουρκία, Μάαρτεν Φερβέι, που ήρθε στη χώρα για να βεβαιωθεί ότι θα αξιοποιηθούν οι πόροι, έθεσε την ελληνική κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές προ των ευθυνών τους. «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διέθεσε τη χρηματοδότηση για να εξασφαλίσει την κατάλληλη στέγαση για όλους. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν μπορεί να διατάξει τη δημιουργία ή την επέκταση της ικανότητας υποδοχής, σε αντίθεση με τις αρμόδιες αρχές», είπε (iefimerida, 28/12).
Στο θλιβερό τοπίο έρχονται να προστεθούν και οι «απαραίτητοι» ανατολικοί διαπλεκόμενοι με την κυβέρνηση κρατικοολιγάρχες. Σ’ έναν διαγωνισμό που προκήρυξε το υπουργείο παιδείας μόλις το Φλεβάρη του ’17 με προϋπολογισμό 2,6 εκ. για 120 οικίσκους (κοντέινερ) που θα λειτουργούν σαν αίθουσες νηπιαγωγείου σε 23 καταυλισμούς, ζητήθηκε να παραδοθούν τα κοντέινερ μαζί με όλο τον εξοπλισμό τους. Έτσι εκκρίθηκε μόνο η Ιντρακάτ με μια «γενναία» έκπτωση της τάξης του 0,2% αφού οι άλλες τρεις εταιρίες αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο (η Ιντρακάτ δε συμμετείχε) επειδή δεν κατέθεσαν προσπέκτους για τους μαρκαδόρους και τα μαξιλαράκια που θα τοποθετούσαν μέσα στις κατασκευές! Όσο για τους τόπους εγκατάστασης, αυτοί περιλαμβάνουν και επίσημα ανενεργούς καταυλισμούς, όπως είναι εκείνοι στο Χωρύγι Κιλκίς και τον Άγιο Ανδρέα Αττικής (Ελεύθερος Τύπος, 11/7).
Πολύς κόσμος δε γνωρίζει ακόμα ότι οι απαράδεκτες συνθήκες στέγασης των εγκλείστων οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο ότι το κράτος έχει σαμποτάρει τους διαγωνισμούς για την προμήθεια κοντέινερ. Έγιναν δύο διαγωνισμοί από το κράτος. Ο κλειστός, πρώτος διαγωνισμός έγινε το Φλεβάρη του ’16, κι αντί για 1150 κοντέινερ με προϋπολογισμό 14,1 εκ. ευρώ όπως είχε αρχικά προβλεφθεί, αφορούσε τελικά 769 οικίσκους από τους οποίους οι 359 δόθηκαν σε ποιον άλλον; …στην Ιντρακάτ του ομίλου Κόκκαλη, με έκπτωση μόλις 3,5%. Τον Οκτώβρη του ’16 ξεκίνησε ο δεύτερος διαγωνισμός για άλλους 569 οικίσκους. Σ’ αυτόν το υπουργείο υποδομών έβαζε δύο όρους που φωτογράφιζαν μία μονάχα εταιρία, την Ιντρακάτ (κατασκευή και πώληση την τελευταία 3ετία του 30% της εν λόγω ποσότητας, κύκλο εργασιών για το ίδιο διάστημα ίσο με το 30% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου). Το υπουργείο κάνει δεκτές 5 από τις 8 προσφορές κι ακολουθούν προσφυγές των ενδιαφερομένων. Στις 31/10/16 η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής για τις προδικαστικές προσφυγές κάνει δεκτό το φάκελο μόνο της Ιντρακάτ κι ακολουθούν προσφυγές ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (της Ιντρακάτ και της KMSBuildings). Ενώ λοιπόν εκκρεμούσαν οι δικαστικές προσφυγές ο υπουργός Σπίρτζης αποδέχεται την προ 40ημέρου εισήγηση της επιτροπής προδικαστικών προσφυγών που αποκλείει όλες τις εταιρείες πλην εκείνης του ομίλου Κόκκαλη. Και η υπόθεση εξακολουθεί να σέρνεται στα δικαστήρια με τις περισσότερες εταιρείες να έχουν πρακτικά χάσει το παιχνίδι. «Αν το δημόσιο πραγματικά βιάζεται, θα μπορούσε και σε αυτήν την περίπτωση να κάνει «κλειστό» διαγωνισμό, όπως έκανε στην πρώτη φάση του προσφυγικού, και να αποφύγει όλες αυτές τις παρενέργειες», είπε νομικός που συμμετέχει στη διαδικασία του Διοικητικού Εφετείου (http://lesvosvoice.blogspot.gr/2017/02/blog-post_79.html).
Όλα αυτά δείχνουν όχι «ανεπάρκεια» της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά κτηνωδία, κυνισμό, υποκρισία. Όταν κάνεις τα πάντα για να σου χαρίσει η ΕΕ ένα τμήμα από το υπέρογκο χρέος που έχεις δημιουργήσει (335 δις) αλλά δεν υποβάλεις ούτε μια απλή αίτηση για να απορροφήσεις το διαθέσιμο 1 δις που χρειάζονται οι δυστυχισμένοι έγκλειστοι των νησιών προκειμένου να ζήσουν λίγο ανθρώπινα τότε είσαι ένας υποκριτής και εγκληματίας του χειρίστου είδους!
Ο κυνικός εκβιασμός με όμηρους τους πρόσφυγες
Υπάρχει μήπως πρόθεση πίσω από τις ανεπάρκειες της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στο προσφυγικό; Απολύτως. Υπάρχει συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο. Με τις ενέργειές της η κυβέρνηση δημιουργεί συνειδητά μια κόλαση στα νησιά ώστε να υπονομεύσει την εφαρμογή της συμφωνίας με την Τουρκία για να αυξήσει τις μεταναστευτικής ροές προς την Ευρώπη, και μέσα από αυτήν την αύξηση να δυναμώσει τη διάσπαση και τον εκφασισμό της υπέρ των ρωσοκινέζων επιθετιστών. Δευτερευόντως θέλει να πετύχει μια αύξηση των καθηλωμένων στην Ελλάδα τράνζιτ μεταναστών και προσφύγων και τη μεταφορά τους στα αστικά κέντρα ώστε να δυναμώσουν οι αντιμεταναστευτικές τάσεις μέσα στον άνεργο ντόπιο πληθυσμό και να δυναμώσουν οι ρωσόδουλοι ναζήδες. Οι φίλοι της κυβέρνησης ψευτοπροστάτες των προσφύγων και μεταναστών διαδίδουν ασταμάτητα ότι τις άθλιες συνθήκες στα νησιά τις επιδιώκει και τις δημιουργεί η ΕΕ ώστε να αποθαρρύνονται και να μην έρχονται άλλοι πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά. Αυτή η αποθάρρυνση είναι πραγματικά μια συνέπεια της κακομεταχείρισης των προσφύγων και μεταναστών, αλλά είναι μόνο για λίγο καιρό, δηλαδή ως ότου η κακομεταχείριση σπάσει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας σε ένα καίριο σημείο της.
Συγκεκριμένα, και όπως είπαμε προηγούμενα, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας προβλέπει ότι όσο διαρκεί η εξέταση των αιτήσεων των προσφύγων για παροχή ασύλου οι αιτούντες άσυλο πρέπει να μένουν στα νησιά και να μην πηγαίνουν στην ηπειρωτική Ελλάδα από την οποία μπορούν πολύ πιο εύκολα να μπαίνουνε στην ΕΕ. Η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει λοιπόν τα πάντα α) για να καθυστερήσει αυτόν τον έλεγχο ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες ασφυξίας στα στρατόπεδα και β) για να μην παρέχει υπηρεσίες ανθρώπινης διαβίωσης σε αυτά με επίσημη ευθύνη του παχύδερμου Μουζάλα, τον οποίο όλοι κατηγορούν γι αυτό το αίσχος αλλά αυτός μένει στη θέση του για να βρίζουν όλοι εκείνον και όχι την υπόλοιπη κυβέρνηση. Αυτή η οργανωμένη αθλιότητα επιτρέπει στην κυβέρνηση Τσίπρα να λέει στην ΕΕ, σε συνεργασία με τους δημάρχους και άλλους τοπικούς φορείς στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ιδιαίτερα σε συνεργασία με τον ΑΝΕΛίτη δήμαρχο της Μόριας Γαληνό: «Κύριοι μην είσαστε άκαρδοι. Βλέπετε πως υποφέρουν οι πρόσφυγες και βλέπετε επίσης πως πλήττονται με αυτόν τον τρόπο τουριστικά τα νησιά μας . Αφήστε τους επιτέλους να πάνε στην Αθήνα ώσπου να εξεταστούν οι αιτήσεις τους», που σημαίνει επιτρέψτε να σπάσει σε ένα καίριο σημείο της η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο έχει στηθεί και το καθεστωτικό κίνημα «opentheislands». Γι αυτό από το Δεκέμβρη κιόλας του ’16 ο Μουζάλας ζήτησε με επιστολή του από τους υπουργούς εσωτερικών και μετανάστευσης της ΕΕ να επιτρέψουν την προσωρινή μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο στην ηπειρωτική χώρα (Πρώτο Θέμα, 9/12/16). Γι αυτό το περασμένο καλοκαίρι σταμάτησαν να δημοσιοποιούνται στοιχεία για τον αριθμό και τη μετεγκατάσταση προσφύγων στην ηπειρωτική χώρα ενώ οι έλεγχοι στα αεροδρόμια των νησιών παραμένουν ελλιπείς, με αποτέλεσμα η εικόνα των μηχανισμών μετακίνησης προς την ενδοχώρα κι από κει προς την Ευρώπη να εμφανίζεται εξαιρετικά συγκεχυμένη. Πολλοί αρμόδιοι φορείς της ΕΕ ξεσκέπασαν την ελληνική κυβέρνηση σαν αποκλειστικά υπεύθυνη για τις συνθήκες διαβίωσης στα νησιά, ιδίως στη Μόρια, αλλά ήταν πάντα εκεί για την προστατέψουν όχι μόνο ο επίτηδες καρφωμένος στην κρίσιμη αυτή για την ύπαρξη της ΕΕ θέση ο έλληνας επίτροπος της ΕΕ για το μεταναστευτικό, αλλά όλοι οι Γιουνκέρ, οι Μέρκελ, οι Γκάμπριελ και Σία. Αλλά ανεξάρτητα και από αυτούς ο εκβιασμός της Αθήνας στο μεταναστευτικό άρχισε σιγά-σιγά να πιάνει σε μια Ευρώπη που τα εγκλήματα του Τσίπρα συγχωρούνται όσο μπορεί να παίρνει μέτρα κατά του πληθυσμού χωρίς αυτός, ή μάλλον οι ψευτοαριστεροί και «πατριώτες» προστάτες του να αντιδρούν και κυρίως όσο οι δύο υπερδυνάμεις τόσο πολύ τον αγαπάνε…
Αυτοί τελικά αντί να υποχρεώσουν τον Τσίπρα να σταματήσει το διπλό έγκλημα (άθλιες συνθήκες παραμονής στα νησιά και καθυστέρηση στην εξέταση των αιτήσεων), επέτρεψαν στη συμμορία Τσίπρα να σπάσει τη συμφωνία μεταφέροντας τους βασανιζόμενους από την ίδια πρόσφυγες και μετανάστες από τη Μόρια στην πρωτεύουσα. Από κει και πέρα, όπως είπαμε παραπάνω, αναλαμβάνει ο καλολαδωμένος λαθρεμπορικός μηχανισμός να τους προμηθεύσει με πλαστά διαβατήρια και να τα στείλει κυρίως μέσω αεροδρομίων στον ευρωπαϊκό Βορρά. Μ’ αυτό τον τρόπο οι ελληνικές αρχές δίνουν στα κυκλώματα των δουλεμπόρων το μήνυμα, ότι παρά τη συμφωνία με την Τουρκία, όχι μόνο μπορούν να συνεχίσουν να διακινούν οικονομικούς μετανάστες με προορισμό τη δυτική Ευρώπη και πάντα με κίνδυνο να πνιγούν αυτοί στο Αιγαίο, αλλά να αυξήσουν αυτή τη διακίνηση . Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ από το 2016 μέχρι και τον Οκτώβρη του ’17 υπήρξαν συνολικά 1600 επιστροφές προς την Τουρκία, μόνο μέσα στο φετεινό Νοέμβρη οι αφίξεις στα νησιά του Β. Αιγαίου σχεδόν άγγιξαν τις 3000 (CNNGreece, 28/10 & 1/12). Εννοείται ότι ο βασανισμός στα νησιά θα συνεχίζεται ώστε να συνεχίζεται «η αποσυμφόρηση» ωσότου σπάσει τελικά η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Με ανάλογο τρόπο λειτούργησε η δουλεμπορική μηχανή και το καλοκαίρι του 2015 όταν η κυβέρνηση Τσίπρα –γνωρίζοντας όπως αποδείχτηκε τις προθέσεις της Μέρκελ να ανοίξει τα γερμανικά σύνορα - έριξε με την Χριστοδουλοπούλου το μήνυμα στους δουλεμπόρους ότι τα ελληνικά σύνορα ήταν ανοιχτά προς τα Βαλκάνια και τελικά προς την Γερμανία. Και μόνο αυτό το μήνυμα ήταν αρκετό για να επιχειρήσουν εκατομμύρια απελπίσμένοι άνθρωποι από το Νότο, να δοκιμάσουν το επικίνδυνο ταξίδι προς την Ελλάδα.
Εφέτος όταν ο «ανθρωπιστής-βασανιστής» Τσίπρας άρχισε πάλι να ρίχνει το μήνυμα ότι η Μόρια τελειώνει και ότι απαιτείται μια «αποσυμφόρηση», οπότε οι εισροές άρχισαν να αυξάνονται, η μηχανή με τα πλαστά διαβατήρια ήταν ήδη τόσο καλολαδωμένη, ώστε πριν καν την «αποσυμφόρηση» τα γερμανικά αεροδρόμια άρχισαν να εξετάζουν εξονυχιστικά σαν ύποπτους όλους τους έλληνες ταξιδιώτες. Αμέσως η κυβέρνηση με το συνηθισμένο θράσος της άρχισε να κατηγορεί τη Γερμανία ότι με αυτόν τον τρόπο καταργεί την Σένγκεν που όμως στην ουσία την είχε καταργήσει η ίδια σαν αρχιπροστάτης και αρχιπροωθητής του παγκόσμιου δουλεμπόριου προς της ΕΕ. Το γερμανικό υπουργείο εσωτερικών εξήγησε τη στάση του αναφέροντας συγκεκριμένα πως «στο πλαίσιο δειγματοληπτικών ελέγχων στις πτήσεις από την Ελλάδα, στο διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2017, εντοπίστηκαν περίπου 1.000 παράνομες αφίξεις, ένας αριθμός που είναι πολλαπλάσιος από όλες τις άλλες πτήσεις εντός της Σένγκεν» (Huffpost, 22/11). Το Βερολίνο απάντησε επίσης στην κατηγορία περί αθέτησης της υπόσχεσης για μετεγκατάσταση 17209 προσφύγων από την Ελλάδα στη Γερμανία, εξηγώντας ότι το συγκεκριμένο ποσοστό είχε βασιστεί σε μια υπόθεση που μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας δεν επιβεβαιώθηκε και ότι συμφωνήθηκε να συμπεριληφθούν μόνο υπηκοότητες με ποσοστό αναγνώρισης σαν πρόσφυγες από όλη την ΕΕ τουλάχιστο κατά 75%. Στην Ελλάδα η αναγνώριση της αίτησης ασύλων των Σύριων, που ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία, αφορά πλέον μόνο 500 περιπτώσεις (23/12).
Μ’ αυτές τις προβοκατόρικες μεθόδους η Ελλάδα των ρωσόδουλων πολιτικών ηγεσιών κρατά στα χέρια της το πανευρωπαικό μεταναστευτικό σαν μια βόμβα που απειλεί να τη ρίξει πάνω στα κεφάλια των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών για να επιταχύνει την εσωτερική αποσύνθεση της Ευρώπης. Αυτή η βόμβα, όποτε έχει χρησιμοποιηθεί, έχει οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη δραματική άνοδο των ρατσιστικών πουτινόφιλων δυνάμεων σε όλες τις χώρες και στη διάσπαση της Ευρώπης. Η διαδικασία εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ, η άνοδος της αντιευρωπαικής ακροδεξιάς στη Γαλλία, η είσοδός των φιλοναζί στο γερμανικό κοινοβούλιο και στην αυστριακή κυβέρνηση του ρωσόφιλου Κουρτς είναι μερικά από τα αποτελέσματα των χειρισμών της Ελλάδας και πιο ειδικά του μετώπου της προβοκάτσιας Τσίπρα-ψευτοΚΚΕ στο προσφυγικό από το ’15 και μετά. Λέμε και ξαναλέμε ότι η μόνη προοδευτική πολιτική απάντηση των χωρών και πάνω απ’ όλα των λαών της ΕΕ στο προσφυγικό και στο μεταναστευτικό είναι η υποστήριξη όλων των αληθινά δημοκρατικών, ταξικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων των λαών του τρίτου κόσμου, που είναι τα μόνα που μπορούν να επιτρέψουν στους λαούς αυτών των χωρών να ζήσουν στις χώρες τους. Από την άλλη μόνο αν οι ευρωπαϊκοί λαοί αισθανθούν τους λαούς του τρίτου κόσμου, ιδιαίτερα τους πρόσφυγες σαν σύμμαχους στον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή κόντρα στους κοινούς εχθρούς τους μονοπωλιστές της Ανατολής και της Δύσης, κυρίως σε αυτούς του νεοναζιστικού άξονα, θα δεχτούν να ανοίξουν σε αυτούς τα σύνορα των χωρών τους και την αγκαλιά τους. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει τίποτα πιο προβοκατόρικο από εκείνο που ζητάνε οι διάφοροι Γιουνκέρ, Αβραμόπουλοι, Μέρκελ, Τσίπρες, Γκάμπριελ και Μογκερίνες να ανοίξουν υποχρεωτικά τα σύνορά τους οι ευρωπαϊκές χώρες στους πρόσφυγες στο όνομα μιας δήθεν αλληλεγγύης που επειδή είναι «δήθεν» οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί λαοί και μάλιστα οι πιο φτωχοί και χτυπημένοι από την ανεργία δεν την αισθάνονται. Πως τολμάνε να κάνουν μαθήματα αλληλεγγύης στους ευρωπαϊκούς λαούς ειδικά προς τους πρόσφυγες της Συρίας όλοι οι παραπάνω όταν έκαναν τα πάντα για να βοηθήσουν τον Πούτιν και τον Άσαντ να σφαγιάζουν το συριακό λαό και να σκοτώνουν γυναικόπαιδα βομβαρδίζοντας νοσοκομεία, δηλαδή να παράγουν πρόσφυγες κατά εκατομμύρια; Και τώρα αυτοί οι υποκριτές, αυτοί οι ηθικοί συναυτουργοί της συριακής δημοκρατικής γενοκτονίας και της προσφυγιάς που αυτή δημιούργησε, θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους πρόσφυγες για να δυναμώσουν παραπέρα την θέση των φασιστών και ισλαμοφοβικών εχθρών των προσφύγων στις ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή τη θέση των φίλων των γενοκτόνων Πούτιν και Άσαντ.
Στην πραγματικότητα με όλα αυτά που κάνει η κυβέρνηση δίνει και μια άλλη πιο στρατηγική μάχη με εργαλείο τους πρόσφυγες και μετανάστες, και συγκεκριμένα τη μάχη για την αλλαγή της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ που σωστά ορίζει ότι η Ελλάδα, όπως κάθε άλλη χώρα της ΕΕ φέρει την ευθύνη για τη φύλαξη των συνόρων της από τους διακινητές, τη φιλοξενία των προσφύγων-μεταναστών σαν πρώτη ευρωπαϊκή χώρα υποδοχής, και για την ανάπτυξη ενός ενιαίου ευρωπαϊκού μηχανισμού επιστροφών των μεταναστών στις χώρες προέλευσης. Η κατάργηση της Δουβλίνο ΙΙ φέρνει το βάθεμα της διάσπασης των κρατών της Ένωσης και δίνει την πολιτική ηγεμονία σε αυτήν στους φιλοπουτινικούς ρατσιστές. Να γιατί ο Αβραμόπουλος, πρόσφατα έκρινε αναγκαίο να μεταρρυθμιστεί το σύστημα του Δουβλίνου ως τα μέσα του ’18.
Στον άλλο πόλο των «φιλανθρώπων» του πουτινικού δίπολου «φιλάνθρωποι φίλοι των διακινητών» από τη μια και «ισλαμοφοβικοί και ξενοφοβικοί ρατσιστές» από την άλλη, στέκεται τώρα ο διπρόσωπος Τουσκ και οι φασίστες του ούγγρου Ορμπάν και του αυστριακού Κουρτς που δεν θέλουν ούτε έναν πρόσφυγα στο έδαφός τους, πόσο μάλλον τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις.