Η τοποθέτηση Γεραπετρίτη ίσως σκοπεύει να καθησυχάσει κάπως τους αμερικάνους αλλά ο βασικός πια θα είναι ο ρόλος του Δένδια στις βαθύτερες εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Αυτός θα έχει δίπλα του σε όλες τις βαθιές, επικίνδυνες για τη δημοκρατία φιλορώσικες εκκαθαρίσεις που πιστεύουμε θα επιχειρήσει, τον πρόθυμο επίσης σε κάθε επίδειξη αντιτουρκισμού και προβοκάτσιας Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρο που προωθήθηκε σε αυτή τη θέση από το ΣΥΡΙΖΑ, και έμεινε στη θέση του αρχηγού σε όλη τη θητεία της κυβέρνησης της ΝΔ σε πείσμα της σύγκρουσης του με τον Παναγιωτόπουλο. Τον Γενάρη η θητεία του παρατάθηκε για έναν επιπλέον χρόνο μετά την εξάντληση της τετραετίας και έγινε έτσι ο μακροβιότερος αρχηγός στρατού.
Με την ισχύ του αρχηγού-θριαμβευτή που ελέω Ρωσίας-Κουτσούμπα-Καραμανλή- Σαμαρά οδήγησε τη ΝΔ σε δεύτερη κυβερνητική θητεία με αυτοδυναμία, ο Μητσοτάκης παρέκαμψε πιο εύκολα από κάθε άλλη φορά τις όποιες ενστάσεις για τη συντριβή κάθε αντίστασης στο βιομηχανικό σαμποτάζ.
Η δεύτερη δουλειά αυτού του ψευτοφιλελεύθερου μετά τον αποκεφαλισμό του Παναγιωτόπουλου ήταν η εκπαραθύρωση του Γεωργιάδη από το πολύ σημαντικό υπουργείο Ανάπτυξης όπου αυτός ήταν ένα είδος πολιτικού εκπροσώπου ενός βιομηχανικού ρεύματος μέσα στην αστική τάξη και ο οποίος πρόβαλε κάποιες πολύ δειλές αντιστάσεις στον Μητσοτάκη, κυρίως στα ναυπηγεία Ελευσίνας, όπως και κεντρικότερα στο σοσιαλφασισμό. Για να τον εξουδετερώσει βαθύτερα πολιτικά ο Μητσοτάκης του ανέθεσε το υπουργείο εργασίας ώστε να συγκρουστεί με τους εργαζόμενους και να τον αποτελειώσει το ΠΑΜΕ. Τη θέση του την έδωσε στο δοκιμασμένο σαμποταριστή Σκρέκα που σαν υπουργός Περιβάλλοντος έκανε τα πάντα σε όλα τα μέτωπα για να υπονομεύσει την παραγωγή ενέργειας, ιδιαίτερα τις εξορύξεις, και από εκεί όλη τη βιομηχανία. Από τα βασικά έργα του είναι η μακριά καθυστέρηση, ματαίωση για τις μελέτες του νέου χωροταξικού των ΑΠΕ με τελευταία παράταση έως τον Μάρτη του 2024! Τώρα αυτός θα διαχειριστεί τα δις που θα του δώσει η ΕΕ στα πλαίσια μιας πολιτικής για τη χρηματοδότηση και εγκατάσταση νέων βιομηχανιών στα πλαίσια του ταμείου ανάκαμψης και άλλων διαρθρωτικών ταμείων.
Στη θέση του Σκρέκα ο Μητσοτάκης τοποθέτησε το φιλελεύθερο Σκυλακάκη που τον μετέφερε από το Υπουργείο Οικονομικών στο οποίο είχε αναλάβει να βρίσκει από που θα έπαιρνε τα επιδόματα που έπρεπε να μοιράζει στο λαό το αφεντικό του για να ξαναβγεί πρωθυπουργός. Δεν ξέρουμε τι πολιτική θα ακολουθήσει αυτός και στο συγκεκριμένο υπουργείο, πάντως σαν αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών είχε δώσει την πιο θερμή υποστήριξη στην απόφαση του Μητσοτάκη για την πρόωρη και εγκληματική απολιγνιτοποίηση.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ακόμα σαν χαρακτηριστική η περίπτωση της μετακίνησης δύο βασικών υπουργών που βρέθηκαν στο στόχαστρο του σοσιαλφασισμού.
Η μία είναι η Κεραμέως που ανήκει από ότι λέγεται στον κύκλο των προστατευόμενων του Σαμαρά. Αυτή στην ουσία διώχτηκε από το υπουργείο Παιδείας με μια τυπική προαγωγή στο υπουργείο Εσωτερικών για να μην προλάβει να κάνει την ατομική αξιολόγηση που ήθελε, για την ακρίβεια για να μην εκτεθεί παραπέρα ο Μητσοτάκης που ούτε για μια στιγμή δεν την υποστήριξε. Επρόκειτο στην ουσία για την πιο συντηρητική αξιολόγηση που θα μπορούσε να γίνει σήμερα, όμως και αυτή μπροστά στο υπεραντιδραστικό καθεστώς της εγκληματικής εγκατάλειψης της μέσης εκπαίδευσης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια θα ήταν μια μεγάλη πρόοδος. Στη θέση της Κεραμέως ο Μητσοτάκης τοποθέτησε τον Πιερρακάκη. Νομίζουμε κι αυτός ο απ ότι φαίνεται προοδευτικός άνθρωπος που τόσα πολλά έχει πετύχει στην ψηφιοποίηση προορίζεται να αποκαθηλωθεί εκτιθέμενος στη βασανιστική σήψη της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ και σύσσωμου του ρωσόδουλου πολιτικού καθεστώτος αν επιχειρήσει κάποιες ουσιαστικές αλλαγές. Πάντως η ψηφιοποίηση από μόνη της στο χώρο μιας διαλυμένης εκπαίδευσης δεν λύνει κανένα πρόβλημα, ενώ το πως θα την υποδεχτεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι γνωστό από την έντονη πάλη που είχε δώσει ενάντια στην τηλε-εκπαίδευση.
Στη θέση του Πιερρακάκη τοποθετήθηκε ο δήμαρχος Τρικάλων, Δ. Παπαστεργίου, λόγω των περγαμηνών του στη μετατροπή των Τρικάλων σε «έξυπνη πόλη». Για να πάει στο υπουργείο όμως αυτό, ο Δ. Παπαστεργίου αποχώρησε από την προεδρία της ΚΕΔΕ, όπου φαίνεται ότι ενοχλούσε τους σοσιαλφασίστες. Αυτό έγινε φανερό από τη στιγμή που με παρέμβαση του ίδιου του Μητσοτάκη, και παρά την έγκριση του Παπαστεργίου, απαγορεύτηκε στον Μπακογιάννη να διεκδικήσει τη θέση του μεταβατικού προέδρου της ΚΕΔΕ, πράγμα στο οποίο ο τελευταίος αντέδρασε.
Υπάρχουν και άλλες πλευρές που ίσως θα άξιζαν να σχολιαστούν στο νέο αυτό υπουργικό σχήμα, και οπωσδήποτε θα μας δοθεί η ευκαιρία όσο δίνουν τα πρώτα δείγματα γραφής τα νέα στελέχη των υπουργείων, όμως εκτιμάμε ότι αυτές είναι προς το παρόν εκείνες που δείχνουν τη φυσιογνωμία αυτής της κυβέρνησης και για μια ακόμα φορά τη βρώμικη πολιτική φυσιογνωμία αυτού του αρχηγού της.