βασικό στόχο: την αποσάθρωση της Ευρωζώνης και ειδικά την αποδυνάμωση της Γερμανίας για λογαριασμό της Ρωσίας. Αυτός ο γενικός στόχος εξυπηρετείται σήμερα από ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Η συζήτηση για το πρωτογενές έλλειμμα, η απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογές, κάποιες αψιμαχίες με την τρόικα σε ορισμένα μέτωπα όπως οι αποκρατικοποιήσεις, οι απολύσεις, η απελευθέρωση των πλειστηριασμών κλπ , όλα αυτά γίνονται για να επιτευχθεί αυτό το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Αυτός ο στόχος δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την ελάφρυνση του λαού και της χώρας και αποκτά διεθνή χαρακτηριστικά με την ανάμειξη του ΔΝΤ.
Για το διεθνές οικονομικό-πολιτικό παιχνίδι που παίζεται πάνω στο βασανισμένο κορμί της χώρας μας έχουμε γράψει πολλές φορές αρχίζοντας από το μεγάλο άρθρο της ΝΑ του 2010 «ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ με τη βοήθεια του διακομματικού συντονιστικού κορυφής καταστρέφει συνειδητά τη χώρα του και διασπάει την ΕΕ» (http://www.oakke.gr/na455/provok455.htm) όταν ο Γ. Παπανδρέου καθʼ υπόδειξη του Μεντβέντεφ έχωνε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά τελικά όλη την ΕΕ στα νύχια του ΔΝΤ, δηλαδή των ΗΠΑ και του ρωσοκινεζικού άξονα. Τώρα αυτό το διεθνές παιχνίδι μέσω της ελληνικής ακήρυκτης χρεωκοπίας έχει επαληθευτεί και κάθε μέρα επαληθεύεται περισσότερο. Δηλαδή όλο και περισσότερο το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ και οι φίλοι της Ρωσίας στους Brics απαιτούν από τη Γερμανία και όλο τον ευρωπαϊκό βορρά να «κουρέψουν», δηλαδή να χαρίσουν νέο κομμάτι χρέους στην Ελλάδα. Στο στόχαστρο είναι πια ανοιχτά η κυβέρνηση Μέρκελ. Αυτή δέχεται ανοιχτά πυρά από τον Ομπάμα και από το εσωτερικό της, από την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος με επικεφαλής τον Στάινμπρουκ για το ελληνικό ζήτημα. Την κατηγορούν, όπως και οι έλληνες ρωσόδουλοι, φασίστες και σοσιαλφασίστες, ότι είναι αυτή που με τη λιτότητα κατέστρεψε την Ελλάδα, η οποία γι αυτό το λόγο δεν μπορεί να ξοφλήσει τα χρέη της, οπότε τελικά η βόρεια Ευρώπη και βασικά η Γερμανία πρέπει να της χαρίσει ένα μεγάλο μέρος από αυτά. Ο Τσίπρας λέει ότι πρέπει να χαρίσει τα μισά τουλάχιστον.
Έχουμε πει και επιμένουμε να τονίζουμε διαρκώς ότι η Ελλάδα δεν καταστρέφεται από τους δανειστές και τη Γερμανία ειδικότερα, ούτε καν από τα κοράκια της τρόικας που ασκούν αντικειμενικά προβοκατόρικη και καταστροφική πολιτική στην Ελλάδα. Η Ελλάδα καταστρέφεται και πεινάει πάνω απ όλα από το παραγωγικό σαμποτάζ που μέσα στην κρίση συνεχίζει και οξύνει με οργιώδη τρόπο η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση των ρώσων πρακτόρων Σαμαρά και Βενιζέλου και των πρακτόρικων ηγεσιών των ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και της συμμορίας της «Χρ. Αυγής». Αυτό το σαμποτάζ απλά το διευκολύνει η πολιτική της υπερ-μείωσης των μισθών και της υπερφορολόγησης στη βάση της βλακώδους οικονομίστικης πολιτικής της Γερμανίας των Μέρκελ-Σόιμπλε. Είναι όμως το ίδιο το συνειδητό σαμποτάζ της παραγωγής που προκαλεί την ελληνική έρπουσα, ακατάσχετη και πάντα ακήρυχτη χρεωκοπία.
Η έρπουσα, ακατάσχετη και πάντα ακήρυχτη χρεωκοπία, προϊόν πολιτικού σχεδιασμού
Έχουμε δηλαδή μια χρεωκοπία προϊόν πολιτικού σχεδιασμού. Η ψευτοαριστερά, η ΑΝΕΛ και οι ναζί -αλλά με το δικό της τρόπο και η κυβέρνηση- ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει κανένα ελληνικό σαμποτάζ της παραγωγής αλλά υπάρχει το αντικειμενικό γερμανικό ή το τροϊκανό σαμποτάζ. Δηλαδή είναι η Τρόικα που μειώνει την παραγωγή με το να κόβει την κατανάλωση του πληθυσμού (κόβοντας μισθούς συντάξεις) και με το να αυξάνει τη φορολογία. Με τη μείωση της παραγωγής, λένε, αυξάνεται η ανεργία και με την αύξηση της ανεργίας μειώνεται κι άλλο η κατανάλωση, οπότε παραπέρα η παραγωγή μέχρι που δεν θα μείνει τίποτα όρθιο και όλα θα κλείσουν. Έχουμε πει πολλές φορές ότι αυτή είναι μια θεωρία απάτη. Παντού όπου μια χρεωκοπία μειώνει την παραγωγή και πέφτουν οι μισθοί έρχεται μια ώρα που μπαίνουν νέα διεθνή και ντόπια κεφάλαια για να κάνουν επενδύσεις για να εκμεταλλευτούν τους χαμηλούς μισθούς και να κάνουν εξαγωγές. Στην Ελλάδα όμως δεν γίνονται επενδύσεις, μάλιστα στο β΄ τρίμηνο του 2013 οι επενδύσεις παγίων πέσανε κατά 11%, οι βιομηχανικές εξαγωγές δεν αυξάνονται παρά ελάχιστα και αυτό μόνο γιατί μπήκαν σε αυξανόμενη κίνηση δύο διυλιστήρια που είχαν φτιαχτεί πριν την κρίση. Όμως η βιομηχανική παραγωγή μειώνεται δραματικά. Κατά 8,1% πτώση είχαμε μόνο σε έναν μήνα, τον Ιούλιο του 2013 σε σχέση με τον Ιούλιο του 2012 γιατί κλείνουν οι βιομηχανίες και κλείνουν γιατί κυβέρνηση και αντιπολίτευση κάνουν σαμποτάζ. Δεν φταίει ότι μειώθηκε η εσωτερική κατανάλωση μα για παράδειγμα που δεν γίνονται εξαγωγές από τις χαλυβουργίες. Αυτές πέσανε παρόλο που βυθίστηκαν τα μεροκάματα των εργαζομένων, οπότε οι χαλυβουργίες υπολειτουργούν και πάνε για λουκέτο γιατί η κυβέρνηση αύξησε στα ύψη την τιμή του ρεύματος μεγάλης τάσης, 40% πιο πάνω από της υπόλοιπης Ευρώπης. Αύξησε επίσης την τιμή του πετρελαίου με το φόρο του 30% και έτσι έκλεισε τις επιχειρήσεις σαν τη Σέλμαν και αύξησε το κόστος για βιομηχανίες ζυμαρικών κλπ. Τέλος άφησε τους ρώσους να στείλουν στα ύψη το κόστος φυσικού αερίου (πάνω από 40% σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ). Βάλε και πως το ΥΠΕΚΑ δεν δίνει άδειες στα φωτοβολταϊκά, πως ο Στουρνάρας μειώνει τις αποσβέσεις των παγίων για να αυξάνει τη φορολογία, πως ματαιώνουν τα υδροηλεκτρικά φράγματα, πως σαμποτάρουν όλες τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, πως κάνουν χίλια άλλα είδη σαμποτάζ στην παραγωγή που τα ονομάζουν γραφειοκρατικά ενώ είναι 100% κυβερνητικά ή της αντιπολίτευσης, που αποτελειώνει τα ετοιμόρροπα εργοστάσια με απεργίες ακόμα και όταν βυθίζονται οι δουλειές ή εμποδίζει τις μεγάλες επενδύσεις (Χρυσός).
Αυτός όλος ο σχεδιασμός της καταστροφής έχει μόνο σαν έναν άμεσο και περιορισμένο στόχο το να κάνει την Ελλάδα μια αποικιακή χώρα στα χέρια της Ρωσίας, που αγοράζει ό,τι χρεωκοπεί (και όχι της Γερμανίας που τρώει τα γιαούρτια για τα μέτρα πείνας που με μνημειώδη βλακεία και χοντροπετσιά υπογράφει και απαιτεί). Όμως σαν στρατηγικό στόχο το σαμποτάζ των ρωσόδουλων έχει το να αποσαθρώσει οικονομικά και να διασπάσει πολιτικά την ΕΕ, ειδικά τον πυρήνα της ευρωπαϊκής ενοποίησης που είναι η Ευρωζώνη. Αυτός ο στόχος ικανοποιείται μόνο με την έρπουσα χρεωκοπία της Ελλάδας, δηλαδή μόνο αν αυτή θα αιμορραγεί παραμένοντας ταυτόχρονα μέσα στην Ευρωζώνη. Αν η Ελλάδα χρεωκοπούσε σήμερα ανοιχτά και καθαρά και έβγαινε από την Ευρωζώνη, αυτή θα επιβαρυνόταν μια κι έξω γι αυτά που έχει δανείσει στην Ελλάδα αλλά θα συνερχόταν από αυτό το πλήγμα. Οι ρωσόφιλοι λένε ότι αν η Ελλάδα χρεωκοπήσει θα χρεωκοπήσει όλος ο Νότος. Αλλά αυτό μπορεί να γινόταν ως πέρυσι, όμως τώρα οι άλλες χώρες του Νότου ανεβάζουν τις εξαγωγές τους, και τις βιομηχανικές επενδύσεις τους και σε κάποιο βαθμό καλυτερεύουν το ΑΕΠ τους και μειώνουν την ανεργία τους. Μόνο η Ελλάδα κατρακυλάει στα πάντα, ακριβώς λόγω σαμποτάζ. Αν μόνο αυτή χρεωκοπήσει η χρεωκοπία της δεν θα μεταδοθεί γιατί όλοι ξέρουν ότι αυτή είναι μια ειδική περίπτωση αποτυχίας. Αυτό που αρρωσταίνει και σκοτώνει την Ευρωζώνη και γι αυτό βολεύει τους εχθρούς της είναι η Ελλάδα να υπάρχει σαν ένα καρκίνωμα πάνω στο σώμα της που θα αιμορραγεί διαρκώς προσθέτοντας νέο χρέος στο παλιό όσο αυτό και να χαρίζεται με κουρέματα. Γι αυτούς τους λόγους η Ελλάδα έχει μόνο ένα δρόμο για να σωθεί και η ΕΖ, μόνο ένα δρόμο να μην αιμορραγεί επίσης ασταμάτητα: να βγουν οι σαμποταριστές, πράκτορες και προβοκάτορες που κυβερνούν τη χώρα μας από την Ευρωζώνη μετά από διαπραγματεύσεις με την ΕΖ. Η ΕΖ πρέπει να εξασφαλίσει μια και έξω και χωρίς επιτήρηση, μακροπρόθεσμες πιστώσεις ακόμα και ελαφρύνσεις του χρέους για να μην είναι οδυνηρή για τον ελληνικό λαό μια μεταβατική περίοδο από το Ευρώ στη δραχμή. Μόνο με μια έξοδο από το Ευρώ θα είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας και μόνο αυτό που θα είναι υπεύθυνο για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση και δεν θα μπορεί να κρύβεται πίσω από την επιτήρηση και την κηδεμονία των πιστωτών για να σαμποτάρει την οικονομία και να ρίχνει τα βάρη στους τελευταίους.
Η πολιτική διαφορά ανάμεσα στο «κούρεμα» και στο δάνειο.
Ήδη οι δανειστές έχουν δανείσει 240 δις και έχουν χαρίσει χρέη -δηλαδή «κουρέψει»- συνολικά 140 δις Ευρώ, τα μεγαλύτερα ποσά στην ιστορία των παγκόσμιων διασώσεων και όμως η χώρα βυθίζεται ασυγκράτητα, ακριβώς γιατί εμποδίζεται να παράγει. Η Μέρκελ πρότεινε αυτά τα λεφτά του χρέους που κουρεύτηκαν να τα δώσουν, δηλαδή να τα χάσουν οι ιδιώτες δανειστές που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Αυτό έγινε (είναι το λεγόμενο PSI). Έτσι οι ιδιώτες πιστωτές, δηλαδή οι διάφοροι «τοκογλύφοι» όπως τους αποκαλούν οι ναζί και ο ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν το λάθος να δανείσουν εκατοντάδες δις με πολύ χαμηλό επιτόκιο σε μια χώρα που σκότωνε τη βιομηχανία της και τις μεγάλες επενδύσεις, έχασαν το 70% των χρημάτων τους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ΕΖ έχασε ένα τεράστιο μέρος της πιστωτικής αξιοπιστίας της απέναντι στους διεθνείς ομολογιούχους πράγμα που θα το πληρώσει στο μέλλον όλη η ΕΖ και η ίδια η Γερμανία. Αυτό το πολιτικάντικο κοντόφθαλμο μέτρο το πρότεινε η Μέρκελ για να μην πληρώσει το γερμανικό κράτος, δηλαδή να μην χάσουν οι γερμανοί φορολογούμενοι από τα ελληνικά ομόλογα που έχει το γερμανικό κράτος στα χέρια του. Αν τελικά πληρώσουν οι γερμανοί φορολογούμενοι για το ελληνικό χρέος η Μέρκελ θα πέσει γιατί έχει δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να δώσει ποτέ δωρεάν λεφτά των γερμανών φορολογούμενων στην Ελλάδα και γενικά στον ευρωπαϊκό χρεωμένο Νότο. Τονίζουμε ότι ως τώρα η Γερμανία, μαζί με τις άλλες δανείστριες χώρες, δίνει δεκάδες δις Ευρώ στην Ελλάδα, αλλά τα δίνει δανεικά και ισχυρίζεται στους πολίτες της, ότι θα τα πάρει πίσω, δηλαδή ότι η Ελλάδα θα πάψει κάποια στιγμή να μπαίνει μέσα και μετά θα αρχίσει να ξεχρεώνει το χρέος της. Όμως όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα των σαμποταριστών ηγετών δεν θα μπορέσει να ξεχρεώσει το χρέος της, οπότε ένα νέο κομμάτι αυτού του χρέους θα πρέπει τελικά να χαριστεί, δηλαδή να «κουρευτεί». Η Μέρκελ ισχυρίζεται ότι αυτό δεν θα χρειαστεί γιατί η Ελλάδα «πάει καλά». Η γερμανική αντιπολίτευση με κύριο εκπρόσωπο τον ρωσόφιλο Στάινμπρουκ κατηγορεί τη Μέρκελ ότι λέει ψέμματα για να κερδίσει τις εκλογές. Πράγματι η Μέρκελ λέει ψέμματα για να κερδίσει τις εκλογές. Γενικά όταν λέει αυτή και ο Σόιμπλε ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά είναι ένα ψέμμα χρήσιμο για τις εκλογές. Για να μην αναγκαστεί να πει ακόμα πιο χοντρά ψέμματα και να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα μετά τις εκλογές, απέφυγε να βάλει αυτό το ζήτημα στις εκλογές. Όμως το έκανε τελικά κεντρικό η αντιπολίτευση. Και έγινε τόσο κεντρικό και η Μέρκελ φάνηκε τόσο αδύναμη σʼ αυτό το ζήτημα ώστε τελικά η εκλογική μάχη έγινε αμφίρροπη. Όταν λέμε αμφίρροπη δεν εννοούμε ότι το SPD (το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα) μπορεί να νικήσει σε λίγες μέρες το CDU (το χριστιανοδημοκρατικό ) της Μέρκελ που εδώ και καιρό δημοσκοπικά υπερέχει συντριπτικά. Εννοούμε ότι η συμμαχία του CDU, του CSU (των χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας) και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών του Ρέσλερ, έχει τώρα, μετά τους διαξιφισμούς στο ελληνικό ζήτημα, τις ίδιες προθέσεις ψήφου με το μέτωπο των σοσιαλδημοκρατών, των πρασίνων και της «αριστεράς» των σοσιαλφασιστών της Στάζι που από κοινού κατηγορούν τη Μέρκελ για το ζήτημα της ελληνικής υπερχρέωσης. Δηλαδή ναι μεν η Μέρκελ θα έρθει πρώτη αλλά ίσως δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς την αντιπολίτευση, χωρίς δηλαδή το SPD, που είναι ιδιαίτερα ισχυρό στην άνω Βουλή, όπου αντιπροσωπεύονται τα γερμανικά κρατίδια.
Την ίδια στιγμή που η γερμανική αντιπολίτευση έχει βρει το αδύναμο σημείο της κυβέρνησης Μέρκελ και την κατηγορεί, ότι κρύβει την κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, το ΔΝΤ βγήκε να προβλέψει ότι υπήρχε ένα χρηματοδοτικό κενό πάνω από 10 δις Ευρώ για τη διετία 2014-2015 ενώ και ο Στουρνάρας προς μεγάλη δυσφορία της γερμανικής κυβέρνησης βγήκε να επιβεβαιώσει την πρόβλεψη αυτή. Τελικά η Μέρκελ και ο Σόιμπλε αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι υπάρχει πρόβλημα με την Ελλάδα, ότι ίσως χρειαστεί ένα νέο μικρό πακέτο βοήθειας, αλλά ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα χρειαστεί κούρεμα του χρέους. Πακέτο βοήθειας σημαίνει ένα νέο δάνειο στην Ελλάδα, ενώ όπως είπαμε κούρεμα είναι το χάρισμα ενός κομματιού από το χρέος, αν και σε χρήμα η διαφορά είναι μικρή. Η πολιτική διαφορά ανάμεσα σʼ αυτά τα δύο, δάνειο και κούρεμα, είναι τεράστια. Δάνειο σημαίνει για τη Γερμανία ότι μπορεί να χάσει τα λεφτά της όπως και τα υπόλοιπα που έχει δανείσει, αλλά θα τα χάσει στο μέλλον, ενώ κούρεμα σημαίνει να τα χάσει τώρα, δηλαδή να πληρώνουν τώρα οι γερμανοί φορολογούμενοι και να γίνει τώρα η Μέρκελ αναξιόπιστη. Αυτό σημαίνει είτε ότι χάνει τη εξουσία στις εκλογές ή τη χάνει μετά τις εκλογές στις οποίες είναι πολύ πιθανό να προκύψει μια εσωτερικά ανταγωνιστική κυβέρνηση CDU-SPD.
Για να οξύνει αυτούς τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς της Γερμανίας και πάνω απʼ όλα για να συντρίψει τη φιλοευρωπαϊκή γραμμή Μέρκελ-Σόιμπλε και να φέρει στην εξουσία τη φιλορώσικη του Στάινμπρουκ και των Πρασίνων, σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα ζητάει κούρεμα, όπως ζητάει και το ΔΝΤ των Ομπάμα και BRICS, όπως τελικά το ζητάει έμμεσα και το SPD. Μόνο που το SPD για να μην τα χαλάσει με τους γερμανούς ψηφοφόρους το ζητάει με τη μορφή ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ για την Ελλάδα, με το οποίο δεν προσδιορίζεται ποιές χώρες και πως θα βάλουν τα λεφτά της διάσωσης αλλά θα τα βάλουν με διεθνή μορφή. Με τη μορφή Μάρσαλ ζητάει κάθε τόσο τη βοήθεια και ο Τσίπρας, χώρια που τη ζητάει και ως κούρεμα της ΕΖ. Αυτός παριστάνει τον «αριστερό» αρχηγό όλου του ευρωπαϊκού Νότου και ζητάει μια Διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρέος του Νότου για να χώσει στα εσωτερικά της ΕΖ τη Ρωσία και την Κίνα.
Το πολιτικό νόημα του «πρωτογενούς πλεονάσματος»
Για να πετύχουν οι Σαμαράς και Βενιζέλος το κούρεμα, έχουν βάλει μπροστά τη μηχανή που σημαίνει «πρωτογενές πλεόνασμα». Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει ότι η χώρα μας παύει να δημιουργεί νέο δημόσιο χρέος. Δηλαδή σημαίνει ότι το κράτος εισπράττει περισσότερα από όσα πληρώνει, αν δεν λογαριαστούν αυτά που πληρώνει κάθε χρόνο για τα παλιά του χρωστούμενα. Το επιχείρημα των Σαμαρά- Βενιζέλου είναι χοντρικά το εξής: «Αν κύριοι Γερμανοί, τροϊκανοί και λοιποί πιστωτές καταφέρουμε να μειώσουμε τόσο πολύ τα κρατικά έξοδά μας και να αυξήσουμε τόσο πολύ τις δαπάνες μας ώστε αυτό το κράτος να μην παράγει άλλο έλλειμμα, δηλαδή αν δεν αιμορραγούμε κάθε χρόνο, εσείς θα πρέπει να μας κόψετε τον όγκο του πελώριου χρέους μας ώστε να μην κόβουμε άλλο από την ανάπτυξή μας και από το ψωμί του λαού ώστε και επενδύσεις να γίνονται και επαναστάσεις να μην έρθουν».
Για να γίνει πειστικό αυτό το επιχείρημα οικονομολογικά έχει βγει εδώ και καιρό το ΔΝΤ και έχει πει για βοήθεια στο Σαμαρά και τον Τσίπρα και προς μεγάλη οργή της Γερμανίας το εξής: «Το συσσωρευμένο χρέος της Ελλάδας είναι τόσο μεγάλο που ακόμα και αν δεν γεννηθεί καινούργιο, δηλαδή ακόμα και αν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα, δεν μπορεί πια να ξεχρεωθεί. Αυτό γιατί τα ετήσια τοκοχρεωλύσια είναι τόσο ψηλά που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της παραγωγής αλλά και τις αντοχές του λαού, οπότε με αυτόν τον όλο και πιο μικρό όγκο παραγωγής νέο χρέος θα προκύψει, νέα ύφεση και μια μόνιμη πολιτική αστάθεια, δηλαδή εξέγερση, φασισμός κλπ, οπότε και η Ελλάδα θα χρεωκοπήσει και μετά ο ευρωπαϊκός Νότος και η ΕΖ θα διαλυθεί και ο πλανήτης θα μπει σε νέα παγκόσμια κρίση. Άρα κόψτε το ελληνικό χρέος στο βαθμό που η Ελλάδα πραγματοποιώντας μεταρρυθμίσεις, κυρίως εξαθλιώνοντας τους μισθωτούς, πάει καλλίτερα και πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα».
Επίσης τη σημασία του πρωτογενούς πλεονάσματος σαν δείκτη που δείχνει συμμόρφωση και εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, και που γίνεται σαν τέτοιος πρόκριμα για περαιτέρω ενίσχυση της Ελλάδας το έχει αποδεχτεί και η Ευρωζώνη σε πρόσφατη απόφασή της.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το διεθνούς στήριξης «οικονομολογικό επιχείρημα» που κρύβεται πίσω από το νέο ιερό εθνικό στόχο που λέγεται πρωτογενές πλεόνασμα. Κρύβεται ο εξής πολιτικός εκβιασμός στην ΕΖ που τον πρώτο-εφηύραν οι «οικονομολόγοι» του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με αυτόν αν η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα δεν χρειάζεται να εξυπηρετήσει το χρέος της, δηλαδή κηρύσσει χρεωκοπία. Αυτό επειδή τάχα το κράτος δεν θα χρειάζεται νέα δανεικά για να πληρώνει τους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους. Θα τους πληρώνει με αυτά που θα εισπράττει από το εσωτερικό του. Άρα ο κάθε Σαμαράς και ο κάθε Τσίπρας ενωμένοι πια θα μπορούν να πουν στην ΕΖ και ειδικά στη Μέρκελ: «Κουρευτείτε για μια ακόμα φορά πχ κατά 50%, κλέβοντας αυτή τη φορά τους φορολογουμένους σας, που μας δάνεισαν (μαζί με το ΔΝΤ) 240 δις Ευρώ, γιατί αλλιώς βαράμε κανόνι και τα χάνετε όλα και παίρνουμε και στο λαιμό μας όλη την Ευρώπη και κάνουμε και τη Μέρκελ κιμά. Όσο για μας δεν παθαίνουμε τίποτα γιατί πια έχουμε λεφτά σαν κράτος για να πληρώνουμε τα έξοδά μας, δηλαδή τους μισθούς των υπαλλήλων μας και τις συντάξεις μας. Μην μας μιλάτε λοιπόν για νέα βοήθεια, για νέο δηλαδή δάνειο, γιατί αυτό σημαίνει νέα αύξηση του συνολικού χρέους και νέο μνημόνιο. Αλλά νέο μνημόνιο σημαίνει νέα μέτρα και νέα μέτρα σημαίνουν πτώση της κυβέρνησης, εκλογές και τον Τσίπρα στην εξουσία».
Αυτά είναι εκείνα που εν μέρει είπε και εν μέρει υπονόησε ο Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη. Ο Σαμαράς δεν είπε δηλαδή καθαρά ότι ζητάει κούρεμα γιατί αυτό θα σήμαινε ρήξη με τη Μέρκελ πριν τις εκλογές και βέβηλη συμμαχία με το SPD. Γιατί με τη Μέρκελ o Σαμαράς έχει αποφασίσει να είναι σε ενότητα για να εξασφαλίζει την υποστήριξη όλου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Έτσι ενώ ο Σαμαράς λέει ότι θέλει απλά βοήθεια, με το να λέει ότι δεν θέλει ταυτόχρονα νέα μέτρα, σημαίνει ότι δεν θέλει βοήθεια σε δάνειο, όπως το διευκρινίζουν οι Μέρκελ και Σόιμπλε, γιατί το νέο δάνειο σημαίνει κατά κανόνα κάποιες εγγυήσεις από κάποιον αναξιόπιστο δανειολήπτη, δηλαδή νέα μέτρα, μνημόνια κλπ.
Για όποιον δεν κατάλαβε στην Ευρώπη τι σήμαιναν τα λόγια του Σαμαρά βγήκε λίγο πριν ο Τσίπρας και βρυχήθηκε ζητώντας εδώ και τώρα εκλογές, δηλαδή «αν ζητήσετε νέα μέτρα από το Σαμαρά, δηλαδή αν δεν κάνετε κούρεμα, έρχομαι εγώ». Διευκρινίζουμε, για να μην νομίζει κανείς ότι ο Τσίπρας είναι λιοντάρι, ότι βρυχάται στην πραγματικότητα ένα ποντίκι, ένα θρασύτατο και επηρμένο ποντίκι που βρίσκεται μπροστά στο μικρόφωνο που του έχει στήσει εδώ και χρόνια η υπερδύναμη που τον έκανε αρχηγό της αντιπολίτευσης.
Εδώ ο καλόπιστος αναγνώστης μπορεί ίσως να ρωτήσει: Δεν είναι κάτι καλό που ο Σαμαράς πέτυχε έστω ένα πρωτογενές πλεόνασμα, και δεν είναι στο κάτω κάτω χρήσιμο να μας χαριστεί λίγο από το πελώριο χρέος μας για να ανασάνουμε σαν λαός;
Εδώ υπάρχει η εξής διπλή απάτη. Η προαναγγελλόμενη μείωση στο πρωτογενές έλλειμμα είναι μια οικονομική απάτη. Σε ένα κανονικό κράτος το πρωτογενές πλεόνασμα θα σήμαινε πρακτικά ότι το κράτος ζει καταναλώνοντας μόνο ένα μέρος από το νέο προϊόν που παράγει η κοινωνία μέσα σε κάθε νέα χρονιά. Δηλαδή το κράτος πληρώνει για μια σειρά υποχρεώσεις του και φέρνει στα ίσα τα έξοδά του με τα έσοδά του χωρίς να τρώει από το υπάρχον παραγωγικό κεφάλαιο της χώρας. Αν το κράτος φέρνει στα ίσα τα έξοδά του με τα έσοδά του τρώγοντας από το παραγωγικό κεφάλαιο της χώρας, τότε την επόμενη χρονιά η χώρα θα παράγει λιγότερο νέο προϊόν, οπότε τα έσοδα του κράτους στη νέα χρονιά θα μειωθούν, γιατί η παραγωγή θα μειωθεί και οι παραγωγοί αναγκαστικά θα πληρώσουν λιγότερους φόρους. Αν για παράδειγμα έχουμε μια κύρια κτηνοτροφική οικονομία και σε μια χρονιά οι κτηνοτρόφοι για να βγάλουν τους φόρους τους, σφάξουν τα μισά τους ζώα, θα μπορεί πιθανά το κράτος να έχει ένα πρωτογενές πλεόνασμα, όμως την επόμενη χρονιά οι φόροι που θα εισπραχθούν θα είναι λιγότερο από μισοί και το πρωτογενές πλεόνασμα θα μετατραπεί σε ένα αβυσσαλέο πρωτογενές έλλειμμα. Αυτό που κάνει η εγκληματική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι ότι έχει βάλει τη χώρα να σφάζει το παραγωγικό της κεφάλαιο για να κατασκευάσει εκείνη ένα πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα με το οποίο θα εξαπατήσει την ΕΖ . Είναι μια ανάλογη απάτη με εκείνη που έκανε η κυβέρνηση Σημίτη για να βάλει την Ελλάδα μέσα στην ΕΖ. Μια χαρακτηριστική εκδήλωση της απάτης είναι ότι η κυβέρνηση ανακοινώνει πρωτογενές έλλειμμα στο πρώτο επτάμηνο του 2013 στο 1,5 δις (χωρίς επιστροφές των κερδών 1,5 δις από τα ομόλογα της ΕΚΤ) και προϋπολογίζει ότι αυτό θα ξεπεράσει τα 2,5 δις ως το τέλος του χρόνου. Όμως την ίδια ώρα το κράτος χρωστάει σε ιδιώτες και σε επιχειρήσεις επιστροφές φόρων 6,5 δις και τα δίνει πίσω στις τελευταίες με το σταγονόμετρο και μάλιστα κάτω από την πίεση της τρόικας. Αυτά τα λεφτά που δεν επιστρέφονται αφαιρούνται από τα πιο ζωτικά για την παραγωγή κεφάλαια, τα κεφάλαια κίνησης την ώρα που η τραπεζική πίστη έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Ήδη το ΕΣΠΑ αποτυγχάνει κατά 60% γιατί οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να βάλουν ούτε το λίγο ποσοστό που τους αντιστοιχεί. Γενικά η μη πληρωμή του χρέους που έχει το κράτος σημαίνει κλείσιμο επιχειρήσεων, όπως κλείσιμο επιχειρήσεων γίνεται μέσω των φόρων που μαζεύονται από το ακριβό πετρέλαιο, από το ακριβό ηλεκτρικό, από την υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων, από τις «οικονομίες» που κάνει τάχα το κράτος με το να απολύει προσωπικό από τον οργανισμό εξαγωγών, από το ΙΓΜΕ. Τέτοιες «κρατικές οικονομίες» που σημαίνουν μειώσεις του παραγωγικού κεφαλαίου είναι οι μειώσεις των κονδυλίων των Δημοσίων επενδύσεων, που ιδίως όταν αφορούν τη συντήρηση υποδομών και δικτύων σημαίνουν ωμή καταστροφή πολύτιμου παραγωγικού κεφάλαιου. Αλλά τέτοιες καταστροφικές «οικονομίες» γίνονται και με τα πελώρια χαράτσια, όπου αυτοί που τα πληρώνουν μειώνουν καταθέσεις, δηλαδή καταστρέφουν αποταμιευμένο κεφάλαιο που ένα μέρος του θα πήγαινε στην παραγωγή, ή μειώνουν την ατομική τους κατανάλωση ώστε να κλείνουν πάλι επιχειρήσεις από έλλειψη πωλήσεων, να απολύονται οπότε κι άλλοι εργαζόμενοι, να μειώνονται οι εισφορές τους στα ταμεία, να αυξάνονται οι επιδοτήσεις από τα ταμεία ανεργίας τους και το έλλειμμα των προηγούμενων που θα πληρώνεται από το κράτος. Έτσι θα ετοιμάζεται την επόμενη χρονιά από πολλές πλευρές αύξηση του πρωτογενούς ελλείμματος.
Τέτοιο αυτοκτονικό «πρωτογενές πλεόνασμα» ετοιμάζει η συμμορία Σαμαρά-Βενιζέλου-Στουρνάρα. Τέτοιο πλεόνασμα δεν φέρνει ανακούφιση αλλά επιβάρυνση του χρέους. Ακόμα και αν το καθεστώς των απατεώνων έπειθε την ΕΖ ότι έχει αλλάξει χαρακτήρα και η ΕΖ και το ΔΝΤ τους χάριζε ένα κομμάτι του χρέους, ακόμα και ολόκληρο, αυτοί θα συνέχιζαν το σαμποτάζ με δεκαπλάσια ορμή. Γιατί κάποια από αυτά τα τοκοχρεολύσια που θα γλύτωναν οι σαμποταριστές θα τα κάνανε επιδόματα για τις στρατιές των νέων ανέργων που θα δημιουργούσαν, κάποια άλλα θα τα δίνανε για μπούκωμα στους διεφθαρμένους στρατούς των ακρίδων τους και τα πιο πολλά θα τα παραδίνανε σαν επενδυτικά κίνητρα στα ρωσοκινέζικα αφεντικά τους για να αγοράσουν όλη την χώρα τζάμπα.
Αυτά τα δάνεια, αυτά τα κουρέματα που τα φέρνουν απάτες δεν είναι κεφάλαια ανάπτυξης, ούτε καν χρήματα για την προσωρινή επιβίωση του λαού. Είναι πελώρια φορτία οπίου που θα έρθουν στα χέρια των ναρκεμπόρων που κυβερνάνε τη χώρα μας για να τα εκμεταλλευτούν με τον τρόπο που αυτοί θέλουν. Αυτή η χώρα δεν πάσχει από μη διαθέσιμα κεφάλαια. Αυτά άλλωστε θα χρειαστούν περισσότερο μετά την λήξη του πολέμου. Προς το παρόν η χώρα ανατινάζεται από σαμποτέρ που παριστάνουν τους φίλους του λαού. Αυτούς πρέπει να αποκαλύψουμε και να συντρίψουμε παίρνοντας σαν δημοκρατικός λαός και σαν πατριώτες τη χώρα μας στα χέρια μας.