OAKKE in ENGLISHΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
Η κατάληξη της υπόθεσης των «αδειών για σπουδές» του κρατούμενου ληστή Ρωμανού δικαίωσε πέρα για πέρα τη θέση της ΟΑΚΚΕ ότι επρόκειτο για καθεστωτική δουλειά «ηρωοποίησης» ενός πολιτικά αντιδραστικού ανθρώπου που καμώνεται τον επαναστάτη.
Η θέση αυτή είχε μεγάλη απήχηση σε πάρα πολλούς δημοκράτες και σε σημαντικό τμήμα αριστερών ανθρώπων στη βάση. Συνάντησε όμως και τη λάσπη του σοσιαλφασισμού, ο οποίος έκανε επίκληση στη «νεότητα» του Ρωμανού, στα «ιδανικά» του και στην «πρωτόγνωρα αξιοπρεπή» του στάση. Για όλα αυτά τοποθετηθήκαμε διεξοδικά στις 9 του Δεκέμβρη.
Σε εκείνο το άρθρο μας, αναφερόμασταν στην ανοικτή στήριξη την οποία έλαβε ο Ρωμανός και το αναρχικό στη μορφή, ναζιστικό στην ουσία ρεύμα της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς», το οποίο ο τελευταίος έχει δηλώσει ότι θαυμάζει και στηρίζει, από τον σεσημασμένο ναζιστή, παλιό στέλεχος της 4ης Αυγούστου του Κ. Πλεύρη (μαζί με τον αρχιναζί Μιχαλολιάκο), Αριστοτέλη Καλέντζη, μέσω του ιστολογίου «Μαύρος Κρίνος».
Εκεί ο σκληρός χιτλερικός Καλέντζης, ο οποίος εμφανίζεται με την πλέον φαιο-«κόκκινη», ψευτοεπαναστατική ναζιστική φασάδα των Ταγμάτων Εφόδου των Στράσερ – Ρεμ, δηλαδή ως οπαδός της «αριστερής» - εργατίστικης τάσης του κόμματος του Χίτλερ (την οποία ο τελευταίος ξεπάτωσε και εξολόθρευσε στη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, το 1934), κάνει ένα πρωτοφανές άνοιγμα στους Πυρήνες: παίρνοντας υπ’ όψη του την βαθιά περιφρόνησή τους για τις εργατικές – λαϊκές μάζες, τον πραξικοπηματισμό και την φασιστική - ελιτίστική τους έπαρση απέναντι στον μέσο άνθρωπο, που τάχα είναι «σκουληκάκι – σκλάβος του συστήματος», ο Καλέντζης αναφωνεί: Σεις οι «Πυρήνες» δεν έχετε σχέση με τη μαρξιστική επαναστατική σοσιαλδημοκρατία του 19ου αιώνα και τον επαναστατικό κομμουνισμό του 20ού! Σεις είστε δικοί μας, άριοι, ελιτιστές, μηδενιστές και μάλιστα από τους καλύτερους, μιας και σας «κυνηγάει» το κράτος και δεν έχετε πάρει βουλευτικές έδρες, όπως η «ρεφορμιστική» - στο ναζισμό της - Χρυσή Αυγή!
Γράφει στο υπό τον Καλέντζη ιστολόγιο ένας ναζιστής με το ψευδώνυμο Λοθάριος, αναπτύσσοντας τη «σκέψη Καλέντζη» και ασκώντας «κριτική» σε πολλούς κλασσικούς ακροδεξιούς που αντιπαθούν τον Ρωμανό ως τάχα «παιδί της ευρύτερης Αριστεράς»: «Στην περίπτωση του Ρωμανού και της «Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς - Φράξιας Μηδενιστών», οι ακροδεξιοί, αλλά δυστυχώς και αρκετοί εθνικόφρονης νοοτροπίας και αισθητικής ''εθνικοσοσιαλιστές'', έσπευσαν να κατατάξουν ηλιθιωδώς τόσο τον νεαρό αγωνιστή όσο και την ομάδα αυτή στην οποία συμμετείχε στον χώρο της αναρχίας και φυσικά στην ευρύτερη αριστερά. Εάν η πολιτική τους κουλτούρα άξιζε κάτι περισσότερο από την αισθητική τους, θα είχαν καταλάβει προ πολλού ότι οι «Πυρήνες της Φωτιάς» μακράν του να αποτελούν ''αριστερή'' οργάνωση, τόσο από τον τίτλο τους όσο και από την πρακτική τους παραπέμπουν σε μια αναβίωση του επαναστατικού μηδενισμού του 19ου αιώνος, ο οποίος προέτασσε τον ατομικό και ωμό ηρωισμό μιας κατηγορίας επίλεκτων αγωνιστών στην ''μαζική'', πολιτική και οικονομική ''ταξική πάλη'' των σοσιαλδημοκρατικών και μεταρρυθμιστικών κινημάτων.
Γι' αυτό και λίαν ορθώς η μαρξιστογενής αριστερά στάθηκε πάντα απέναντι σ' αυτό το φαινόμενο στηλιτεύοντάς το ως ελιτιστική και περιφρονητική προς τις μάζες στάση. Και δεν είχε άδικο, αφού επρόκειτο για μια επανεμφάνιση του αριστοκρατικού υποβάθρου του Αρίου Ανθρώπου που δεν περιμένει καμία νομιμοποίηση από τα κάτω, από την μάζα, αλλά υποκαθιστά αυτήν την τελευταία με την πάλη της μικρής και κλειστής επίλεκτης ομάδος, του ''πυρήνα'' ή της ''φράξιας'', μέσα από μειοψηφικές ενέργειες, ακατανόητες από τον μεγάλο αριθμό, τουτέστιν ''συνωμοσίες'', που στόχο έχουν τον ολοκληρωτικό και καθαρτήριο πόλεμο, την Φωτιά!
Δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι η κριτική του μαρξισμού, του υλισμού και εν τέλει ο Φασισμός ξεπήδησαν μέσα από τις τάξεις των υποστηρικτών της επαναστατικής βίας. Αν ο μηδενιστής είναι αυτός που εναντιώνεται σε όλες τις κυρίαρχες αξίες μιας κοινωνίας, τότε στον κόσμο του φιλελευθερισμού και του καπιταλισμού, όσοι πιστεύουν στη Φυλή και στο Έθνος, οφείλουν να είναι πρώτοι και οι φανατικότεροι εκ των μηδενιστών».
(Τα μαύρα και οι υπογραμμίσεις σε όλο το παραπάνω απόσπασμα είναι δικά μας)
Ο ναζιστής εδώ δε λέει ψέματα, γιατί είναι πολιτικά ερωτευμένος. Τον καταγοητεύει η βαθιά περιφρόνηση των «Πυρήνων» για νομιμοποίηση της δράσης τους «από τα κάτω», από το λαό, η νοοτροπία του «επίλεκτου», της κλειστής ομάδας, των ενεργειών μπροστά στις οποίες οι τάχα ηλίθιες μάζες στέκονται με δέος, ανήμπορες να τις εξηγήσουν.
Η «αντισυστημική» ενότητα Πυρήνων – Καλέντζη
Ο έρωτας όμως είναι αμφίδρομος, όπως είχε φανεί από την προκήρυξη των «Πυρήνων της Φωτιάς» για τη βόμβα που είχαν βάλει σε γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Ομόνοια, το 2010. Σε αυτήν την προκήρυξη, είχαν πλέξει το εγκώμιο του Καλέντζη ως «μη ρουφιάνου», δηλαδή ως τίμιου εθνικοσοσιαλιστή! Ο Μαύρος Κρίνος δεν το ξεχνά και κάνει μνεία σε εκείνο το κάλεσμα συμπόρευσης κλασσικών ναζιστών και αναρχοναζί που είχαν απευθύνει οι «Πυρήνες» γράφοντας τα εξής:
«Από πολιτικής απόψεως η «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» ήταν αυτή που με προκήρυξη της το 2010 μιλούσε για πιθανότητα σύμπλευσης με τους αντισυστημικούς εθνικοσοσιαλιστές, ενώ χαρακτήριζε ορθότατα την «Χρυσή Αυγή» ως συστημικό κόμμα και προέτρεπε μάλιστα τους αναρχικούς να μην χαίρονται με τις κατασταλτικές διώξεις κατά των «φασιστών», διότι κάλλιστα αυτές θα μπορούσαν να στραφούν και κατά των ιδίων, θέσεις που για την πλειονότητα των αριστερών της Ελλάδος φάνταζαν τότε ως κρυπτοφασιστικές! Φυσικά δεν ήταν εθνικιστές ούτε εθνικοσοσιαλιστές αλλά είχαν το θάρρος να απειλούν με χτυπήματα το κυνοβούλιο και να αναγνωρίζουν την αξία τους σε ορισμένους από τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ορίζοντας ξεκάθαρα ως βασικό και ουσιαστικό εχθρό το κράτος και το κεφάλαιο, πράγμα ανήκουστο μέχρι τούδε στην Ελλάδα τόσο εξ' αριστερών, όσο και εξ' ακροδεξιών».
Η φιλοναζιστική ρητορεία της ψευτοαριστεράς
Πράγματι για την πλειονότητα των αριστερών ανθρώπων στη χώρα μας αυτές οι θέσεις των «Πυρήνων» και φαντάζουν ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ όχι κρυφοφασιστικές, αλλά ανοιχτά ναζιστικές. Ωστόσο, οι ηγεσίες της ψευτοαριστεράς, κύρια των ΣΥΡΙΖΑ – ψευτοΚΚΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δε τις έκαναν ποτέ γνωστές στις μάζες, ούτε καν στη βάση τους, αντιθέτως έκαναν «πολεμική» στους ναζιστές της Χ.Α. με επιχειρήματα ίδια με εκείνα των Πυρήνων και του Καλέντζη: η Χρυσή Αυγή είναι κατ΄αυτούς κακή, όχι τόσο γιατί είναι ναζιστική, αλλά επειδή είναι γενικά αστική πουλημένη στους «εφοπλιστές» και στο «σύστημα», και απλώς φωνάζει λίγο υπέρ του λαού για ξεκάρφωμα. Δεν είναι δηλαδή κατά του κνίτες κύριος εχθρός, αλλά φίλος – υπάλληλος του κύριου εχθρού, που είναι οι φιλελεύθεροι και η κλασσική, δυτικού τύπου αστική τάξη.
Αυτή δεν είναι όλη – όλη η γραμμή του «Ριζοσπάστη», των Μπογιόπουλων, των δήθεν «αντιχρυσαυγίτικών» βίντεο που έβγαζε η «Κ»ΝΕ; Αυτή δεν είναι στο βάθος και η βάση της γραμμής των «συνταγματολόγων» του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη η Χ.Α. να μην βγει ποτέ παράνομη, γιατί τάχα μετά θα βγει παράνομη και η Αριστερά, πράγμα που αυτομάτως τοποθετεί την αριστερά στο ίδιο τάχα αντισυστημικό αντι-αστοφιλελεύθερο με τους ναζί ;
Άλλωστε, το εντελώς ξεχωριστό πάθος του ΣΥΡΙΖΑ – σε κοινοβουλευτικό μάλιστα επίπεδο – υπέρ του Ρωμανού, πάθος το οποίο δεν έχει επιδείξει ποτέ ξανά για δικαιώματα κρατουμένου στις πράγματι άθλιες και τριτοκοσμικές ελληνικές φυλακές, απόδειξαν ακόμη πιο καθαρά τις εκλεκτικές συγγένειες των κυβερνητικών κνιτών του Τσίπρα (αλλά και των κλασσικών κνιτών του Κουτσούμπα) με τους «επαναστάτες» αναρχοφασίστες.
Ας πούμε όμως ότι ο Καλέντζης – Μαύρος Κρίνος δε συγκροτεί μαζικό ρεύμα, οπότε θα μπορούσε να κατηγορηθεί ως προβοκάτορας για να «λερώσει» δήθεν τους Πυρήνες και το Ρωμανό. Χώρια από την προκήρυξη της Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ) του 2010, στην οποία ουδέποτε έγινε κριτική από την ψευτοαριστερά ούτε αυτοκριτική από τις ΣΠΦ, δεν έχει γραφτεί ούτε αράδα καταγγελίας της «προβοκάτσιας» ούτε από το Ρωμανό, ούτε από την οργάνωση στην οποία αυτός «ορκίζεται». Και γιατί να γραφτεί άλλωστε; Το κάλεσμα της προκήρυξης στους «αντισυστημικούς» ναζήδες ήταν ξεκάθαρο και η ανταπόκρισή τους, έστω και με λίγα χρόνια καθυστέρηση, είναι μάλλον καλοδεχούμενη από τους «γεμάτους λύσσα» αναρχοφασίστες, που αποδείχτηκε πια ότι έχουνε όλη τη Βουλή, ναζήδες, δεξιούς και ψευτοαριστερούς στα πόδια τους.
Και η Χρυσή Αυγή με το Ρωμανό
Τα δύσκολα για τον καθεστωτικό «ήρωα» Ρωμανό και το συνάφι του έρχονται όμως από την υποστήριξη που τους παρείχε ξεκάθαρα, με άρθρο της πριν τελειώσει η απεργία πείνας, η γυναίκα του Νο2 της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, Χρήστου Παππά, Ειρήνη Δημοπούλου – Παππά, με άρθρο γραμμής.
Η Δημοπούλου, που κρατάει τα κλειδιά της «μετωπικής» εφημερίδας των ναζί «Εμπρός» (η οποία στοχεύει στο πιο πλατύ ακροδεξιό κοινό), έγραψε στις 9 του Δεκέμβρη, δηλαδή πριν τη λήξη της απεργίας πείνας του Ρωμανού, άρθρο στη στήλη «ΕΓΕΡΘΗΤΙ» της ναζιστικής φυλλάδας, στο οποίο παίρνει ξεκάθαρή θέση υπέρ του, χωρίς να του ασκεί επί της ουσίας καμία κριτική, ούτε για τα μάτια, αλλά αντίθετα επαινώντας τον:
«Είναι θέση μας σαφής και ευθεία: Ο Νίκος Ρωμανός δικαιούται εκπαιδευτική άδεια. Καθήκον και αποστολή του σωφρονιστικού συστήματος είναι να σωφρονίζει. Ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει από την Παιδεία; Είναι δικαίωμα του νεαρού άνδρα να σπουδάσει. Και η Δικαιοσύνη οφείλει να επιτρέψει στον νεαρό να ακολουθήσει τον δρόμο της γνώσης και της μόρφωσης που με κόπο επέλεξε.
Δεν έχει σημασία εάν ο έγκλειστος νεαρός είναι τρομοκράτης ή όχι. Εάν διέπραξε ληστεία ή εάν αυτοπροσδιορίζεται ως «αντάρτης πόλης». Θα κριθεί για τις πράξεις του. Το φρόνημα δεν διώκεται. Ποιος άλλωστε αληθινός εγκληματίας θα έφευγε ένοπλος από τον τόπο του εγκλήματος χωρίς να πυροβολήσει , αλλά και χωρίς να βλάψει τον αιχμάλωτό του;»
Τέτοια αβρότητα και «δημοκρατικότητα» από τους χιτλερικούς, η οποία δεν δίωκαν απλώς το φρόνημα, αλλά και τη φυλετική καταγωγή, φυτεύοντας μια σφαίρα στο κεφάλι των εβραίων ή καίγοντάς τους στα κρεματόρια, είναι συγκλονιστική! Ο Ρωμανός, εκτός των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ψευτοΚΚΕ – ΔΗΜΑΡ και του πάντα «έτοιμου» για «αριστερές ενότητες» ΠΑΣΟΚ, πήρε τελικά μαζί του στη Βουλή, εχτός από τους ΑΝΕΛ και σχεδόν όλη τη ΝΔ, ΚΑΙ τη Χρυσή Αυγή!
Τέτοια ενότητα, με τέτοιο πάθος, και μάλιστα για κρατούμενο «επαναστάτη», με γραμμή «λύσσας – καταστροφής» και αντικειμενικά φασισμού, δεν έχει ματαγίνει στην ιστορία. Και μάλιστα με τόσους «χρήσιμους ηλίθιους», που προσπαθούσαν επί μέρες να μας πείσουν από τηλεόρασης και Διαδικτύου ότι όλη η δημοκρατία στην πατρίδα μας κρινόταν από το αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα έπαιρνε άδεια για να πηγαίνει πού και πού στο ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων!
Ο σοσιαλφασισμός κουμπάρος στο πάντρεμα ναζί – αναρχοφασιστών
Την όσμωση των δύο αυτών αντιλαϊκών τεράτων, ναζί και αναρχοφασιστών, αλλά και ευρύτερα ακροδεξιάς και «επαναστατικής» ψευτοαριστεράς μόνο μια πραγματική Αριστερά θα μπορούσε να την καταγγέλλει και να την αποκαλύπτει και γι΄αυτό η ΟΑΚΚΕ, την τελευταία 20ετία, την τονίζει με τόση έμφαση.
Οι αριστεροί άνθρωποι, που τώρα μαθαίνουν για τούτα τα παρά φύση παντρέματα, θα πρέπει στα σοβαρά πια να αναρωτηθούν: έγιναν οι ναζί προοδευτικοί και επαναστάτες ή μήπως αυτοί που εμφανίζονται σήμερα σαν «άκρα επανάσταση» έγιναν φασίστες και ναζιστές;
Και παραπέρα, αφού προφανώς ισχύει το δεύτερο, γιατί οι ηγεσίες της λεγόμενης αριστεράς, «ρεφορμιστικής» και «επαναστατικής», δεν στηλιτεύουν και δεν αποκαλύπτουν, αλλά αντίθετα χαϊδεύουν αυτούς ακριβώς τους υπεραντιδραστικούς Πυρήνες – Ρωμανούς και σία, αποδίδοντάς τους φωτοστέφανα;
Μα γιατί αυτό που κάνει η ΣΠΦ με τον Καλέντζη και τελικά με τη Χρυσή Αυγή σε επίπεδο «επαναστατικού» περιθωρίου (που αποδεικνύει μάλιστα ότι η βόμβα της ΣΠΦ του 2010 στη Χρυσή Αυγή ήταν προβοκάτσια για να την ηρωοποιήσει και να την κάνει θύμα – μεγάλο κόμμα), το κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους φαιούς εθνικοφασίστες αντισημίτες των ΑΝΕΛ του Καμμένου, με πρώτο ραντεβού τους Αγαναχτισμένους το 2011. Το έχει κάνει από τη δεκαετία του ‘90 το ψευτοΚΚΕ, συνεργαζόμενο με την σωβινίστρια Κανέλλη, με πρώην χουντικούς, με απόστρατους καραβανάδες «για την εθνική άμυνα». Το έχει κάνει η ΔΗΜΑΡ, ξεπλένοντας τους ακροδεξιούς Σαμαράδες και τους εοκαβίτες φιλοναζί Μπαλτάκους σε κυβερνητικό επίπεδο. Το έχει κάνει τέλος ο καλυμμένος κνίτης Καζάκης μέσα στο φαιο-«κόκκινο» ΕΠΑΜ του.
Είναι η πολιτική του φαιο-«κόκκινου» μετώπου κατά του δημοκρατισμού, του λαού, της εθνικής ανεξαρτησίας και του διαφωτισμού, που παίρνει τη μορφή της «αντικαπιταλιστικής» ή «αντινεοφιλελεύθερης» πάλης ενάντια στην «ψευδεπίγραφη αστική δημοκρατία και τον ληστρικό καπιταλισμό».
Η διαφορά είναι ότι για τους μαρξιστές την ψευδεπίγραφη αστική δημοκρατία ο λαός θα την ξεπεράσει τσακίζοντας το αστικό κράτος και φτιάχνοντας το δικό του, λαϊκό κράτος, όταν δεν θα αντέχει πια την πολιτική καταπίεση από τον ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη και θα είναι έτοιμος και αποφασισμένος να κάνει το άλμα, με πρωτοπόρα δύναμη και οργανωτή του το κομμουνιστικό, επαναστατικό εργατικό κόμμα, σε συνθήκες επαναστατικής κρίσης (μετά από πόλεμο, πολιτική κατάρρευση της αστικής τάξης, εξέγερση ενάντια σε ετοιμόρροπη διχτατορία κλπ.). Αυτό θα είναι το κράτος της λαϊκής, σοσιαλιστικής δημοκρατίας, το οποίο θα έχει ενσωματώσει όλα τα επιτεύγματα του αστικού και προλεταριακού - μαρξιστικού διαφωτισμού, καθώς και όλη την τεχνική - παραγωγική και πολιτιστική πρόοδο της καπιταλιστικής εποχής.
Αντίθετα, οι φαιο-«κόκκινοι» φασίστες, φονιάδες και μηδενιστές πολεμάν την αστική δημοκρατία από τα δεξιά, από την πλευρά του μεσαίωνα, του παπά, του βυζαντινού σκοταδισμού, του ιρρασιοναλισμού, της δουλοχτησίας και τελικά της βαρβαρότητας. Αυτοί πολεμούν την αστική δημοκρατία από την πλευρά του κανίβαλου. Και σήμερα παγκόσμιο κέντρο αυτής της ιδεολογικής γραμμής και αντίληψης είναι ο πιο σάπιος, ο πιο φασιστικός, ο σχετικά πιο αδύναμος οικονομικά αλλά πανίσχυρος στρατιωτικά και διπλωματικά ιμπεριαλισμός: ο ρώσικος και δίπλα του ο κινέζικος σοσιαλιμπεριαλισμός, δηλαδή οι υπερσυγκεντρωμένες κρατικομονοπωλιακές αστικές τάξεις που πρόκυψαν από την προδοσία των δύο πρώτων επιτυχημένων επαναστάσεων των κολασμένων αυτού του πλανήτη, της ρώσικης και της κινέζικης. Αυτό εκφράζει η ιδεολογική γραμμή του συμβούλου του Πούτιν, Αλέξανδρου Ντούγκιν («Η Τέταρτη Πολιτική Θεωρία») για ενότητα φασιστών και «κομμουνιστών» κατά του «επάρατου δυτικού φιλελευθερισμού».
Εκεί, στη Μόσχα, βρίσκονται τα αφεντικά της Χρυσής Αυγής και του ΣΥΡΙΖΑ, άρα εκεί και οι προστάτες των εκτρωματικών γάμων Καλέντζηδων – Πυρήνων και συντροφιάς. Όλος αυτός ο συρφετός θα αποτελέσει υλικό εξουσίας στην επαπειλούμενη σοσιαλναζιστική διχτατορία των υποταχτικών της Ρωσίας. Οι δημοκράτες, με πρωτοπόρους τους πραγματικούς αριστερούς, πρέπει να ενωθούν σε ένα πλατύ, δημοκρατικό και αντιφασιστικό μέτωπο και να τους συντρίψουν.