Δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στις παγκόσμιες αντιστάσεις στο νεοχιτλερικό άξονα η πρόσφατη παλατιανή μεταβίβαση εξουσίας στη Συρία παρά το πελώριο μίσος που έχει στη Ρωσία αλλά και στην έκπτωτη πλέον ηγεσία Ασαντ ο καταβασανισμένος συριακός λαός. Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα αυτή τη μεταβίβαση δεν μπορεί παρά να την έχει οργανώσει η κατοχική υπερδύναμη, η πουτινική Ρωσία για να βαθύνει παραπέρα την εξουσία της στη χώρα αλλά και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή. Αυτό το έχει πετύχει σήμερα σχηματίζοντας ένα πλατύ μέτωπο εξωτερικών φιλικών της δυνάμεων (Τουρκία και Ιράν στις οποίες ήδη έχει μοιράσει κομμάτια εξουσίας) όπως και φιλικών της εσωτερικών δυνάμεων υπό την ηγεσία των πιο ρωσόδουλων τμημάτων του καθεστώτος Ασαντ από τη μια πλευρά  και των ισλαμοφασιστών του HTS* (Χαγιάτ Ταχρίρ-Αλ Σαμ) από την άλλη. Αυτό το τελευταίο αδίστακτο και πολιτικο-ιδεολογικά υπερευέλικτο ισλαμοναζιστικό  έκτρωμα, όπως τονίζαμε σε κείμενα μας εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, η ρωσική πολιτική συστηματικά το ενίσχυε πρακτικά την ίδια ώρα που στα λόγια το καταδίκαζε. Γράφουμε ένα πιο αναλυτικό κείμενο για αυτές τις εξελίξεις στη Συρία και ελπίζουμε να το έχουμε έτοιμο αρκετά σύντομα.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

 (To άρθρο αυτό γράφτηκε πριν από τις επιθέσεις στο Παρίσι)

Εξαιτίας της άθλιας υποχωρητικής στάσης της μονοπωλιακής Δύσης απέναντι στη ρώσικη τραμπουκική επέμβαση στη Συρία, το Κρεμλίνο έχει καταφέρει σήμερα να βρίσκεται στο επίκεντρο των διπλωματικών κινήσεων πάνω στο συριακό.

Πολύ γρήγορα από την έναρξη της ανοιχτής επέμβασης οι ρώσοι επιθετιστές ενέτειναν τις αεροπορικές τους επιθέσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την προέλαση του αιμοσταγούς καθεστώτος της Δαμασκού στα βόρεια του κυβερνείου Χάμα κοντά στα παράλια.

Οι εκτιμήσεις μας για τις συριακές εξελίξεις, το ότι δηλ. δε συνέβη εκεί το Δεκέμβρη καμία πραγματική αλλαγή καθεστώτος παρά ένα παλατιανό πραξικόπημα ενορχηστρωμένο από τη ρωσική νεοχιτλερική υπερδύναμη και το ότι η τελευταία ενώ παριστάνει την αδυνατισμένη κερδίζει στρατηγικά θέσεις πολύ περισσότερες από όσες διατηρούσε ως χθες, αρχίζουν ήδη να επιβεβαιώνονται.    

Πρώτα-πρώτα επιβεβαιώνεται αυτό που γράφαμε στο άρθρο με τίτλο «ΣΥΡΙΑ: Η ρωσική υπερδύναμη κάνει την πιο μεγάλη της προέλαση στη Μέση Ανατολή την ώρα που η περικυκλωμένη Δύση πανηγυρίζει» σε σχέση με τη φύση του καθεστώτος μετά τις 8 Δεκέμβρη: ότι «η νέα συριακή κρατική εξουσία θα είναι ένα κράμα των πιο ρωσόφιλων στοιχείων της πανίσχυρης παλιάς ασαντικής γραφειοκρατικής μηχανής συν τα ηγετικά στελέχη της Ταχιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) κάτω από την ηγεσία της δεύτερης».  

Σε μια πραγματική επαναστατική αλλαγή ο κρατικός μηχανισμός του παλιού καθεστώτος διαλύεται εκ βάθρων για να δημιουργηθεί ένας καινούργιος, είτε εκκαθαρίζεται από τα στελέχη που περισσότερο το στήριζαν και τρέφονταν απ’ αυτό. Σε κάθε περίπτωση δεν αυξάνεται η δύναμή του απέναντι στο λαό, όπως έκανε η νέα συριακή κυβέρνηση με την εξαγγελία ότι θα πολλαπλασιάσει τις αμοιβές της κρατικής υπαλληλίας, της ίδιας που υπηρετούσε προηγούμενα το καθεστώτος Άσαντ. Συγκεκριμένα, δεν πέρασε ένας μήνας από την κατάληψη της Δαμασκού και ο νέος υπουργός οικονομικών της χώρας προανήγγειλε για τον επόμενο μήνα αύξηση 400% στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων! Στο μεταξύ οι αξιωματικοί του ασαντικού στρατού σπεύδουν μαζικά να παρουσιαστούν στις νέες αρχές, να παραδώσουν τα όπλα τους και να λάβουν προσωρινή ταυτότητα που τους παρέχει αμνηστία και ελευθερία μετακίνησης. Όλα γίνονται με υποδειγματική τάξη και ησυχία, όπως αρμόζει σε μια σωστή μετάβαση εξουσίας από ένα εθνικοφασιστικό καθεστώς σε ένα ισλαμοφασιστικό.