Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πρόσφατα η κυβέρνηση της Τανζανίας αποφάσισε να διακόψει την κατασκευή του λιμανιού Μπαγκαμόγιο που χρηματοδοτείται από το κινεζικό κράτος. Το έργο υπογράφηκε στα 2013 και φιλοδοξεί να δημιουργήσει το μεγαλύτερο λιμάνι στην ανατολική Αφρική, όμως ο νυν πρόεδρος της χώρας Τζον Μανγκουφούλι το απέρριψε χαρακτηρίζοντάς το «εκμεταλλευτικό και επικίνδυνο». Είπε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι οι κινέζοι χρηματοδότες έθεσαν «σκληρούς όρους που μόνο τρελοί θα μπορούσαν να τους αποδεχτούν» (The Economic Times, 6/7).

Ο νόμος για την ασφάλεια, που οδηγεί στην κατάλυση της αυτονομίας του Χονγκ Κονγκ και καταπατά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του πληθυσμού του, τέθηκε σε ισχύ στις 30/6. Ο νόμος αυτός ορίζει για την ειδική διοικητική περιοχή του Χονγκ Κονγκ πως οι περιπτώσεις που σχετίζονται με εγκλήματα απόσχισης, υπονόμευσης, τρομοκρατίας και συνέργειας με ξένες δυνάμεις θα δικάζονται από δω και μπρος στην ηπειρωτική Κίνα. Ακόμα ανοίγεται ο δρόμος για την επίβλεψη των τοπικών αρχών από το νέο «Γραφείο για την περιφρούρηση της εθνικής ασφάλειας» που θα στέλνει εκεί τους πράκτορές του ενώ οι τοπικοί δικαστές θα μπορούν να διορίζονται από την κυβέρνηση και να δικάζουν με μυστικές διαδικασίες. Ακόμα πιο προκλητική είναι μία αμφιλεγόμενη διάταξη σύμφωνα με την οποία οποιοσδήποτε οπουδήποτε είναι υπόλογος αδικημάτων θα μπορεί να συλλαμβάνεται και δικάζεται με την είσοδό του στο έδαφος του Χονγκ Κονγκ. Όπως εξηγεί ο ειδικός στην κινεζική νομοθεσία Ντόναλντ Κλαρκ, η διάταξη αυτή «διεκδικεί εξωεδαφική δικαιοδοσία πάνω σε κάθε άτομο στον πλανήτη» (FinancialTimes, 10/7)!

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 Στις αρ­χές του μή­να η κυ­βέρ­νη­ση των ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ πού­λη­σε το 24% ε­νός τμή­μα­τος της ΔΕ­Η, του ΑΔ­ΜΗ­Ε, στην Κί­να. Πρό­κει­ται για μια α­κό­μα πε­ρί­πτω­ση ι­διω­τι­κοποί­η­σης που εί­ναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κι­νέ­ζι­κη κρα­τι­κο­ποί­η­ση ε­νός στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας κρα­τι­κού ελ­λη­νι­κού πε­ριου­σια­κού στοι­χεί­ου. Με­τά το λι­μά­νι που Πει­ραιά, και τον λι­γνι­τι­κό σταθ­μό της ΔΕ­Η στη Φλώ­ρι­να που θα τον φτιά­ξει και θα ε­λέγ­χει η Κί­να τώ­ρα πω­λεί­ται κα­τά έ­να μέ­ρος του και ο Δια­χει­ρι­στής με­τα­φο­ράς η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας.

 

Όσο ο χρόνος περνά, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι η παράταση της κρίσης δεν ωφελεί κανέναν άλλον παρά το ρωσοκινεζικό άξονα και τους ντόπιους ή ξένους φίλους του. Γιατί αυτός που αγοράζει πάνω στην κρίση σε εξευτελιστικές τιμές στρατηγικής σημασίας κρατική περιουσία, είναι αυτός που ωφελείται από την κρίση και γι αυτό πρέπει για κάθε λογικό άνθρωπο να είναι ο πρώτος ύποπτος ότι την προκάλεσε.

 

Στις 2 Δε­κέμ­βρη η τρι­με­λής η­γε­σί­α του Occupy Central, α­πο­τε­λού­με­νη α­πό τους πανε­πι­στη­μια­κούς Μπέ­νυ Τά­ι, Τσαν Κιν Μαν και τον κλη­ρι­κό Τσου Γιου Μιν­γκ, ζήτη­σε α­πό τους κα­τα­λη­ψί­ες του κέ­ντρου να α­πο­χω­ρή­σουν “για την α­κε­ραιό­τη­τα και την α­σφά­λεια των συ­γκε­ντρωμένων” α­να­κοι­νώ­νο­ντας το τέ­λος της πολι­τι­κής α­νυ­πα­κο­ής (βλ. El Pais, 2/12).