"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Το «καθώς πρέπει», πλειοψηφικό και γι αυτό κατεξοχήν καθεστωτικό κίνημα του «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική», το οποίο έχει σαν τον πιο μαζικό κοινοβουλευτικό οργανωτή και εκφραστή του τη ΝΔ και σχεδόν όλη την εκκλησιαστική ηγεσία, είναι η πραγματική βάση για τη μεγάλη δύναμη που παίρνει τώρα το χρυσαυγίτικο-πουτινικό νεοναζιστικό ρεύμα που ηγείται σε αυτές εδώ τις κινητοποιήσεις. Άλλωστε πέρα από τη γενική πολιτική κάλυψη είναι αδύνατο να διοργανωθούν τέτοιου είδους μαζικές εκδηλώσεις χωρίς να έχουν την υποστήριξη από ισχυρές κομματικές φράξιες της ΝΔ, μαζικούς φορείς, δήμαρχους, συλλόγους γονιών, και πάνω απ όλους τους μητροπολίτες αυτών των περιοχών που έχουν αποδείξει ότι μπορούν πλατειά να κινήσουν το συνήθως πολιτικά συντηρητικό ποίμνιό τους και εν προκειμένω τους μαθητές μέσω των γονιών.
Στην ουσία τα παιδιά επιχειρούν να κάνουν τώρα αυτό που κάνανε οι γονείς τους μόλις πριν λίγους μήνες όταν με επικεφαλής τη «Χρυσή Αυγή», τους παπάδες, τη ΝΔ, και τον σοβινιστή, φιλοναζιστή πια, «εθνικό βάρδο» Θεοδωράκη, πλημμύριζαν τις πλατείες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για να αλλάξουν σώνει και καλά και μάλιστα ολοκληρωτικά το όνομα μιας άλλης χώρας, όπως το είχαν κάνει και 26 χρόνια πριν με επικεφαλής τότε το ΠΑΣΟΚ. Όμως οι γονείς δεν το κάνανε αυτό ερήμην των υπόλοιπων κομμάτων. Αυτά τα συλλαλητήρια δεν είναι απλά καμώματα κάποιων μεγάλων κυβερνητικών κομμάτων της αστικής τάξης, παλιά του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της ΝΔ, αλλά ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος καθώς κανένα από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα όχι μόνο δεν τα καταδίκασε ποτέ σαν φασιστικά στη γραμμή τους, αλλά και τότε και σήμερα επικαλούμενα τη μαζικότητά τους δήλωναν και δηλώνουν πως τα σέβονται (Δες κυβέρνηση Συριζα για τα τελευταία μεγάλα συλλαλητήρια). Λες και έπρεπε να είναι σεβαστές οι εξαιρετικά μαζικές συγκεντρώσεις των φασιστών στις χώρες που λίγο μετά ματοκύλισαν τον κόσμο. Όμως οι τελευταίες μαθητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις έχουν την εξής διαφορά με τα συλλαλητήρια που προηγήθηκαν: ότι στην αντι-εθνομακεδονική πλατφόρμα και τα συνθήματα των πρώτων έχει μπει ολόκληρη η γραμμή των ναζιστών στα εθνικά: έχει μπει δηλαδή ο ελληνικός επεκτατισμός σε βάρος και του τουρκικού, και του κυπριακού και του αλβανικού λαού, καθώς και η καταγγελία όλων των μη σοβινιστών πολιτικών σαν προδοτών. Είναι δηλαδή μόλις τώρα που έχει έρθει στην επιφάνεια όλος ο ταγματασφαλίτικος, βόθρος που έμενε σκεπασμένος για δεκαετίες και που την ιδεολογική πλατφόρμα του την έφερε στην επιφάνεια, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο ο προβοκάτορας Παπανδρέου με τη βοήθεια των αποστατών και πρακτόρων του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ-Σύριζα.
Χωρίς αυτούς τους τελευταίους θα ήταν αδύνατο να υπάρξει ποτέ το μαζικό κίνημα βάσης του φασισμού, δηλαδή αυτό του συνθήματος «η Μακεδονία είναι μόνο μία» γιατί αυτοί έχουν δηλητηριάσει και εξουδετερώσει την καρδιά κάθε αντιφασισμού, που είναι η αριστερά. Είναι η ψεύτικη αριστερά που έδωσε αέρα στους οπαδούς της «Μίας Μακεδονίας» συμφωνώντας μαζί τους στο καίριο ζήτημα ότι δεν υπάρχει κανένα μακεδονικό έθνος, οπότε το κράτος που έχει σκέτο το όνομα Μακεδονία πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει το όνομά του, προσθέτοντας κάτι σε αυτό ώστε να του αφαιρεθεί ο εθνικός χαρακτήρας. Αυτή η γραμμή απαιτεί μια εγχείρηση σε έναν άλλο λαό, που πρέπει να παραδεχτεί επιτέλους ότι δεν έχει εθνική ταυτότητα και σαν τέτοια είναι στην πράξη ακόμα πιο βρώμικη και ακόμα πιο διασπαστική για τους εθνικά Μακεδόνες αλλά και για τη διεθνή κοινή γνώμη από την ωμή και διεθνώς απομονωμένη επιθετική γραμμή της ΝΔ και των ναζί για το «Καμιά άλλη Μακεδονία και Κανένας άλλος Μακεδόνας». Ιδεολογικά η διαφορά των ψευτοΚΚΕ ΣΥΡΙΖΑ με τους Ναζί και τη ΝΔ στο μακεδονικό είναι μόνο ποσοτική ως προς το πόσο πρέπει να βιαστεί ένας λαός και όχι ποιοτική. Η χειρότερη συνέπεια και ταυτόχρονα η αποκάλυψη της φύσης της κοινής γραμμής του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ για το μακεδονικό είναι η άρνησή τους ότι υπάρχει εθνική μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, ακριβώς όπως την αρνούνται και οι φασίστες. Μάλιστα το βασικό επιχείρημα των ψευτοΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ότι πρέπει να αλλάξει το όνομα είναι για να μην μπορεί να υπάρχει κοινός εθνικός χαρακτήρας για τους μακεδόνες στις δύο χώρες, οπότε οι εδώ μακεδόνες θα μπορούν τάχα να επιχειρήσουν απόσχιση εδάφους για λογαριασμό των γειτονικών μακεδόνων, μια συκοφαντία που με τόση σαφήνεια η εθνική μακεδονική μειονότητα έχει καταδικάσει. Η βαθειά ταύτιση του φασισμού και του σοσιαλφασισμού οφείλεται εδώ στο ότι και οι δύο θέλουν να κρύψουν την εθνοεκκαθαριστική ιστορία του ελληνικού σοβινισμού σε βάρος όλων των εθνικών μειονοτήτων που υπήρξαν στη χώρα μας. Αυτό που κάνουν αντικειμενικά οι σοσιαλφασίστες στο μακεδονικό είναι απλά να προετοιμάζουν ιδεολογικά την εθνοκάθαρση που θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν με φυσικό τρόπο οι φασιστοναζήδες. Αυτός είναι ο πάτος της προδοσίας από το ψευτοΚΚΕ σε βάρος των μακεδόνων του ΔΣΕ που πέθαναν για τη λευτεριά και τη δημοκρατία στην Ελλάδα παλεύοντας δίπλα στους έλληνες συντρόφους και συμπολίτες τους.
Γι αυτό το λόγο δεν μπορούν κατά κανένα τρόπο να αποτελέσουν πραγματικό ανάχωμα στο φασιστικό κίνημα οι κούφιες και ανώδυνες τάχα αντιεθνικιστικές πλατφόρμες που κατεβάζουν σαν απάντηση στο ναζιφασιστικό μέτωπο το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με τους εξωκοινοβουλευτικούς συμμάχους τους στα δύο μαθητικά τους μέτωπα. Το ένα μέτωπο είναι τα γνωστά Συντονιστικά μαθητών του ψευτοΚΚΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και το άλλο είναι η Πρωτοβουλία μαθητών και σχολείων ενάντια στο φασισμό /εθνικισμό.
Η κοινή γραμμή δουλεύει και εδώ. Δηλαδή δεν υπάρχει- και δεν θα μπορούσε να υπάρχει- καμιά ουσιαστική επιχειρηματολογία κατά του κινήματος βάσης των ναζιστών για τη «μια και μόνη Μακεδονία» πέρα από τα άσφαιρα κλισέ του τύπου «δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους γειτονικούς λαούς». Εννοείται πουθενά δεν γίνεται κουβέντα για κάποια καταπιεσμένη υπαρκτή μειονότητα, πουθενά καταγγελία κάθε αλλαγής ονόματος μιας άλλης χώρας, ενώ δεν καταγγέλλεται η ελεεινή στάση της ΝΔ και φαίνεται σαν οι ναζήδες να βγήκαν με τόσους μαθητές πίσω τους από το πουθενά. Αυτό δεν είναι παρά εσκεμμένη υποτίμηση του πραγματικού θανάσιμου κινδύνου που αντιπροσωπεύει ενα φασιστικό μαθητικό κίνημα. Η απόδειξη είναι ότι γίνονται τα πάντα σε όλες τις ανακοινώσεις αυτών των Συντονιστικών και Πρωτοβουλιών για να φύγει το κέντρο της απάντησης από το κεντρικό πολιτικό επίπεδο στο οποίο το βάζουν οι φασίστες καλώντας σε αντίσταση στην «εθνική προδοσία» και να πάει κάτω στο σχολικό εκπαιδευτικό, (όπου μπαίνει βέβαια η γνωστή αντιδραστική ψευτοταξική πλατφόρμα των σαμποταριστών υπέρ ενός ακόμα πιο παρασιτικού ξεκομμένου από την παραγωγή σχολείου),λέγοντας ότι το εκπαιδευτικό –ταξικό είναι το ουσιαστικό για τους μαθητές και ότι το ζήτημα της εθνικής προδοσίας όλου του πολιτικού κόσμου που βάζουν οι ναζί, δηλαδή της δικτατορίας που ετοιμάζουν, είναι μόνο αποπροσανατολισμός (https://antarsya.gr/node/5085 καιhttps://tvxs.gr/news/ellada/protoboylia-mathiton-enantia-stis-ethnikistikes-katalipseis). Γι αυτό τόσο το ψευτοΚΚΕ όσο και ο Σύριζα απαντάνε ως τώρα μόνο με τους μαθητές τους στις ναζιστικές εκδηλώσεις που έχουν σαν εργαλείο τους μαθητές ενώ τα ίδια τα κόμματα δεν καταγγέλλουν κεντρικά με έμφαση και δεν κάνουν κεντρικό πολιτικό ζήτημα αυτό το αίσχος. Το πιο εξοργιστικό πάντως που κάνουν όλοι τους κυρίως το ψευτοΚΚΕ και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ότι απαντούν στην πατριωτική δημαγωγία των χρυσαυγίτικων κινητοποιήσεων κατηγορώντας τους ότι δεν μπορεί να είναι πατριώτες όταν «στέκονται προσοχή στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ». Δεν υπάρχει πιο μεγάλος αποπροσανατολισμός των μαθητών και του λαού ως προς το που βρίσκονται οι αληθινές διεθνείς συμπάθειες των ναζί, οπότε και οι μεγαλύτεροι διεθνείς εχθροί των δημοκρατών, από το να κατηγορεί κανείς τους ναζήδες ότι είναι νατοϊκοί και φιλοΕΕ την ώρα που αυτοί είναι ακριβώς αντίθετα αντινατοϊκοί, αντιΕΕ και κόκκαλο ρωσόφιλοι. Πραγματικά μόνο σοσιαλφασίστες θα διαστρέβλωναν τόσο ξεδιάντροπα την πραγματικότητα την ώρα μάλιστα που ενάντια στη συμφωνία των Πρεσπών, που αυτήν πρώτα απ όλα καταδικάζουν τα φασιστικά συλλαλητήρια, είναι η Ρωσία και υπέρ της το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Εμείς είμαστε καθαρά ενάντια στη συμφωνία των Πρεσπών θεωρώντας την σαν βιασμό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και καταγγέλλουμε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που θέλουν να την επιβάλουν με το ζόρι στους εθνικά Μακεδόνες, αλλά είμαστε εναντίον της από αριστερή διεθνιστική σκοπιά, ενώ η Ρωσία είναι εναντίον της από τα δεξιά, όπως είναι και για χάρη της οι ναζήδες, και το ψευτοΚΚΕ.
Αυτό που θέλουν να κρύψουν με αυτή την πάγια απάτη τους το ψευτοΚΚΕ, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλες οι συνιστώσες και παρασυνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα πράγμα: Ότι έχουν τον ίδιο κύριο διεθνή εχθρό (Δύση) και τον ίδιο κύριο διεθνή φίλο (Ρωσία). Και δεν τους έχουν τόσο καθαρά στο μακεδονικό όσο τους έχουν στο κεντρικό πολιτικό ζήτημα της υλικής εξαθλίωσης του ελληνικού λαού που είναι ακριβώς αυτό που έβαλε φωτιά στο μακεδονικό. Το μακεδονικό έφτασε στη σημερινή του κορύφωση και έγινε σημαία του φασισμού με τον εξής βασικό ισχυρισμό: «Δυτικοί τραπεζίτες , υπεύθυνοι των μνημονίων και της πείνας μας, σας δώσαμε τα λεφτά μας και εξαθλιωθήκαμε. Φτάνει. Δεν θα σας δώσουμε και την ψυχή μας, τη Μακεδονία μας». Το μακεδονικό είναι στην ουσία του η συναισθηματική εκδήλωση και το σύμβολο του πανεθνικού πολιτικού και ιδεολογικού πολέμου ενάντια στη Δύση. Αλλά αυτόν τον πόλεμο δεν τον κήρυξαν μόνο οι ναζήδες, ούτε μάλιστα τόσο αυτοί. Τον έχει κηρύξει και τον διεξάγει μαζί τους εδώ και 30 χρόνια και μάλιστα πιο μαζικά από κάθε άλλο το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα στον 8ετή στρωμένο από έναν ωκεανό ψεμμάτα κοινό αντιμνημονιακό αγώνα, ενώ η αιτία της πείνας ήταν πάντα η χρεωκοπία και η αιτία της χρεωκοπίας το σαμποτάζ της παραγωγής από τους ρωσόφιλους. Με το να κατηγορεί η ψευτοαριστερά τους ναζήδες για φιλοδυτικούς κρύβει τη στρατηγική ταύτιση μαζί τους σε ένα βρώμικο στρατηγικό μοίρασμα ρόλων που καλύπτεται από μια τεχνητή και ελεγχόμενη σύγκρουση δύο πόλων. Οι αντιφασίστες και οι τσακισμένοι εργαζόμενοι με την «αριστερά» και τη Ρωσία. Οι δεξιοί και οι τσακισμένοι αστοί και μικροαστοί με τους ναζί και πάλι με τη Ρωσία.
Καταλαβαίνει κανείς ότι τέτοια δήθεν αριστερά κόμματα δεν μπορούν και δεν θέλουν να κάνουν πραγματικά αντιφασιστικό αγώνα. Ο ρόλος τους είναι ο τέλειος πολιτικός αποπροσανατολισμός, η διάσπαση και η πλήρης πολιτική εξουδετέρωση των αντιφασιστών.
Γι όλους τους παραπάνω λόγους υπάρχει σήμερα ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα μαζικό φασιστικό κίνημα στην νεολαία παρόλο που τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ πριν στη χώρα μας. Δεν υπήρξε ούτε στην εποχή του Μεταξά, που επιχείρησε να φτιάξει ένα φασιστικό κίνημα από τα πάνω, ούτε στην εποχή του εμφυλιακού μοναρχοφασιστικού κράτους καθώς ο παγκόσμιος φασισμός ήταν νικημένος και οι φασίστες λερωμένοι σαν δοσίλογοι, ούτε, στην εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας που ποτέ της δεν μπόρεσε να δεθεί με τον ελληνικό λαό και ούτε προσπάθησε καν να δεθεί με τη νεολαία. Το αν αυτό θα το πετύχει τώρα για πρώτη φορά ή όχι θα εξαρτηθεί από τις δημοκρατικές αντοχές του αποκαμωμένου από την ανέχεια, την αγωνία για το μέλλον και κυρίως του στερημένου από μια μαζική αριστερά ελληνικού λαού. Ο πελώριος αυτός κίνδυνος οφείλεται στο ότι είναι για πρώτη φορά που ΟΛΕΣ οι ελληνικές κοινοβουλευτικές πολιτικές ηγεσίες με πρωτοπόρα την ψευτοαριστερά έχουν προσχωρήσει στο παγκόσμιο φασιστικό στρατόπεδο.
Προς το παρόν αυτό το φασιστικό κίνημα έχει καταφέρει να κάνει καμιά εικοσαριά καταλήψεις σχολείων σε κάποιες λαϊκές γειτονιές της Θεσσαλονίκης, και μερικές αλλού που ευτυχώς δεν είχαν ούτε μαζική συμμετοχή, ούτε κάποια διάρκεια. Όμως οι ίδιες δυνάμεις πέτυχαν να οργανώσουν αρκετά μαζικές διαδηλώσεις μαθητικής νεολαίας στην Πτολεμαΐδα και στην Κατερίνη, και λιγότερο στην Ηλεία, ενώ είναι φανερό ότι προσπαθούν να φέρουν το δηλητήριο και στο Λεκανοπέδιο. Αυτές οι συγκεντρώσεις μπορούν να εξελιχθούν σε ό,τι χειρότερο έχει συμβεί ποτέ για τη δημοκρατία, την πρόοδο και την εθνική ανεξαρτησία στη χώρα μας.
Το ότι ο βόθρος έσπασε και τα λύματα μπήκαν στο σπίτι το είχαν μυριστεί οι δημοκράτες πριν λίγες μέρες, όταν μετατράπηκε ξαφνικά μέσα σε λίγες ώρες από τα βρώμικα κανάλια όλων των βρώμικων κομμάτων σε ηρωική η καταδικασμένη από την ιστορία και τη ζωή γραμμή της διεκδίκησης της «Βόρειας Ηπείρου» και μάλιστα μέσα από έναν ένοπλο συμβολισμό (ιδιαίτερα από τον σιχαμερό ΣΤΑΡ στον οποίο τελευταία όχι τυχαία δώσανε και τον ΑΛΦΑ). Δεν είναι τυχαίο ότι τα SMS που έφτασαν από τους ανώνυμους διοργανωτές στους μαθητές βάζαν δύο σημεία συσπείρωσης των μαθητών σαν κορυφαία: Μακεδονικό και Κατσίφα, όπου το δεύτερο είναι πια το σήμα κατατεθέν της ΧΑ. Αποκαλύπτεται σήμερα ότι δεν ήταν τυχαίο το κράτημα ενός λεπτού σιγής στη Βουλή για τον ήρωα της «Χρυσής Αυγής», αλλά είχε σαν στόχο να παραδοθεί το μακεδονικό σαν κίνημα για τα καλά στην καθοδήγηση του χρυσαυγιτισμού.
Γιατί το μεγάλο ζήτημα είναι που ακριβώς το πάει το ρωσόδουλο καθεστώς. Θέλει κυρίως να φτιάξει ένα κίνημα ακόμα μεγαλύτερο από εκείνο της περασμένης άνοιξης για να μην περάσουν οι Πρέσπες, δηλαδή να βρει ένα πρόσχημα ο Τσίπρας για ΗΠΑ, ΕΕ ώστε να μην περάσει τη συμφωνία από την ελληνική Βουλή αν την περάσει ο Ζάεφ από τη μακεδονική, πράγμα που θα έβαζε τη γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ; Ή θέλει κυρίως να φτιάξει ένα πραγματικά μαζικό φασιστικό κίνημα πατώντας στο μακεδονικό και δίνοντάς σε αυτό την ψυχή του που πάντα έλειπε στα μεγάλα συλλαλητήρια του: τη νεολαία. Γιατί η απουσία της νεολαίας ήταν χτυπητή σε όλα τα συλλαλητήρια από το 1992 ως τα σημερινά.
Οι δύο παραπάνω στόχοι δεν έρχονται σε σύγκρουση αλλά το ποιος είναι ο κύριος ανάμεσα σε αυτούς έχει μεγάλη σημασία για την ένταση και την ποιότητα της πάλης που έχουν να δώσουν οι δημοκράτες, δηλαδή την ένταση και την ποιότητα της πολιτικής τακτικής του αντιφασιστικού μετώπου.
Νομίζουμε ότι ο κύριος στόχος είναι ο δεύτερος, και αν αυτή η εκτίμηση είναι σωστή τότε ετοιμάζεται μια πολύ πλατειά βάση για τον χρυσαυγιτισμό που και τα εσωτερικά τσιράκια της και η δήθεν αντιναζιστική πουτινική Ρωσία ήδη τον θέλουν με μια πιο μετωπική, πιο ανοιχτά ρωσόφιλη και λιγότερο ταγματασφαλίτικη-ναζιστική πρόσοψη. Γι αυτό φαίνεται ότι ετοιμάζουν για αρχηγό της τον Κασιδιάρη, τον αγαπημένο του στρατού σε αντικατάσταση του βαριά υπόδικου και χρεωκοπημένου σε όλα τα επίπεδα Μιχαλολιάκου.
Ότι και να συμβαίνει ωστόσο από αυτά το βασικό είναι πως αντιμετωπίζεται αυτή η πρωτοφανής επιχείρηση φασιστικοποίησης της χώρας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν αντιμετωπίζεται ούτε με επικεφαλής το ψευτοΚΚΕ που παίζει ξετσίπωτα εδώ και δεκαετίες με τον ελληνικό σοβινισμό για να κερδίσει θέσεις στο στρατό και έχει γίνει τόσο απωθητικό στο βιομηχανικό προλεταριάτο με το αντιβιομηχανικό του μένος, ούτε αντιμετωπίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ που χαντάκωσε όλα αυτά τα χρόνια το αντιφασιστικό κίνημα σαν η κατεξοχήν δήθεν αντιεθνικιστική, δήθεν φιλομεταναστευτική και δήθεν μαχητικά αντιναζιστική ομπρέλα όλων των ρευμάτων που τον ακολουθούν. Αλλά αυτά τα ρεύματα όχι μόνο έχουν χάσει κάθε επαφή με τις μάζες αλλά έχουν κερδίσει την αντιπάθεια τους στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Ποια αντιφασιστική συσπείρωση της νεολαίας μπορεί να πετύχει το τροτσκιστικό τάχα αντιεθνικιστικό ρεύμα με την αντικειμενικά προβοκατόρικη γραμμή του των «ανοιχτών συνόρων σε όλους τους μετανάστες» με την οποία αυτό ήρθε σε αντίθεση με όλο το άνεργο και μισοάνεργο προλεταριάτο; Ποια συσπείρωση μπορεί να πετύχει ο προβοκατόρικος αντιναζισμός της γραμμής της κρεμάλας, του νεκροτομείου, και της δολοφονικής αντεκδίκησης που μετέτρεψε τους κανίβαλους χρυσαυγίτες σε θύματα του ανύπαρκτου πατριωτισμού τους; Ποια, πάνω απ όλα, συσπείρωση μπορεί να πετύχει ο αντιναζισμός του καταστροφικού εξαρχειώτικου αναρχισμού ο οποίος έκανε το ιστορικό έγκλημα να συκοφαντήσει τη λαϊκή εικόνα της εξέγερσης του Νοέμβρη και ο οποίος απωθεί εντελώς τις πλατειές μάζες και ιδιαίτερα σαν προστατευμένος από τις κυβερνήσεις καθώς ανέλαβε να καίει επί δεκαετίες τελετουργικά το κέντρο της πόλης και μαζί μ αυτό τις ελληνικές σημαίες για να δώσει τελικά στους ναζήδες τον ονειρεμένο εσωτερικό εχθρό που αναζητάει κάθε δήθεν κόμμα της τάξης για να συσπειρώσει κατ’ αρχήν τις κατεστραμμένες μικροαστικές μάζες και μετά ότι μπορεί από τη φτωχολογιά.
Το καλό σε αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί ο πραγματικά δημοκρατικός και αριστερός κόσμος της χώρας μας μπροστά στην επικίνδυνη ναζιφασιστική επέμβαση στα σχολεία είναι ότι τώρα τα ψέματα τέλειωσαν. Όλες οι αυταπάτες ότι ο ναζισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί από αποσπάσματα αποφασισμένων αντιναζιστών γκρεμίζονται με πάταγο. Τώρα μόλις αρχίζει να γίνεται αντιληπτό ότι οι ναζί είναι απλά ένα παράρτημα του κεντρικού πολιτικού κόσμου και ότι αυτός ο κόσμος νικιέται μόνο με μια πολιτική που κερδίζει τις μάζες, και μαζική αντιναζιστική πολιτική σημαίνει ρήξη με τον κάλπικο, αγοραίο, υποκριτικό, προβοκατόρικο αντιφασισμό -αντιναζισμό του ΣΥΡΙΖΑ, του ψευτοΚΚΕ και της μικροαστικής εξωκοινοβουλευτικής αυλής τους.
Ήρθε η ώρα για την κλασική και μόνη νικηφόρα πολιτική αυτή του λαϊκού αντιφασιστικού μετώπου που στον πυρήνα του θα έχει το ενιαίο ταξικό μέτωπο των εργαζομένων καθώς οι ίδιες δυνάμεις που σκοτώνουν τη δημοκρατία και τους γειτονικούς λαούς είναι οι ίδιες που σαμποτάρουν την παραγωγή, εξαθλιώνουν τα μεροκάματα, και βυθίζουν σήμερα το λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία στο σκοτάδι της ανεργίας, είναι οι ίδιες που θα τον καταδυναστεύσουν βάναυσα και θα τον ρίξουν σε έναν άδικο πόλεμο αν δεν αναχαιτιστούν.
-Το πιο πάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο φ. 537 της Νέας Ανατολής-
(**ΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ
Όταν γραφόταν το κείμενο που δημοσιεύεται πιο πάνω δεν υπήρχε ακόμα η κατάπτυστη και μοιραία ανακοίνωση της ΔΑΚΕ καθηγητών (http://dakedek.blogspot.com/2018/11/blog-post_28.html), οπότε στο κείμενο αυτό η στάση της ΝΔ απλά συμπεραίνεται σαν έμμεσα υποστηρικτική προς το φασιστικό κίνημα μαθητών. Αυτή η ανακοίνωση αποδεικνύει ότι η ΝΔ υποστηρίζει ξεκάθαρα ένα κίνημα που καθοδηγούν από την πρώτη στιγμή οι ναζιστές της ΧΑ και οι κάθε λογής σοβινοφασίστες και οι οποίοι έχουν διαμορφώσει την πλατφόρμα και τη φυσιογνωμία του)