Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΕΤΕΙΝΟ ΓΙΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΣΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ

ΕΜΠΟΔΙΣΤΕ ΤΗ ΦΑΙΟ-«ΚΟΚΚΙΝΗ» ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

Το άρθρο μας που αναρτήσαμε στην ιστοσελίδα μας στις 24 του Νοέμβρη για τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ είχε τον εξής τίτλο: «Εκλογές ΠΑΣΟΚ: Το ελεγχόμενο λαλιωτικό δίπολο Παπανδρέου-Λοβέρδου και πως ΣΥΡΙΖΑ-Μητσοτάκης θέλουν τον Ανδρουλάκη εκτός Β΄ γύρου». Οι εξελίξεις δεν διαψεύδουν την εκτίμησή μας ότι αυτό το δίπολο ελεγχόταν από το χειρότερο ΠΑΣΟΚ, εκείνο του Λαλιώτη, όμως καθόλου δεν επαληθεύουν το ότι ο στόχος του δίπολου ήταν να πετάξει έξω από τον β΄ γύρο τον Ανδρουλάκη. Αντίθετα ο ανταγωνισμός Παπανδρέου-Λοβέρδου διευκόλυνε τον Ανδρουλάκη να ανέβει θριαμβευτικά στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ καθώς του επέτρεψε να φανεί σαν ένα νέο, αγνό και πάνω από όλα ενωτικό κέντρο του κόμματος. Γιατί αυτό που έκανε ο Παπανδρέου ήταν να σύρει πίσω του και να εκθέσει σαν χρεωκοπημένες παλαιοκομματικές εκείνες ακριβώς τις τάσεις του που αντιστέκονταν στον πιο σκληρό, στον κνίτικο σοσιαλφασισμό (βασικά οι συνδικαλιστικές δυνάμεις οι κυρίαρχες στη σημερινή ΓΣΕΕ) ενώ ο δεύτερος προβόκαρε σαν εξάρτημα της πιο δεξιάς-σοβινιστικής μερίδας της Νέας Δημοκρατίας ακριβώς τις πιο ανοιχτά αντισυριζέικες και σε μεγάλο βαθμό δημοκρατικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Kατηγορούν τον Τσίπρα ότι θέλει να εμφανιστεί καιροσκοπικά και απατεωνίστικα σαν συνεχιστής του Α. Παπανδρέου για να σωθεί η εξουσία ΣΥΡΙΖΑ από την καταστροφή μέσα από μια κυβερνητική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα για να μαζέψει παλιούς πασοκτζήδες ψηφοφόρους που αναπολούν τον Παπανδρέου γιατί έδωσε λεφτά στο λαό. Πράγματι υπάρχει και είναι μάλιστα πολύ σοβαρή αυτή η τακτική σκοπιμότητα στη θεαματική αυτή κίνηση του Τσίπρα, σκοπιμότητα που αναλύουμε σε ένα άλλο άρθρο αυτού του φύλλου της Νέας Ανατολής.

 

Κάτω οι απατεώνες, μπαταχτσήδες και πράκτορες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης

 

Άλ­λη μια θε­α­τρι­κή πα­ρά­στα­ση δό­θη­κε στη Βου­λή με τη συ­ζή­τη­ση της πρό­τα­σης μομ­φής. Πολ­λοί το κα­τά­λα­βαν αυ­τό για την πρό­τα­ση μομ­φής του ΣΥΡΙ­ΖΑ για­τί ού­τε η υ­πο­τι­θέ­με­νη α­φορ­μή της, η ει­σβο­λή των ΜΑΤ στην ΕΡ­Τ,

  Το νο­μο­σχέ­διο για τον ε­νιαί­ο φό­ρο α­κι­νή­των ει­σά­γει έ­να α­πό­λυ­τα στρε­βλό και ά­δι­κο σύ­στημα φο­ρο­λό­γη­σης α­φού φο­ρο­λο­γεί πε­ρισ­σό­τε­ρο τα α­κί­νη­τα που δεν α­πο­φέ­ρουν κα­νέ­να ει­σό­δη­μα στους ι­διο­κτή­τες τους, ό­πως εί­ναι τα ε­ντός σχε­δί­ου οι­κό­πεδα χω­ρίς κτί­σμα.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

 

Η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ, δηλαδή του κόμματος – σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με δικαιώματα μάλιστα συνδιοίκησης του σχήματος, είναι ο τελευταίος σταθμός σε μια σειρά κινήσεων που το τελευταίο διάστημα φέρνουν το ΠΑΣΟΚ όλο και πιο κοντά στην ανοιχτή συμμαχία με τη σοσιαλφασιστική ηγετική συμμορία Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ.

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

 

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

 

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

  

 

Αποκαλύπτεται ο διακομματικός φασισμός και η υποταγή σε αυτόν της ελληνικής δικαιοσύνης

Η ποινική δίωξη και η δικαστική διαδικασία κατά του Τσοχατζόπουλου για παθητική δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, είναι μία διακομματική επιχείρηση πολιτικής εκκαθάρισης