Έτσι λίγο πριν τις προκριματικές εκλογές που θα έβγαζαν εκείνες τον ηγέτη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης που θα στεκόταν απέναντι στο Μαδούρο για τις προεδρικές εκλογές, οι δύο πλευρές (Μαδούρο και αντιπολίτευση), υπόγραψαν στη νησιωτική χώρα της Καραϊβικής, Μπαρμπάντος εκλογική συμφωνία για δίκαιες και ελεύθερες εκλογές (2) . Λίγο μετά το σοσιαλ-φασιστικό καθεστώς Μαδούρο εξαπέλυσε ένα νέο κύμα καταστολής. Έτσι Το Γενάρη του 2024 απόκλεισε την εκλεγμένη αρχηγό της δημοκρατικής αντιπολίτευσης Μαρία Κορίνα Ματσάδο από τις προεδρικές εκλογές. Εκείνη υποχώρησε για να μπει με την έγκρισή της στη θέση της ένας πιο ανεκτός από το καθεστώς πρώην διπλωμάτης, o Εντμούντο Γκονζάλεζ.
Η ΝΟΘΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΦΟΥ Η ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ, ΤΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ
Έχοντας εμπειρία από προηγούμενη νοθεία σε εκλογές και γνωρίζοντας ότι ο Μαδούρο θα κάνει νοθεία η δημοκρατική αντιπολίτευση έφτιαξε ένα μηχανισμό εκλογικών παρατηρητών (3). Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της WallStreetJournal αποφάσισαν ότι η καλύτερή τους ευκαιρία για να τεκμηριώσουν τη νίκη ήταν να συγκεντρώσουν τα ειδικά έντυπα για κάθε κάλπη που καταγράφουν τα ψηφοδέλτια σε κάθε εκλογικό τμήμα της Βενεζουέλας. Τα έντυπα αυτά είναι γνωστά ως actas. Ο νόμος της Βενεζουέλας απαιτεί τα actas να διατίθενται στο κοινό. Η αντιπολίτευση εκπαίδευσε δεκάδες χιλιάδες παρατηρητές της ψηφοφορίας, οι οποίοι επιτρεπόταν να εισέρχονται στα εκλογικά τμήματα για να συγκεντρώνουν τα actas. Σε αυτές τις εκλογές υπήρχαν 30.026 κάλπες (voting tables), κατανεμημένες σε 15.797 εκλογικά κέντρα. Όλες οι ψήφοι έπρεπε να καταγράφονται στα ειδικά αυτά έντυπα έγγραφα που καθορίζουν τελικά το σύνολο των ψήφων για κάθε υποψήφιο ανά κάλπη. Τα μηχανήματα καταγραφής της ψηφοφορίας παράγουν ένα εκτυπωμένο αποτέλεσμα σε κάθε εκλογικό κέντρο πριν αυτά τα αποτελέσματα αποσταλούν στα κεντρικά γραφεία της Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE), το οποία ελέγχει το καθεστώς Μαδούρο, στο Καράκας. Οι εκλογικοί αντιπρόσωποι των υποψηφίων πρέπει να υπογράψουν αυτό το εκτυπωμένο αποτέλεσμα για κάθε κάλπη. Αφού εκτυπωθεί και υπογραφεί το φύλλο καταμέτρησης ή acta, τα μηχανήματα συνδέονται στο διαδίκτυο για να στείλουν τα δεδομένα ηλεκτρονικά στο CNE, το οποίο αναρτά την καταμέτρηση στον ιστότοπό του. (4)
Ένας οργανωτής της αντιπολίτευσης δήλωσε: «Είπα στους παρατηρητές της ψηφοφορίας: «Μπορούν να προσπαθήσουν να σας σκοτώσουν, αλλά μην αφήσετε τις κάλπες στα τμήματα μέχρι να έχετε τα actas». Καθώς η ψηφοφορία τελείωνε, οι εκλογικοί υπάλληλοι παρατήρησαν ότι ο Γκονζάλες κέρδιζε το ένα τμήμα μετά το άλλο, ακόμη και στη γειτονιά του Καράκας που ονομάζεται 23η Ιανουαρίου - ένα προπύργιο του τσαβισμού και του Μαδούρο όπου έχουν την εξουσία εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα. «Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε», δήλωσε ένας εκλογικός υπάλληλος. (5)
Το όργιο της βίας και νοθείας καταγράφεται σε άρθρο του CaracasChronicles (ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης στο ίντερνετ), μια μέρα μετά τις εκλογές της 28ης Ιούλη : “Ο διαδικτυακός ιστότοπος του CNE ήταν εκτός λειτουργίας όλη την ημέρα. Δεν υπάρχει δημόσια πρόσβαση στα αποτελέσματα σε κάθε κάλπη. Σε πολλά εκλογικά τμήματα, υπάλληλοι της CNE και στρατιώτες του Plan República εμπόδισαν την εκτύπωση των φύλλων καταμέτρησης ή τα πήραν με τη βία. Η αντιπολίτευση δεν θα μπορέσει να επεξεργαστεί αυτά τα actas». (6)
Η αμερικάνικη εφημερίδα NewYorkTimes αναφέρει για τη φασιστική βία και τρομοκρατία τη μέρα των εκλογών ότι: α) δημιοσογράφος της ήταν μάρτυρας σε εκλογικό κέντρο της πρωτεύουσας Καράκας όπου μια συμμορία 15 αντρών με μαύρα τζάκετ χωρίς διακριτικά εμπόδιζε για μιάμιση ώρα την είσοδο των ψηφοφόρων στο κέντρο ενώ γρονθοκόπησε και εκλογικό παρατηρητή της αντιπολίτευσης. Επέτρεψε την είσοδο μόνο μετά τις διαμαρτυρίες του κόσμου που είχε συγκεντρωθεί για να ψηφίσει. β) στην πόλη Ματουρίν, στα ανατολικά της χώρας μια γυναίκα δέχτηκε σφαίρα όταν συμμορία σε μηχανές πέρασε επιδεικτικά δίπλα από ουρά που περίμενε σε εκλογικό κέντρο για να ψηφίσει όπως δήλωσε η Μαρία Γκαμπριέλα Χερνάντεζ, πρώην βουλευτής που ήταν παρών, γ) στην πόλη Κουμάνα στα βόρεια 50 ένοπλοι αστυνομικοί και μέλη της εθνοφρουράς εμφανίστηκαν οπλισμένοι και με όλο τον εξοπλισμό τους σε μια επίδειξη τρομοκρατίας των ψηφοφόρων (7)
Τελικά το Εκλογικό Συμβούλιο που ελέγχει απόλυτα ο Μαδούρο ανακοίνωσε ότι νίκησε στις εκλογές χωρίς να δίνει τα αναλυτικά αποτελέσματα της ψηφοφορίας στη δημοσιότητα, όπως ορίζει ο εκλογικός νόμος. Παρά μόνο 2 νούμερα: Μαδούρο 51,2% και Γκονζάλεζ σχεδόν 44,2%.
Η αντιπολίτευση όμως που είχε συγκεντρώσει τα actas τα δίνει στη δημοσιότητα αναλυτικά ανά εκλογική περιφέρεια και τα ανεβάζει στο ίντερνετ αποδεικνύοντας τη νοθεία (μπορεί κανείς να τα δει σε αυτό το link https://resultadosconvzla.com/).
Τα αναλυτικά αποτελέσματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δείξανε 67% των ψήφων υπέρ της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και του υποψηφίου της Γκονζάλεζ και 30 % υπέρ του Μαδούρο (8). Έτσι η αντιπολίτευση πρόβαλε σαν κεντρικό της αίτημα να δημοσιεύσει το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο (CNE) τα actas που έχει στην κατοχή του, για να τα διασταυρώσει με αυτά που παρουσίασε η δημοκρατική αντιπολίτευση, Ενωμένη Πλατφόρμα (PUD).Μέχρι σήμερα το καθεστώς Μαδούρο αρνείται να το κάνει.
Η τελευταία φορά που η Βενεζουέλα είχε δημόσια πρόσβαση στα αποτελέσματα της ψηφοφορίας ήταν στις βουλευτικές εκλογές του 2015, την τελευταία νίκη της αντιπολίτευσης μετά το συνταγματικό δημοψήφισμα του 2007.
Σε συνέντευξη Τύπου στα διεθνή ΜΜΕ που έδωσε το σοσια-λφασιστικό καθεστώς ο Μαδούρο διακόπτοντας τον εκπρόσωπο του, κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι πρέπει να βρεθεί υπόλογη γιατί δημοσιοποίησε τα actas πριν το κάνει το αρμόδιο όργανο (9). Ωστόσο πάλι δεν τα δημοσιοποίησε. Όπως τονίζουν τα CaracasChronicles “Ωστόσο, το 2013 το PSUV (των Τσάβες-Μαδούρο) δημοσίευσε στον ιστότοπό του τaactas που είχαν συλλέξει οι εκλογικοί αντιπρόσωποι του από τις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρξουν νομικές συνέπειες. Ούτε υπάρχει κάποιος περιορισμός σχετικά με αυτό στον Οργανικό Νόμο για τις εκλογικές διαδικασίες ή στον Νόμο για τα πολιτικά κόμματα της Βενεζουέλας».
Η γελοιότητα αλλά και η κυνικότητα του σοσιαλ-φασισμού (εντελώς γυμνού από οποιαδήποτε νομιμοποίηση) αποδείχτηκε μια μέρα μετά τις προεδρικές εκλογές, στις 29 Ιούλη όταν ο Γενικός Εισαγγελέας Tarek William Saab βγήκε και ανακοίνωσε ότι ανοίγει ποινική διαδικασία ενάντια στην ηγέτη της αντιπολίτευσης, Κορίνα Ματσάδο και αρκετούς από τους συνεργάτες της για ανάμειξη στην κατασκευασμένη δήθεν επίθεση χάκερ στο σύστημα αναμετάδοσης των εκλογικών αποτελέσματων του Συμβουλίου. Το καθεστώς ισχυρίστηκε ότι «Η επίθεση χάκερ προήλθε από τη Βόρεια Μακεδονία»!!! Χωρίς να παρουσιάσει οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο. Άλλωστε οι Γκέμπελς δεν τα χρειάζονται.
Στον εισαγγελέα της Βενεζουέλας απάντησε ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής της Βόρειας Μακεδονίας, Στέφαν Αντονόφσκι λέγοντας: «Το υπουργείο δεν είναι ανακριτικό όργανο, αλλά θα φροντίσουμε να μην κατηγορηθεί κανείς στη χώρα μας χωρίς να υπάρχουν επαρκή στοιχεία γι' αυτό και να μην εμπλακούμε σε εσωτερικές πολιτικές μάχες μεταξύ ενός αυταρχικού καθεστώτος που υπάρχει εδώ και χρόνια στη χώρα αυτή και της εκεί αντιπολίτευσης». (https://balkaninsight.com/2024/07/30/north-macedonia-baffled-by-venezuelan-claims-of-hacking-attack/)
Σύμφωνα με τους νόμους στη Βενεζουέλα τον τελικό λόγο τον έχει το Ανώτατο Δικαστήριο που ωστόσο το ελέγχει το φασιστικό καθεστώς του τσαβισμού με καθοριστική χρονιά το 2004 και σε μια εκστρατεία για τον έλεγχο του από το 1999-2004 (10). Γι αυτό δεν ήταν έκπληξη που τελικά επικύρωσε τη νοθεία.
Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Όπως γράφουν οι FinancialTimes: “Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν την άφιξη τεσσάρων αεροπλάνων των κουβανικών ειδικών δυνάμεων τις ημέρες πριν από τις εκλογές, ένα σαφές μήνυμα ότι η κυβέρνηση ήταν προετοιμασμένη για μαζικές διαμαρτυρίες”.
https://www.ft.com/content/594321c8-fa70-4f4d-ba87-365355d5d1b8
Σχεδόν αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ξέσπασαν διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία κυρίως στις φτωχογειτονιές, τα λεγόμενα barrios, που ήταν προηγούμενα τα προπύργια του τσαβισμού και του Μαδούρο. Κι αυτό χωρίς επίσημα η αντιπολίτευση να κάνει οποιοδήποτε ανοιχτό κάλεσμα. Προτομές και αγάλματα του Τσάβες καταστράφηκαν και αφίσες του Μαδούρο σκίστηκαν. Όλα δείχνουν ότι τέτοιες αντιδράσεις ήταν αυθόρμητες. « Μετά από περισσότερες από πέντε ημέρες διαδηλώσεων στο Καράκας και τις κυριότερες πόλεις της Βενεζουέλας, η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ForoPenalκατέγραψε 891 αυθαίρετες συλλήψεις, 89 εκ των οποίων είναι έφηβοι, κυρίως από φτωχές και ευάλωτες ομάδες. Η MonitordeVíctimas επιβεβαίωσε ότι 20 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο πλαίσιο των διαδηλώσεων, και σε 11 περιπτώσεις, το θύμα ήταν μέλος των collectivos, της αστυνομίας ή της Εθνοφρουράς». (11)
Ήταν τέτοια η οργή του πληθυσμού από την πείνα που έχει φέρει το καθεστώς και πάνω απ όλα τη νοθεία των εκλογών που ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός καταστολής κινήθηκε ταχύτατα, οργανωμένα και συντονισμένα για τον «εσωτερικό εχθρό» σε μια πανεθνική εκστρατεία πόρτα-πόρτα συλλαμβάνοντας αυθαίρετα (και χωρίς κανένα ένταλμα) στελέχη, μέλη της αντιπολίτευσης και οποιονδήποτε είχε μιλήσει για νοθεία στις εκλογές ή απλά είχε αμφισβητήσει τη νομιμότητα τους. Ο μηχανισμός καταστολής ενάντια στον λαό αποτελείται α) από τη λεγομένη Μπολιβαριανή Εθνική Φρουρά, την αστυνομία, τις υπηρεσίες πληροφοριών και τις παρακρατικές- παραστρατιωτικές ένοπλες συμμορίες των collectivos, το βασικό στήριγμα του καθεστώτος (κάτι ανάλογο των κτηνωδών Μπασίτζ στο Ιράν). Ένα οργανωμένο δίκτυο καταδοτών και χαφιεδισμού των δημοκρατών ενεργοποιήθκε δραστήρια. Και αυτό με κάλεσμα του ίδιου του σοσιαλ-φασίστα Μαδούρο που είπε: «Πρέπει να το πιάσουμε από το κεφάλι. Να δράσουμε αμέσως. Κάθε μικρή φωτιά που ξεκινάει πρέπει να σβήσει». Φυσικά όλα αυτά με την κατάλληλη σοσιαλ-ασφαλίτικη φρασεολογία «για ακροδεξιούς πραξικοπηματίες, ολιγάρχες, αρχηγούς που σας βάζουν μπροστά ενώ εκείνοι θα καλοπερνάνε στο εξωτερικό στις βίλες τους»
Σύμφωνα με μαρτυρίες: «Μέσα σε λίγες μόνο ώρες, εξαπολύθηκε μία επιχείρηση κυβερνητικής βίας και τρομοκρατίας στις περιοχές του Καράκας που βρυχήθηκαν στις 29 Ιουλίου. «Όταν έρθει η νύχτα, όλοι πρέπει να είμαστε στο σπίτι μας, στο Petare και εδώ στην Catia, λόγω των colectivos», δήλωσε η Luisa στα Caracas Chronicles. «Μπορούμε να βγούμε έξω, αλλά μέχρι τις 6 το απόγευμα πρέπει να είμαστε μέσα, γιατί δεν λογοδοτούν και μπορούν να σκοτώσουν οποιονδήποτε επί τόπου».
Το Caracas Chronicles επικοινώνησε με μία ακτιβίστρια που οργάνωσε εθελοντές στο δυτικό Καράκας στις 28 Ιουλίου, η οποία έκτοτε κρύβεται μαζί με περίπου έντεκα συναδέλφους της. Οι Colectivos άρχισαν να την κυνηγούν αμέσως μετά την απόρριψη των αποτελεσμάτων στην περιοχή του Amoroso από την αντιπολίτευση. Από την κρυψώνα της, η γυναίκα έστειλε βίντεο που δείχνουν πώς οι περιπολίες της CICPC (ειδικά σώματα της αστυνομίας) και της DAET (ειδικές δυνάμεις) βοήθησαν τους colectivos να καταλάβουν τα barrios.
Η DAET, η οποία αντικατέστησε τις διαβόητες ομάδες θανάτου FAES, αναδεικνύει το εύρος της πολιτικής του Μαδούρο κατά των φτωχών, η οποία έχει σταδιακά ακρωτηριάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις συνθήκες διαβίωσης για όσους έχουν τα λιγότερα. Εν τω μεταξύ, το καθεστώς συντηρεί μια καταπιεστική μειοψηφία κομματικών μαχητών, colectivos, υπαλλήλων του CLAP (κυβερνητικών τοπικών επιτροπών διανομής τροφίμων), αστυνομικών και προσωπικού των μυστικών υπηρεσιών με προνομιακή πρόσβαση σε θεσμικά δίκτυα και κρατικούς πόρους.
Μέχρι τώρα το καθεστώς έχει συλλάβει πάνω από 2.000 ανθρώπους και συνεχίζει. Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Foro Penal το 9% των κρατουμένων είναι ανήλικοι. Μεταξύ των 23 Βενεζουελάνων που έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής, οι 15 ήταν μεταξύ 15 και 30 ετών. Τέσσερις από αυτούς ήταν έφηβοι». (Στοιχεία μέχρι τις 8 Αυγούστου από το άρθρο: «Κράτος τρόμου: Η ζωή μετά την εκλογική εξέγερση της Βενεζουέλας» -https://www.caracaschronicles.com/2024/08/08/state-of-terror-life-after-venezuelas-electoral-uprising/).
Στις αρχές Σεπτέμβρη οι αρχές της Βενεζουέλας απελευθέρωσαν 86 έφηβους και έφηβες, από τους συνολικά 114 που τέθηκαν υπό κράτηση, χωρίς να δώσει εξηγήσεις για την κράτησή τους, ενώ σύμφωνα με νεώτερα στοιχεία της Foro Penal καταγράφεται έκρηξη των "πολιτικών κρατουμένων", που από τους 199 την παραμονή των προεδρικών εκλογών έφθασαν πλέον τους 1.780, προσθέτοντας πως πρόκειται για το μεγαλύτερο αριθμό των τελευταίων 25 ετών.
Η ίδια η ηγέτης της αντιπολίτευσης, Μαρία Κορίνα Ματσάδο έχει δηλώσει ότι φοβάται για τη ζωή της , Ωστόσο δηλώνει “Πρέπει να συνεχίσουμε το κίνημα των πολιτών ειρηνικά”.
Στις 17 Αυγούστου η δημοκρατική αντιπολίτευση κήρυξε διεθνή μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στη νοθεία των εκλογών με διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά και της Λατινικής Αμερικής, και συνεχίζει τις κινητοποιήσεις της μέχρι σήμερα.
Ο εκλεγμένος πρόεδρος Γκονζάλες είναι σήμερα αυτοεξόριστος στην Ισπανία αφού αναγκάστηκε να φύγει όταν οι αρχές του διαμήνυσαν ότι “έρχονται να τον πιάσουν”.
Το κίνημα διαμαρτυρίας του δημοκρατικού λαού της Βενεζουέλας έχει κερδίσει στήριξη σε διεθνές επίπεδο. Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε ως νόμιμο πρόεδρο της χώρας των Γκονζάλες, και αντίστοιχη αναγνώριση έγινε από τριάντα χώρες.
Η Βενεζουέλα, παρά το μεγάλο και γενναίο δημοκρατικό λαϊκό κίνημα που διαθέτει αντιμετωπίζει ένα τυρρανικό καθεστώς όμοιο με αυτό της ρωσόφιλης Νικαράγουας και του ηγέτη της Ορτέγκα. Πρώην ηγέτης του εθνικο-απελευθερωτικού μετώπου των Σαντινίστας που έδιωξαν από την εξουσία το 1979 το δικτάτορα Σομόζα και τους μισθοφόρους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Κόντρας έχει μετατραπεί σε νέο δικτάτορα και δυνάστη του λαού του. Πρόκειται για έναν δικτάτορα ακόμα πιο φασίστα από τον Σομόζα και θα γίνει πολύ χειρότερος αφού υπηρετεί έναν χιτλερικού τύπου ιμπεριαλισμό που ζητάει την βίαιη αναδιανομή του κόσμου και υποχρεωτικά την αποικιακή ρατσιστική υποδούλωση δημοκρατικών χωρών. Οι Σομόζα ήταν αντίθετα τσιράκια ενός ήδη ηγεμονικού ιμπεριαλισμού που στηριζόταν κυρίως στην οικονομική και πολιτικο-στρατωτική υπεροχή όπως συνέβαινε με τον αμερικάνικο μέχρι τα 1975, οπότε άρχισε και η πτώση του και η άνοδος του ρώσικου και αργότερα του κινέζικου νεοχιτλερισμού.
Ο νεο-χιτλερικός άξονας Ρωσίας – Κίνας και οι συνεργάτες του με επικεφαλής το Λούλα πολιτική ασπίδα του σοσιαλφασισμού
Φυσικό ήταν η Ρωσία, η Κίνα, η Κούβα, η Νικαράγουα, η Βολιβία, η Ονδούρα, η Βόρεια Κορέα και η Συρία του φασίστα σφαγέα Άσαντ να αναγνωρίσουν αμέσως τον Μαδούρο σαν νικητή των νόθων εκλογών. Σε μια επιδεικτική κίνηση ισχυρής υποστήριξης το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας τον συνεχάρη και ζήτησε μεγαλύτερη συνεργασία, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν τόνισε ότι η Βενεζουέλα είναι στρατηγικός σύμμαχος στο δυτικό ημισφαίριο (Newsweek 29 Ιούλη). Ωστόσο η ξεκάθαρη νοθεία προκάλεσε καταδίκες από όλες τις αστοδημοκρατικές χώρες, πράγμα που οδήγησε τις ρωσόφιλες ηγεσίες Λούλα, της ακόμα δημοκρατικής Βραζιλίας και Γκουστάβο Πέτρο της δημοκρατικής ακόμα Κολομβίας να βγαίνουν σαν μετριοπαθείς δημοκρατικές ζητώντας αρχικά να παρουσιάσει ο Μαδούρο τα αποτελέσματα, μετά να ζητούν επαναληπτικές εκλογές, αργότερα να μιλάνε για κυβέρνηση συνεργασίας και μεταβατική κυβέρνηση ώστε να δώσουν πολύτιμο πολιτικό χρόνο στο Μαδούρο να ολοκληρώσει την καταστολή που θέλει και το πιο σημαντικό να μείνουν σαν μεσάζοντες οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Αποκαλύπτονται όμως όταν μαζί με την επίσης ρωσόφιλη ηγεσία στο Μεξικό του προέδρου Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ (στην αρχή δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμιά απόδειξη για νοθεία και ζήτησε από το Μαδούρο να παρουσιάσει τα actas, Reuters, 31 Ιούλη) είτε απέχουν από ψηφίσματα καταδίκης του Μαδούρο, είτε απλά δεν τα υπογράφουν (Οργανισμός Αμερικάνικων Κρατών). Αυτή η φιλοπουτινική, δήθεν δημοκρατική συνεργασία Βραζιλίας, Κολομβίας και Μεξικού εμποδίζει κάθε πρακτικό μέτρο καταδίκης του σοσιαλ-φασιστικού καθεστώτος Μαδούρο.
Ίσως περισσότερο από οποιεσδήποτε αναλύσεις φανερώνουν την πραγματική κατάσταση σήμερα στη Βενεζουέλα όσα είπε στους New York Times η κόρη του ηγέτη Americo de Grazia, 64 ετών ενός από τα κόμματα που συγκροτούν το μέτωπο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
Η María De Grazia, 30 ετών, δήλωσε ότι αφού έλαβε απειλές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο πατέρας της, πρώην δήμαρχος και βουλευτής, εγκατέλειψε το σπίτι του στην Ουπάτα και ταξίδεψε 450 μίλια προς το Καράκας. Μετά από πέντε ημέρες εκεί, εξαφανίστηκε ξαφνικά.
Η οικογένεια έμαθε ότι βρισκόταν στη φυλακή, αλλά δεν τους είπαν γιατί.
«Δεν ήρθαν στο σπίτι με ένταλμα σύλληψης», δήλωσε η κ. Ντε Γκράτσια, η οποία ζει εξόριστη στο Χιούστον. «Αν ένα μέλος της οικογένειας δεν έψαχνε κάτω από τις πέτρες για δύο ημέρες, ακόμα δεν θα ξέραμε πού βρισκόταν».
Η κυβέρνηση γαντζώθηκε στην εξουσία, είπε, συλλαμβάνοντας τους πάντες, από φοιτητές ηγέτες μέχρι γνωστούς πολιτικούς και απλούς πολίτες. Οι ακτιβιστές της αντιπολίτευσης είχαν ελάχιστες πιθανότητες απέναντι σε έναν τόσο οργανωμένο μηχανισμό.
«Θα πάμε στον πόλεμο οπλισμένοι με ένα πλαστικό πηρούνι», είπε, εκφράζοντας τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια των δημοκρατών που στέκονται άοπλοι απέναντι σε ένα φασισμό έχει τη χώρα σε κατοχή και θέλει να δέσει με αλυσίδες όλο το λαό και όποιον διαφωνεί με την ψευτο-σοσιαλιστική του χούντα.
Σημειώσεις
(1) Η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποδεδειγμέν αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο που μπορεί να βγάζει 3 εκατομμύρια βαρέλια τη μέρα. Το 1998, πριν αναλάβει την εξουσία ο σοσιαλ-φασίστας Ούγκο Τσάβες, η χώρα αντλούσε 3,4 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως. Αλλά ο Τσάβες χρησιμοποίησε την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PdVSA ως κουμπαρά του, ενώ η διοίκηση παραμέλησε τη συντήρηση και την ανάπτυξη νέων πηγών. Οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ χειροτέρεψαν την κατάσταση. Το ανθρώπινο κεφάλαιο εγκατέλειψε τη χώρα ( 7 εκατομμύρια, επτακόσιες χιλιάδες έχουν εγκαταλείψει τη Βενεζουέλα που είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά μετανάστευσης αναλογικά με τον πληθυσμό). Το 2020 η παραγωγή πετρελαίου έπεσε κάτω από τα 350.000 βαρέλια ημερησίως.
(2) )https://www.ft.com/content/2ad35299-fb3e-407b-b492-134001f1a75f
(3) https://www.ft.com/content/594321c8-fa70-4f4d-ba87-365355d5d1b8
(8) Για τη νοθεία αναλυτικά άρθρα του CaracasChronicleshttps://www.caracaschronicles.com/2024/08/10/the-steal-of-the-century/
καιτης Washington Post https://www.washingtonpost.com/world/2024/08/04/maduro-gonzalez-election-actas-analysis/
11) https://www.caracaschronicles.com/2024/08/04/when-poor-venezuelans-rebelled-against-chavismo/