H διακομματική κάλυψη της αντισημιτικής επίθεσης σε καθηγήτρια του ΕΚΠΑ μετά και την ανάλογη κάλυψη της πραξικοπηματικής άλωσης της μεγαλύτερης ομοσπονδίας εργαζομένων της χώρας από τους αντισημίτες του ψευτοΚΚΕ δείχνει πόσο ανησυχητικά γρήγορα προχωράει ο εκφασισμός της χώρας

Η επίθεση των αντισημιτών μπορεί να αναχαιτιστεί και στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια μέσα από λαϊκά αντιφασιστικά μέτωπα ενάντια στο ρωσοκινέζικο νεοχιτλερικό άξονα και στους υποτακτικούς του

Λίγες μέρες πριν από τη μέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, στις 21/1 μια ομάδα τραμπούκων αντισημιτών βανδάλισαν το γραφείο της καθηγήτριας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας Βάνας Νικολαΐδου.

Ολοένα και περισσότερο γίνεται κατανοητό στην Ευρώπη το ότι αυτό που συνήθως εμφανίζεται σαν «αριστερά» δεν είναι παρά η σύγχρονη πολιτική μεταμφίεση του ρώσικου νεοχιτλερικού ιμπεριαλισμού, μία πέμπτη φάλαγγα στο έδαφός της έτοιμη να τη διασπάσει και να την προσφέρει ανίσχυρη και πολιτικά αποχαυνωμένη στα ανατολικά της αφεντικά.

Σε μια κλιμάκωση της αντισημιτικής βίας στη χώρα μας προχωράει μια από τις τραμπούκικες οργανώσεις, του πουτινικού νεοχιτλερισμού στα Εξάρχεια, η ΚΕΔ-Avantgarde. Αυτή η οργάνωση, η μόνη που τόσο ανοιχτά και ωμά στη χώρα μας  υπερασπίζει τη νεοχιτλερική εισβολή στην Ουκρανία*, όσο ανοιχτά υπερασπίζει τους νεοναζί γενοκτόνους της Χαμάς, με ανάρτηση της στο Ιντυμίντια** και στο Κινηματόραμα καλεί σε «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» έξω από μια εκδήλωση  παρουσίασης ενός βιβλίου που έχει τίτλο:  «Η πάλη ενάντια στο μίσος και τα πογκρόμ κατά των Εβραίων την ιμπεριαλιστική εποχή». Είναι για πρώτη φορά που διοργανώνεται στη χώρα μας αντισυγκέντρωση για να ασκήσει τουλάχιστον  ψυχολογική βία και έμμεσα να απειλήσει με άσκηση φυσικής βίας τους συμμετέχοντες σε μια εκδήλωση που καταφέρεται ενάντια στον αντισημιτισμό. Μάλιστα η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη στο βαθμό που αυτή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου γίνεται μέσα σε έναν κλειστό χώρο.  

Κάθε πόλεμος μετά τις 7 του Οκτώβρη ανάμεσα στο Ισραήλ και σε οποιοδήποτε μέλος του  λεγόμενου  Άξονα  της Αντίστασης είναι δίκαιος από την πλευρά του Ισραήλ. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον επικεφαλής αυτού του μετώπου, το Ιράν των μουλάδων, αλλά και για τα μικρότερα μέλη του όπως τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τους Χούθι.

Τα τάγματα εφόδου χτυπήσανε ουσιαστικά ανενόχλητα στη Σταυρούπολη, ενώ προχθές, στην Παλιά Κοκκινιά ξεκίνησαν να κάνουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ τραυματίζοντας και κυνηγώντας επί τρεις ώρες, χωρίς η αστυνομία να επέμβει, πακιστανούς εργάτες που ζουν χρόνια δεμένοι με τον υπόλοιπο λαό σ αυτήν την ιστορική γειτονιά.

Πριν ένα χρόνο στη μεγαλειώδη συγκέντρωση μπροστά στο Εφετείο, όπου ανακοινωνόταν η φυλάκιση των αρχιναζί και το πιο μεγάλο κομμάτι αυτού που λέγεται αντιφασιστικό κίνημα έριχνε το σύνθημα ότι η “Χρυσή Αυγή τέλειωσε”, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ ύψωναν το πολύ τολμηρό για εκείνη τη στιγμή πανώ, που προειδοποιούσε τους δημοκράτες αντιφασίστες ότι «η μεγάλη μάχη με τους ναζιστές είναι μπροστά μας» (δες τη φωτογραφία στην αρχή αυτού του κειμένου). Τότε αυτή η άποψη είχε θεωρηθεί στην καλύτερη περίπτωση σαν μια παραδοξολογία και στη χειρότερη σαν μεμψίμοιρη ή ηττοπαθής. Σήμερα οι αντιφασίστες αναρωτιούνται με αληθινή ανησυχία τι σημαίνει η επανεμφάνιση των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου και πόσο βάρος έχει αυτή.

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο φασισμός είναι πιο δυνατός από ποτέ και όλο και περισσότερο πλησιάζει στην εξουσία. Το χειρότερο είναι ότι οι δήθεν αντιφασίστες της ψευτοαριστεράς όχι μόνο κρύβουν αυτή την προέλαση αλλά έχουν τακτικά αναλάβει να κάνουν μαζί τους έναν νέο καταμερισμό εργασίας.

Η ΟΑΚΚΕ είχε εκτιμήσει αμέσως μετά τις εντυπωσιακές συλλήψεις των ναζιστών που έγιναν τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι παράλληλα μεθοδεύεται η πολιτική τους ενδυνάμωση,όπως και το δυνάμωμα του αντισημιτισμού.  

Με επιστολή του «προς τους φίλους και τις φίλες των εκδόσεών του», το «Διεθνές Βήμα» ανακοίνωσε ότι αναβάλει την αναγγελμένη για σήμερα το απόγευμα 5 του Απρίλη βιβλιοπαρουσίαση. Θεωρεί ότι η ΚΕΔ με την αντισυγκέντρωση της έξω από τα γραφεία του σε συνδυασμό «με την ακραία λασπολογία και πρακτορολογία της δημιουργεί τις συνθήκες για ενδεχόμενη χρήση βίας», αφού  «υποδεικνύει όποιον ή όποια συμμετάσχει στην εκδήλωση ως συνυπεύθυνο/η για την ανοιχτή πληγή της Γάζας και άρα εύλογο στόχο, ενώ υποδεικνύει ως «σιωνιστή» όποιον ή όποια δεν χειροκροτεί την Χαμάς». Κάτω από αυτές τις συνθήκες η Συντακτική Ομάδα του «Διεθνούς Βήματος» παίρνει « την ευθύνη της αναβολής της εκδήλωσης διότι αυτός ο πολιτικός εκφοβισμός εμποδίζει την προσέλευση καθώς και την δημοκρατική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων». Ταυτόχρονα ωστόσο αυτή δεσμεύεται «ότι στο επόμενο διάστημα θα οργανωθεί μια ευρεία καμπάνια με επίκεντρο τη διαφύλαξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων, και θα ανακοινωθεί η νέα ημερομηνία για τη βιβλιοπαρουσίαση». 

Από τη μια μεριά η έστω προσωρινή αναβολή της βιβλιοπαρουσίασης ενός βιβλίου ενάντια στον αντισημιτισμό στο πολιτικό κέντρο της χώρας κάτω από την απειλή άσκησης βίας είναι το πιο τρανταχτό σημάδι του ότι αυτή η βία έχει αποκτήσει καθεστωτικά, παρακρατικά χαρακτηριστικά, αφού κανενός κοινοβουλευτικού και, πλην της ΟΑΚΚΕ*, κανενός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος δεν ίδρωσε το αυτί από την ανακοίνωση της αντισυγκέντρωσης των αντισημιτών πουτινικών τραμπούκων. Από την άλλη όμως αυτό το νέο παρακράτος είναι πολιτικά εύθραυστο γιατί στηρίζει πολιτικά και ιδεολογικά τη βία του στην επίκληση των επαναστατικών και κυρίως των δημοκρατικών παραδόσεων και διαθέσεων του λαού μας που είναι ακόμα ζωντανές και που οι μάζες καθόλου εύκολα δεν θα δεχτούν να  τις παραδώσουν αύτανδρες στους φαιο-«κόκκινους» φασίστες. Μάλιστα ακριβώς αντίθετα επειδή οι τελευταίοι  είναι σήμερα ενθαρρυμένοι από την τραμπο-πουτινική συμμαχία και πάνε στην άκρη το θράσος τους για να υποτάξουν το λαό στη σοβινοφασιστική και φιλοτσαρική πλευρά της χώρας, στην άκρη τους θα πάνε και οι πραγματικοί αριστεροί και δημοκράτες συγκροτώντας αναγκαστικά νέα αντιφασιστικά λαϊκά μέτωπα σπρώχνοντας για πρώτη φορά τα πράγματα στην κατεύθυνση μιας Ελλάδας συνειδητά δημοκρατικής και διεθνιστικά, λαϊκά,  φιλοευρωπαϊκής.  Αναγκαστικά στον πυρήνα μιας τέτοιας ενότητας δεν μπορεί παρά να βρεθεί το πιο συνειδητό διεθνιστικό προλεταριάτο, οι δημοκρατικές εθνικές μειονότητες και οι πιο αδιάλλακτοι αντι-αντισημίτες. Σε κακό μπελά έχουν βάλει τον εαυτό τους οι εγκάθετοι των νεοχιτλερικών στη χώρα μας που ξεκίνησαν το δρόμο τους για την πολιτική δικτατορία με την απειλή άσκησης χαμασίτικου τύπου αντισημιτικής βίας  και λογοκρισίας ενάντια σε μια βιβλιοπαρουσίαση κάπου στα Εξάρχεια που νομίζουν δικά τους. 

Το πιο ύπουλο ιδεολογικό δηλητήριο που μπορεί να σκοτώσει την αριστερά είναι ο φασιστικός αντικαπιταλισμός ο οποίος στην πιο κατανοητή και λαϊκή μορφή του είναι ο σύγχρονος αντισημιτισμός. Αυτός εμφανίζει την εκστρατεία των ναζιστικού τύπου ιμπεριαλιστών για την παγκόσμια κυριαρχία σαν μια αναγκαστική άμυνα απέναντι στις συνομωσίες των υποψήφιων θυμάτων τους, είτε αυτά είναι άλλοι αστοί και ιμπεριαλιστές, είτε είναι κράτη ολόκληρα και πάνω απ όλα λαοί σε επαναστατικό αναβρασμό.